مراسم اختتامیه بیستمین جشنواره موسیقی فجر، ۱۹ بهمن در تالار وحدت برگزار شد و با وجود بارش برف تا بالکن سه تالار مملو از جمعیت بود. اولین گروه، کر کلیمیان بود که به اجرای برنامه پرداخت، این گروه همراه با یک پیانو قطعه کرال “آزادی” ساخته ارزشمند گلنوش خالقی را اجرا کرد که روی هم رفته هماهنگ و دقیق اجرا شد، هر چند شنیدن این قطعه با گروههای کر بزرگتر جذابیت بیشتری دارد.
پس از “آزادی” قطعه کرال خلیج فارس اجرا شد، این قطعه توسط رهبر گروه آقای امیل ملک ساخته شده بود. در قسمتهای بعدی سخنرانیهای مسئولین موسیقی از جمله سخنرانی وزیر فرهنگ ارشاد را
شنیدیم.
سپس نوبت به قسمتی رسید که به قول مجری برنامه ظاهرا” قرار بود که مروری باشد بر ۲۰ جشنواره گذشته موسیقی فجر، در حالی که حاضرین در این مراسم تنها شاهد فیلمی کوتاه و نه چندان گویا از
جشنواره ها بودند آن هم نه کل ۲۰ جشنواره گذشته که اکثر قسمتهای این فیلم گزیده های ۳ تا ۴ سال اخیر بودند و تنها چند صحنه از فیلمهای قدیمی در آن دیده می شد با این چند صحنه می شد آرشیو تالار و یا
حداقل دسترسی اهل موسیقی را به آرشیو تخمین زد! آیا فیلم برنامه های زیبایی که در جشنواره های فجر گذشته اجرا شده به سرنوشت مجله های “آهنگ” دچار شده؟ (چند سال پیش یکی از پژوهشگران به
سراغ آرشیو مجله “آهنگ” رفته بود که با وجود تلاش بسیار، موفق به جمع آوری کل آهنگها نشده بود)
پس از آن، کلیپ دیگری در مورد جشنواره بیستم پخش شد که باز در این فیلم هم تدوینگر محترم با انتخاب تصاویری کوتاه و در هم بر هم بیشتر باعث درهم ریخته شدن اعصاب تماشاگران شد. جالب اینکه
تصاویر و موسیقی انتخاب شده برای هر دو فیلم تا حد زیادی با هم بی ارتباط بودند که این خود باعث شده تا کلیپها کمی جنبه طنز پیدا کنند.
در قسمت بعدی برنامه جوایز بیستمین جشنواره فجر به برگزیدان داده شده که این میان تقدیر از هنرمندان پیشکسوت ارکستر سمفونیک تهران حرکت زیبا و پسندیده ای بود که در جشنهای پیشین کمتر مورد
توجه قرار گرفته بود؛ البته در حاشیه اضافه می کنم در این مراسم از مدیر موسیقی صدا و سیما بخاطر ۲۶ سال ترویج فرهنگ موسیقی هنری و اصیل و غیره، تقدیر شد!
نوبت به اجرای موسیقی رسید؛ گروه موسیقی “نی نواز” به اجرای موسیقی همراه با رقص پرداخت که مخصوصا” اجرای رقص روی ریتمهای لنگ توسط گروه چشمگیر بود هر چند از هماهنگی بالایی
برخوردارنبود. مثلا” سرنا نواز گروه به هنگام نواختن افشاری و سه گاه، چند نت را به طرز فاحشی کم و زیاد اجرا کرد. قسمت بعدی برنامه اجرای موسیقی و رقص گروه کردی “شیما” اختصاص یافت،
برنامه این گروه هم جالب بود ولی رقصندگان با یکدیگر هماهنگی کاملی نداشتند.
۱ نظر