گفتگوی هارمونیک
نخستین اجرای اپرای “پلئاس و ملیزاند” در پی اختلافی که میان دبوسی و آهنگسازی به نام ماترلینک بر سر گزینش خواننده نقش ملیزاند و کشیده شدن ماجرا به دادگاه با سر و صدای بسیار همراه شد و موسیقی دوستان را به دو دسته تقسیم کرد و این اجرا با دخالت پلیس بدون موفقیت انجام شد، اما اجرای دوم موفقیتی چشمگیر داشت و تا سه ماه اجرا می شد.
دبوسی علاوه بر اپرا و موسیقی برای ارکستر، دوئت ها و سونات های فراوانی نیز ساخته است از جمله: سونات ویلن، سونات ویلنسل، سونات برای فلوت-آلتو و هارپ، سیرنکس (برای فلوت تنها)، چهار نوازی برای سازهای زهی.
وی در آهنگسازی برای پیانو نام خود را به عنوان جانشین شوپن ثبت نمود.
در حالیکه دبوسی در سال ۱۸۹۹ گابریل دوپون را برای ازدواج با یکی از دوستان گابریل به نام لی لی تکسیه ترک کرد و گابریل بر اثر اندوه فراوان دست به خودکشی زد، بار دیگر در سال ۱۹۰۳ با دختر دیگری به نام اما بارداک که دختری موسیقیدان و بسیار زیبا بود آشنا شد و یک سال بعد لی لی را برای پیوستن به اما ترک نمود، لی لی نیز همانند دوست خود گابریل دست به خودکشی زد!
بشنوید “childrens corner” اثر دبوسی را
ماجرا به جراید کشیده میشود و دبوسی به گوشه تنهایی پناه میبرد. او در این فرصت تنهایی ناگزیر به آفرینش “دریا” میپردازد و سرانجام در سال ۱۹۰۵ با اما ازدواج میکند. دو هفته پس از نخستین اجرای “دریا” دخترشان کلود ـ اما بدنیا می آید.
دبوسی به زندگی به دور از هیاهوی جامعه ولی در رفاه خود ادامه میدهد در حالیکه نام و هنر او در حال گسترش در سراسر دنیا بود و “پلئاس و ملیزاند” در بروکسل، برلین، رم، میلان و نیویورک اجرا می شد.
بشنوید “tarantelle styrienne” اثر دبوسی را
در بین سالهای ۱۹۰۲ تا ۱۹۰۸ دبوسی دست به آفرینش بخش بزرگی از آثار پیانویی خود زد از جمله دو دفتر “نقشها” و “گوشه بچه‌ها”. در
سال ۱۹۱۰ از طرف دیاگیلف دعوت شد تا در اثری به نام “شهادت سن سباستین” که نقش اصلی آن را ایدا روبنشتاین داشت با او همکاری کند. دیاگیلف همچنین نوشتن باله‌ای به نام “بازی ها” را به دبوسی سفارش داد.
با آغاز جنگ جهانی اول روحیه میهن پرستی دبوسی شدت گرفت و می‌توان در آن دلیل دشمنیش را با آرنولد شونبرگ یافت که در جبهه مخالف در جنگ خدمت میکرد و دبوسی او را خطرناک می‌خواند.
در این سال‌ها دبوسی آثار خود را اینگونه امضا میکرد :”کلود دبوسی، آهنگساز فرانسوی” (برای نمونه سه سونات برای سازهای گوناگون و ۱۲ اتود برای پیانو).
بشنوید “feux dartifice” اثر دبوسی را
دبوسی در سال ۱۹۱۷ در حالیکه بسیار بیمار بود برای آخرین بار در میان عموم حاضر شد که در کنسرت اجرای سومین سوناتش بود. او در حالیکه هنوز جنگ به پایان نرسیده بود در بی تفاوتی دیگران در ۲۵ مارس ۱۹۱۸ بر اثر ابتلا به سرطان درگذشت.
پیکر وی نخست در قبرستان پرلاشز پاریس به خاک سپرده شد ولی سپس به قبرستان دو پاسی انتقال یافت، دختر و همسر او نیز در همانجا در کنارش به خاک سپرده شده اند.
۱ نظر