گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk


گروه های موسیقی جز (Jazz) در حالت کوچک بین سه تا هشت نفر و در حالت بزرگ بین ده تا پانزده نفر هستند. پیانو، کنترباس و درامز از پایه های ریتمیک این گروه ها بوده و گاه و بیگاه، گیتار هم به عنوان یک پایه ریتمیک به آنها اضافه می شود.

نقش این افراد نگاه داشتن ریتم در موسیقی، همراهی کردن و همچنین اجرای ملودی های مکمل کوچک در طول اجرای موسیقی است.

نواختن ملودی بیشتر بعهده یک ساز بادی مانند ترومپت، انواع ساکسیفون، کلارینت و یا سازهای شستی دار مانند پیانو، زیلیفون، بندرت ارگ و یا حتی امروزه سازهایی مانند ویلن هم

مسئولیت نواختن ملودی رو به عهده می گیرند.

اگر به موسیقی جز توجه کرده باشید حتما” متوجه شدید برخلاف موسیقی کلاسیک که در آن سعی می شود ترکیب رنگ های مختلف صدایی در آن واحد اجرا داشته باشند، در اجرای یک

گروه جز هر یک از سازهایی که ملودی اجرا می کنند، بتنهایی جلو آمده و قطعه ای را اجرا میکنند و بعد نوبت ساز دیگر میرسد.

در برخی موارد نیز ملودی میان دو ساز بصورت دوئت اجرا می شود، که در این صورت اغلب بصورت سئوال و جواب است.

نوازندگان ملودی های جز معمولا” با توجه به توانایی های خود در اجرا و ذوق و سلیقه ای که دارند از کش و قوس های زیادی در رسیدن، گذر و یا فرار از نت ها استفاده میکنند.

تغییراتی که این نوازندگان در ملودی موسیقی میدهند در هیچ قسمت از پارتیتور آنها نوشته نشده و اساسا” یکی از رموز زیبایی این سبک موسیقی در همین نکته نهفته است.

برخلاف تصور عامه موسیقی جز بداهه نوازی های بی حد و مرز ندارد. چرا که سولیست حداقل باید باید در قالب های مثلا” ۸ یا ۱۶ یا ۳۲ میزانی با هارمونی کاملا” مشخص به

اجرای ملودی بپردازد.

گفتگوی هارمونیک
گفتگوی هارمونیک

گفتگوی هارمونیک

مجله آنلاین «گفتگوی هارمونیک» در سال ۱۳۸۲، به عنوان اولین وبلاگ تخصصی و مستقل موسیقی آغاز به کار کرد. وب سایت «گفتگوی هارمونیک»، امروز قدیمی ترین مجله آنلاین موسیقی فارسی محسوب می شود که به صورت روزانه به روزرسانی می شود.

۱ نظر

بیشتر بحث شده است