نگاهی به آلبوم «طغیان» (۲)

امیر مرزبان


در آلبوم “طغیان”، غیر از ساختار غیر معمولی که در ابتدا سخن گفته شد، تاکید زیادی نیز بر نقش شاعر شده، به طوری که در تصویر داخل آلبوم هر چهار هنرمند در کنار هم دیده می شوند. امیر مرزبان شاعر جوانی است که همراه و مهمتر از آن همدل این گروه بوده و شعری از خود را به نام “طغیان” می خواند که کلید فهم جلد این آلبوم و مانیفست این اثر نیز هست.

روی جلد این آلبوم، تصویر تیره ای از سه موسیقیدان این آلبوم را می بینیم که در فضایی که یادآور “زمستان” اخوان است، شهر پر دود و هیاهو را با درختان خشک و پژمرده اش ترک می کنند…

همراهی یک شاعر همدل، همزبان و همفکر، برای یک موسیقیدان خلاق، می تواند قطعه ای از پازلی باشد که با تکمیل آن به یک اثر ناب دست میابیم. میدیا فرج نژاد و حسین علیشاپور همیشه به ادبیات توجه ویژه ای داشته اند و از نظر و مشورت اهل ادب بهره برده اند. این همکاری فرخنده را باید به فال نیک گرفت.

میدیا فرج نژاد

نام او اول با انتشار سه تصنیف در وب سایت شخصی اش به سر زبانها افتاد و در همان سال ۸۸ بود که آلبومی به نام “شرح پریشانی” منتشر کرد و توانایی های خود را در زمینه آهنگسازی بیش از پیش به معرض نمایش گذاشت.

فرج نژاد پس از “شرح پریشانی”، در سال ۱۳۹۰ “راه بی نهایت” را با حسام الدین سراج به انتشار رساند ولی در این دو آلبوم، ساز سولوی او وجود نداشت و جواب آوازها را نوازندگان نام آشنا می نواختند تا اینکه در آلبوم “طغیان” این کمبود جبران شد و بیشتر آلبوم را صدای ساز او تشکیل داد.

بررسی موسیقی میدیا فرج نژاد در آلبوم “طغیان”، مستلزم نگاهی دقیق اول به نوازندگی و دوم آهنگسازی اوست. در بخش اعظم این آلبوم که نوازندگی فرج نژاد را می شنویم، تکنیک های خاص نوازندگی او به همراه رد پایی از استادان گذشته مخصوصا حسین علیزاده و محسن نفر شنیده می شود.

تاثیر تکنیکهای سازی و تکنیکهای آهنگسازی در خروجی اثر، نقشی برابر دارند و کمتر قابل تفکیک هستند البته در تمام قطعات، سعی آهنگساز برای تغییر روند سنتی ملودی پردازی موفقیت آمیز نیست و بعضی از قطعات، به بازی با ریتم های پیچیده و حرکتهای تکنیکی صرف تبدیل می شود، خصوصیتی که در آثار میدیا فرج نژاد به گواه آثار ضبط شده او، از همنسلانش بسیار کمتر است و موفقیتش در این زمینه، او را به یکی از معدود آهنگسازان جوان موفق تبدیل کرده است.

شاید از نظر ملودی پردازی فرمال، قطعه “نغمه پگاه” برترین قطعه تکنوازی شده در این آلبوم باشد. در بخش آهنگسازی قابل توجه دیگری که جا دارد بیشتر به آن پرداخته شود، تصنیف “نقش غم” است که با الهام از تصنیف “شیدایی” آهنگساز معاصر زنده یاد پرویز مشکاتیان ساخته شده است.