گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

گفتگو با آن سوفی موتر (۵)

نایلز: شما این قطعه را در کنار کنسرتوهای باخ آورده اید و در ماه جاری نیز قرار است که قطعات زیادی را از باخ اجرا کنید. جا دارد که اکنون سوالی را از شما بپرسم که در واقع سوال بسیاری از خوانندگان ما نیز هست: آیا روزی تمام سونات ها و پارتیتا های باخ را ضبط می کنید؟
موتر:
من در حال حاضر هیچ پروژه بلند مدتی برای ضبط ندارم و هیچ وقت هم نداشته ام. کلا از اینکه قرار باشد کاری را در بازه زمانی سه ساله ای برای ضبط اجرا کنم متنفرم. پس نمی توانم به این پرسش، پاسخ قطعی بدهم، فقط می دانم اگر هم قرار باشد چنین چیزی اتفاق بیفتد، به این زودی ها نخواهد بود. این پروژه مثل شعبده بازی و خرگوش در آوردن از کلاه یکباره اتفاق نمی افتد! البته گاهی هم می توان روی سن شعبده بازی کرد و قطعه هایی را بدون برنامه نواخت زیرا آن قطعه ها در رپرتوار روزانه موزیسن ها هستند. واقعا نمی دانم. داستان این هم مانند کنسرتو برگ است، فقط باید زمان مناسب فرا برسد. در عین حال هر چقدر هم بیشتر صبر کنم، انجام دادنش دشوار تر می شود.

نایلز: کمی درباره فرایند تکامل خود در زمینه موسیقی باروک صحبت کنید. من تقریبا هم سن شما هستم و کل جریان کنونی باروک در طول زندگی ما رخ داده است اما استادان اولیه من نگرششان با امروزی ها کاملا متفاوت است. ظاهرا شما برای ضبط این اثر، از یک آرشه باروک استفاده می کنید. چند وقت است این آرشه را دست گرفته اید؟
موتر: از دو سال پیش. آرشه باروک برای ضبط معرکه است. من سبکی که شفافیت و صدای خالصی تولید می کند را دوست دارم. اما نواختن با این ظرافت در یک سالن بزرگ جواب نمی دهد. خیلی برایم مهم بود که این نوع آرتیکولیشن را در کار ضبط هم وارد کنم. انجام این کار با آرشه باروک بسیار راحت تر است… اما بر روی صحنه اینگونه نیست. پس برخی از تکنیک های اجرا هستند که فقط در محیط های خاصی پاسخگو هستند. در نتیجه وظیفه نوازنده این است که خود را با شرایط وفق بدهد. البته ما وقتی تورهای کنسرت اجرا می کنیم از آرشه های باروک نیز استفاده می کنیم. اما وقتی به اثر ضبط شده ای گوش می دهید، ظرافت های کار را بهتر می شنوید تا وقتی در سالن بزرگی به تماشای کنسرت نشسته اید.

نایلز: پس تکنیک شما در کنسرت ها با تکنیکتان برای ضبط متفاوت است.

موتر: درست است. اما استفاده از آرشه باروک در آرتیکولیشن موومان سوم باخ کمک کرده است. حس رقصندگی و چرخش، بازی زندگی که در تمپوهای خیلی ملایم از بین می روند، با بی اهمیتی به آرتیکولیشن نیز آسیب می بیند. انجام آرتیکولیشن، مخصوصا در یک کنسرتو مینور، بسیار دشوار است. حتی شاید با آرشه های مدرن نتوان این کار را به خوبی انجام داد.

البته من زیاد هم به آنچه نوازندگی اصیل نامیده می شود معتقد نیستم. بالاخره ما در قرن بیستم یا بیست و یکم به دنیا آمده ایم و نمی توانیم از زیر انتظاراتمان از تنوع رنگ آمیزی که با بکارگیری آرشه های کنونی امکان پذیر است شانه خالی کنیم. در هر حال، آنچه که با استفاده از آرشه های کنونی از دست می دهیم، شفافیت صدا و امکان استفاده از جمله بندی های باخ است که خود موضوع مهمی است.

نایلز: از چه نوع آرشه ای استفاده می کنید و ساخته چه کسی است؟
موتر: آرشه های من آمریکایی هستند. دونالد کوهن در وانشگتن دی سی و بنوآ رولاند در بوستون دو تن از آرشه سازانی هستند که از کارهایشان استفاده می کنم. دقیقا نمی دانم چند آرشه جدید دارم. شمارشان از دستم در رفته! این دو تن آرشه هایی که در کنسرت هایم به کار می برم را ساخته اند. آرشه باروکم کار پیتر بندک است که اهل مونیخ است و تخصصش قرن ۱۶ و ۱۷ است.

گفتگوی هارمونیک

گفتگوی هارمونیک

مجله آنلاین «گفتگوی هارمونیک» در سال ۱۳۸۲، به عنوان اولین وبلاگ تخصصی و مستقل موسیقی آغاز به کار کرد. وب سایت «گفتگوی هارمونیک»، امروز قدیمی ترین مجله آنلاین موسیقی فارسی محسوب می شود که به صورت روزانه به روزرسانی می شود.

۱ نظر

  • سلام
    در تاریخ ۳ مهر ۹۰ جهت داوری جشنواره رسانه های دیجیتال از این تارنما بازدید شد.
    موفق باشید

بیشتر بحث شده است