جورج سولتی متولد مجارستان از بزرگترین رهبرهای ارکستر جهان در سال ۱۹۱۲ در بوداپست بدنیا آمد. پیانو را نزد موسیقی دانانی چون ارنست فون دونای (Ernst von Dohnanyi) و بلا بارتوک (Bela Bartok) در آکادمی فرانس لیست (Franz Liszt) در بوداپست فرا گرفت و اولین کنسرت بزرگ خود را در سن ۱۲ سالگی اجرا کرد.
از سال ۱۹۳۰ با مرکز اپرای بوداپست شروع به همکاری کرد و بین سالهای ۱۹۳۴ تا ۱۹۳۹ به عنوان کارگردان موسیقی در آنجا ایفای نقش می کرد. او بطور متوالی در سالهای ۱۹۳۶ و ۱۹۳۷ در فستیوال بزرگ موسیقی سالزبورگ با آرتور توسکانی (Arturo Toscanini) بعنوان دستیار کار کرد و تجارب بدست آمده در این دو دوره فستیوال تاثیر زیادی در علاقه و نگرش او به موسیقی کلاسیک گذاشت.
اواسط جنگ جهانی دوم به کشور سوئیس مهاجرت کرد و در زوریخ مقیم شد. در آنجا تمرینات خود بعنوان یک پیانیست را ادامه داد بطوریکه در سال ۱۹۴۲ جایزه اول رقابت های بین المللی نوازندگی پیانو از ژنو را دریافت کرد.
زندگی حرفه ای موسیقی او به واقع پس از پایان جنگ جهانی دوم آغاز شد. او برای مدت ۲۵ سال تمرکز خود را در زمینه رهبری ارکسترهای اپرا معطوف کرد. اولین کار جدی خود را در سال ۱۹۵۱ با رهبری کارهای موتزارت در سالزبورگ آغاز کرد. او بین سالهای ۱۹۴۷ تا ۱۹۵۱ بعنوان رئیس اپرای مونیخ، و نیز بین سالهای ۱۹۵۲ تا ۱۹۶۱ بعنوان رئیس اپرای فرانکفورت انجام وظیفه کرد.
قسمتی از اجرای یکی از اپراهای واگنر توسط ارکستر سمفونیک شیکاگو : Mogst du, mein Kind
اواخر سال ۱۹۵۰ اولین کارهای خود را با فیلارمونیک وین اجرا و ضبط کرد. همچنین در سال ۱۹۶۱ بعنوان رئیس ارکستر فیلارمونیک لس آنجلس برگزیده شد، اما نتوانست آنجا خیلی دوام بیاورد چرا که دستیار او – زوبین مهتا (Zubin Mehta)، موسیقیدانی هندی الاصل است – فردی بود که توسط مدیریت ارکستر بدون مشورت به وی تحمیل شده بود.
وی در سال ۱۹۶۹ ریاست و رهبری ارکستر سمفونیک شیکاگو را بعهده گرفت و از آنجا بود که دومین دوره فعالیت موسیقی وی بعنوان یک رهبر ارکستر آغاز شد. او تا سال ۱۹۹۱ در این سمت باقی ماند و در این میان بین سالهای ۱۹۷۲ تا ۱۹۷۵ با حفظ سمت خود در شیکاگو، رهبری ارکستر پاریس را بعهده گرفت. پس از آن درسال ۷۳ بعنوان مشاور اپرای پاریس انتخاب شد.
وی در طول سالهای ۷۹ الی ۸۳ بعنوان رئیس فیلارمونیک لندن ایفای نقش کرد. در ۱۹۸۳ به مناسبت یکصدمین سالگرد تولد ریچارد واگنر رهبری Der Ring des Nibelungen in Bayreuth را بعهده گرفت، هرچند از نتیجه کار خیلی راضی نبود.
علاقه او بیشتر به موسیقی آلمان و اتریش مربوط به دوران پست رمانتیک بود. وی در سال ۱۹۹۲ بجای هربرت فون کارایان (Herbert von Karajan) بعنوان رئیس فستیوال – عید پاک – سالزبورگ انتخاب شد و تا سال ۱۹۹۴ در این سمت بود.
جورج سولتی در طول زندگی موسیقی خود اجراهای بیادمادنی بسیاری از خود بجای گذاشته است. او این شانس را داشت که در قرن بیستم با سازهای الکترونیک آشنا شود و در کنار کارایان و برینشتاین بعنوان بهترین رهبران ارکستر جهان شناخته شود. مردم فرانسه و جهان هنوز هم از اجرای زیبای “عروسی فیگارو” که با ارکستر اپرای پاریس در سال ۱۹۷۶ به رهبری او اجرا شد یاد می کنند. وی همچنین در طول فعالیت هنری خود ۳۰ جایزه Grammy را نصیب خود کرد.
“من علاقه ای به بازنشستگی ندارم، چرا که در اینصورت خواهم مرد. من عاشق موسیقی هستم و برای همین تا آخرین لحظه کار خواهم کرد.”
این سخنانی بود که وی در ماه جون ۱۹۹۷ بیان کرد و بعد از آن در یک روز جمعه ماه سپتامبر هنگامی که تعطیلات خود را در پاریس میگذراند به خواب ابدی فرو رفت.
۱ نظر