ری چارلز، ستاره موسیقی جز

ری چارلز (Ray Charles) در ۲۳ سپتامبر ۱۹۳۰ در آلبانی ایالت جورجیا متولد شد. می توان گفت که وی موسیقی را از هیچ آغاز کرد، در دهه ۱۹۶۰ به اوج رسید ولی هیچگاه بی فروغ نشد و سرانجام در ۱۰ ژوئن ۲۰۰۴ درگذشت.

او در سن ۶ سالگی به دلیل ابتلا به آب سیاه، بینایی خود را از دست داد. در کودکی در مدرسه سنت اگوستین که مخصوص نابینایان و ناشنوایان بود با موسیقی آشنا شد و سازهای زیادی

را آموخت و در ۱۵ سالگی والدین خود را از دست داد.

در اواسط ۱۹۴۰ در فلوریدا در
زمینه موسیقی مشغول به کار شد و با پس اندازهایی که جمع کرد، در ۱۹۴۷ به فلوریدا
رفت و در آنجا شروع به ساخت موسیقی نمود. او در سال ۱۹۵۱ آهنگ Baby let me hold
your hand او برای اولین بار جزء Top Ten شد. در سالهای ابتدای دهه ۵۰ وی با تلفیق
Gospel و R&B سبک Soul را پایه گذاری نمود و در کنار آهنگ سازانی چون Sam Cook
با ترانه هایی چون I got a woman، The little girl و Lonely Avenure به ترویج آن
پرداخت.

در آن زمان موسیقی R&B و Soul طرفداران خاص خود را داشت ولی در
اواخر دهه ۵۰ ری چارلز با بهره گیری از روح موسیقی Rock’n Roll با صدای پیانوی
الکتریکی خود، ترانه What’d I say را اجرا کرد و نظر دوستداران موسیقی Pop را نیز
تسخیر نمود. درآغاز دهه ۱۹۶۰ آهنگهای زیبای Hit the road Jack و Unchain my heart
را به دوستداران موسیقی Soul تقدیم کرد و در این زمان به اوج شهرت رسید.

او
همچنان تا اوایل ۱۹۶۰ مشهور و در اوج ماند ولی از ۱۹۶۵ به علت اعتیاد به مدت یک سال
از صحنه موسیقی آن دوران خارج شد تا اینکه در ۱۹۶۶ با ترانه Let’s get Stoned
دوباره خود را مطرح نمود. حقیقت این است که آثار او از اواخر ۱۹۶۰ تا حدی مایوس
کننده به نظر می رسید و میلیونها شنونده آرزو داشتند که مجددا آثاری شبیه به آثار
دوره کلاسیک و طلایی او که مربوط به سالهای ۱۹۵۵ تا ۱۹۶۵ بود را گوش کنند. ولی ری
چارلز بدون اینکه ارتباط خود با Soul قطع کند مثل Aretha Franklin وElvis Presley
سعی در داخل کردن موسیقی Pop در موسیقی خود را داشت و آثار بعدی او به طور واضحی
علاقمندی او به Country و Pop را منعکس می کند.

در ۱۹۸۶ نام وی در Rock’n
Roll Hall of Fame ثبت شد و در ۱۹۸۷ جایزه Grammy را به خاطر یک عمر فعالیت هنری
دریافت کرد. در دهه ۱۹۹۰ چند ترانه برای نوشابه رژیمی Pepsi خواند (!) و سپس سه
آلبوم برای کمپانی Warner Bros ضبط کرد. ولی همواره به خاطر اجراهای زنده او از
آهنگهای قدیمی بود که طرفداران زیادی داشت. در ۲۰۰۲ آلبومی متشکل از چند Duet با
بزرگانی چون B.B.King ، Willie Nelson ، Michael Mc Donald و James Taylor را منتشر
کرد که با استقبال خوبی مواجه شد.

وی سرانجام در ۲۰۰۳ به خاطر بیماری تحت
عمل جراحی قرار گرفت و سرانجام در ۱۰ ژوئن ۲۰۰۴ در خانه خود در Beverly Hills چشم
از جهان فرو بست. حاصل ۷۴ سال زندگی او ۱۲ جایزه Grammy و دهها جایزه دیگر است.
تاثیر سبک موسیقی او را می توان در آثار هنرمندان امروزی چون Joe Cocker ، Steve
Winwood و Eddie Van Morrison دید.