پنج لم مولووا برای نواختن باخ

در مطلب قبلی در معرفی ویکتوریا مولووا ویولن گواداگنینی نوشتم به روایت انگلیسی زبانها. تذکر گرفتم که در فارسی گوادنینی گفته می‌شود. درست است. متاسفم که بی تحقیق و با جزم غلط نوشتم، و ممنونم برای تذکر. این گفتم تا برسم به این که نوشته حاضر را با مطلب قبلی یک جا فرستاده بودم، لذاست که این غلط باقی است هنوز، تصور نشود پا فشرده‌ام بر اشتباهم با لجاج. هرگز چنین نبوده‌ام. خواهش کرده‌ام از سردبیر پاک کند ردپای بی‌دقتیم را، طول می‌کشد قدری، دوازده ساعت فاصله داریم، خواب است او وقتی من بیدارم.
همین جا اضافه کنم در ذیل مطلب قبلی دوستی کلی گفته بود که نارسایی دارد نوشته بنده. اگر بزرگوارانه نشانم دهند دو سه مورد نارساییم را، هم نظر ایشان از کلی گویی بی‌فایده درمی‌آید، و هم من فرصتی خواهم داشت برای اصلاح خودم.

هدف مترجم از آن پانویس _توضیح_ چیست ؟
این که خوانندگان موافق و یا مخالف حرف های رد و بدل شده در یک مصاحبه باشند امری عادی است .
بهتر است با ابراز نظرات این چنینی “فقط بتهوون بتهوون است، همیشه ” در پای یک نوشته بحث را احساسی و غیر علمی نکنیم .

با تشکر زیاد از مترجم محترم برای در دسترس قرار دادن این مصاحبه .
…………….

به نظر من اجرای آثار باخ برای هر سازی می تواند مفید باشد به ویژه زمانی که از نوازندگان سازهای دیگر_ غیر از ساز تخصصی خود_ در مورد نحوه اجرای این آثار مشورت گرفته شود.

“در طول سالها برای نواختن این آثار پیدا کرده بروز داده ”
“پالمر بحثش را به شخصیت حساس مولووا ابتدا می‌کند. ”

باید به بار معنایی لغات در فارسی بیشتر توجه کرد .. اگر نثر علمی است دیگر چه کار داریم با کاربردِ ادبی واژگان ؟
در نوشته قبلی اشکالات زیاد است :
“همین همکاری بود که منقدان، از جمله تیم اشلی در گاردین، نوشتند در موردش”… در فارسی ترتیب قرارگرفتن بخش های جمله به ویژه در کاربرد ساده زبان طور دیگرسیت .
“مولووا اخیرا به اجرای یک سری موسیقی مجلسی دعوت شده به عنوان نوازنده اول در مرکز موسیقی کرانه جنوبی لندن”… ارکان جمله جابه جا آمده است .
“سرپرست این مرکز، مارشال مارکوس می‌گوید ویکتوریا ویرتوئوزی بزرگ است با شهامت کافی برای تجربه کارهای جدید”… فعل در انتهای جمله بایر بیاید .
“این فصل، مولووا با خانه کنسرت وین همکاری دارد به عنوان هنرمند مهمان”… در اینجا هم همینطور.
باید در متون این چنینی که جنبه خبری دارند از زبان ساده و روان استفاده کرد .
………………………………
اشکالات بیشتر از این هاست . اینجا سایت موسیقی است و لزومی ندارد بنده درس های نگارشی و ویراستاری ارائه کنم .
دوستان هارمونی تاک با توجه به تلاشی که در تهییه این مطالب می کنند بهتر است یا خود بحث های ویرایشی را بیاموزند و یا از یک ویراستار در سایت استفاده کنند .

اگر روزی نتوانم حرف دلم را بزنم که بتهوون عشق ازلی و ابدی من است، نه می‌نویسم و نه می‌گویم یک کلمه. به کلیشه‌های علمی و غیرعلمی و احساسی هم کاری ندارم. اگر بنا بود کار داشته باشم، می‌گفتم موسیقی و عشق به موسیقی و موسیقیدان همه احساس است.
پانویس هم برای همین منظور است، ابراز برائت مترجم از نظرهای مؤلف، در موارد خاص.

دوست گرامی
تحسین می‌کنم اطلاعتان را از این که فعل باید آخر جمله باشد، ولی دوست ندارم پافشاریتان را بر دستور در این سده بیست ویکم. به همین دلیل من زبان شناسان را بر ادیبان ترجیح می‌دهم، چون بازتر می‌نگرند به قضایا و با روز می‌روند. مثلا مقایسه کنید نظرهای دکتر باطنی را با آرای استاد نجفی.
دوست عزیز نادیده
این بنده سی و چند سال است ویراستارم، با اطلاعی ناچیز از ادب فارسی، ولی بی ادا و اصول که متخصصش نیستم. جایی که باید شلوار اتو زده و یخه آهاری داشته باشم و آیین نامه بتن ایران را ویرایش کنم، حتما فعل را آخر می‌آورم. ولی وقتی مطلبی آزاد می‌نویسم برای کسانی که این قلم ناچیز را دوست دارند، و در مورد عشقم که موسیقی است، بیشتر به موسیقی نثر پناه می‌برم، مثل موسیقی شعر، نوشته دکتر شفیعی کدکنی را که دیده‌اید حتما. وقتی مولوی ابتدا می‌کند جان و جهانش را به “بشنو از نی چون حکایت می‌کند” و مستش می‌شویم، هزار ادیب متعصب گریبان چاک دهند که آقا فعل باید آخر باشد، بگویید “از نی چون حکایت می‌کند بشنو”… درست است، ولی قشنگ نیست. به سلیقه من.
اجازه می‌دهید هر کس به صوابدید خودش بنویسد؟ لطفا؟

اما می‌رسم به اصل نظر حضرت‌عالی. جناب‌عالی که درس ویرایش می‌دهید (و بعد می‌گریزید از میدان که من نمی‌خواهم درس بدهم) در چهار خط درستان چندین خطا دارید، چطور ادعای کفایت درس دادن دارید؟
– در کاربرد ساده طور دیگر سیت یعنی چه؟
– در انتهای جمله بایر بیاید یعنی چه؟
– می‌دانید که در دستور نقطه گذاری، نقطه و ویرگول باید به آخرین حرف جمله بچسبد؟ بی فاصله. نه با یک فاصله مثل این ، یا این .
– می‌دانید که می استمرار و های جمع باید با نیم فاصله از حرف بعدی نوشته (یا تایپ) شود؟ مثل این که من می‌نویسم و نه آن که شما می نویسید.
– بحث های ویراستاری را بیاموزند؟ یعنی چه؟ بحث را باید بیاموزند یا ویرایش را؟
– باید در متون این چنینی از زبان ساده استفاده کرد؟ که این بایدها و نبایدها را تکلیف کرده؟
دوست من، کاردینال دوک دو ریشیلیو، وزیر لوئی سیزدهم می‌گفت از هر کسی دو سطر نامه نشانم دهید دلیلی برای اعدام او پیدا می‌کنم. من هم می‌گویم از هر کسی دو سطر نوشته نشانم دهید چهار غلط از او می‌گیرم، اگر به استناد دستور نشد، با سلیقه.

به نظر من هیچ ایرادی وجود نداره که یک مترجم آگاه، ترجمه را به شکل زیبا و هنرمندانه جان دوباره ببخشه. بخصوص آنکه موضوع متن ترجمه در ارتباط با هنر باشد.من بشخصه ادبیات و نگارش فاریا رو دوست دارم و همواره از دقت بر روی کار و نیز سبک نگارش خاص او لذت می برم و به شخصه هیچگاه از متونی که به شکل خبری و بی هیچ نگاه هنرمندانه ای، تنها ترجمه شده اند لذت نمی برم و نمی فهمم که چرا تا یک نوشته ای در این سایت گذاشته میشه یک عده مهاجم پرخاشگر شروع به حمله می کنند؟!والبته هیچ وقت هم از این مهاجمین مطلبی جز کامنت ندیده ام! به هر حال جناب فاریا با تشکر از شما، امیدوارم شاهد مطالب بعدی تان در این سایت با همین سیاق نگارشی شخصی تان باشم و امیدوارم برخوردهای تازه به دوران رسیده های ادبی، خللی در کارتان ایجاد نکند!

جالب بود

عرق شرم بر پیشانی من نشست از اینکه نسل جدید حتی معنی بروز دادن را نمیداند (احتمالا آنقدر در کامپیوتر غرق شده که به روز دادن خوانده و حیران شده که به روز کردن چرا به روز دادن نوشته شده!) و براحتی آن را دور میزند و به می و ها میچسبد تا کسی متوجه بیسوادی ایشان نشود که فقط یاد گرفته فعل کجا باشد. نسل ما که داستان امیرارسلان میخواند، ده دفعه قمر وزیر میگفت اگر ارسلانی بروز بده و ده بار شمس وزیر میگفت هان جوان مبادا نامت را بروز دهی. دو کلام یاد میگرفتیم… حیات خلوت هم که حکایتی است!

salam lotfan dar morede sergey khachaturian matlab benevisid
.merc

i

سلام
با وجود اینکه بعضی انتقادات دوستان به آقای ولی پور وارد است ولی قبول بفرمائید که نثر آقای پیر بازاری برای چنین مطلبی واقعا” نا رساست.
ممنون