در سال ۱۶۷۸ در ونیز متولد شد، پدر او یک نوازنده ماهر در ویلن بود. او برای فراگیری علوم مذهبی و در نهایت کشیش شدن به یکی از مدارس مذهبی
فرستاده شد، مدتی درس خواند اما حاضر نشد این کار را ادامه دهد، او ادعا می کرد که مشکلی در قفسه سینه خود دارد و این باعث می شود که اغلب گلودرد و … داشته باشد.
بسیاری مدعی هستند که او تمارض میکرد و اصلا” بیماری خاصی نداشت و برای همین بود که به اجبار اطرافیان بالاخره مجبور شد که کشیش شود، او در سن بیست سالگی کشیش شد.
شاید به این دلیل که در آن زمان برای فردی که در خانواده فقیر زندگی می کند، تنها راه درس خواندن مجانی کشیش شدن بود، ویوالدی به سبب موی قرمزی که داشت به کشیش مو قرمز
معروف بود.
قسمت ابتدایی فصل بهار، از اپوس هشت
در سال ۱۷۰۳ بعنوان نوازنده و معلم ویلن در یک پانسیون (Ospedale) دختران انتخاب شد. ویوالدی بیشتر عمر خود را در این مدرسه گذراند و نیز بسیاری از کارهای زیبای
موسیقی خود را آنجا تهیه کرد و دختران این پرورشگاه همواره اولین کسانی بودند که کارهای او را بعنوان تمرین می نواختند. عکس دوم نمایی از یک سالن کنسرت در یک چنین
پانسیونی را در زمان ویوالدی نمایش میدهد. همانطور که مشاهده میکند اشراف و نجیب زادگان در سالن نشته اند و دختران در حال اجرای موسیقی می باشند.
تا سال ۱۷۰۹ در Ospedale مشغول بود و هر سال قرار کاری خود را با آنها تمدید می کرد. او بین سالهای ۱۷۰۹ تا ۱۷۱۱ برای یک سالن اپرا بنام Teatro Sant’ Angelo کار
میکرد. او تا سال ۱۷۱۱ تعدادی سونات و حدود دوازده کنسرتو تهیه کرده بود که توسط ناشری در آمستردام منتشر شده بود.
قسمت ابتدایی فصل تابستان، اپوس هشت
ویوالدی در مجموع حدود ۵۵۰ کنسرتو تهیه کرد که از میان آنها حدود ۲۵۰ مورد از آن برای ویلن بود. او همچنین در موسیقی با صدای انسان (Vocal) مانند اپرا نیز بسیار فعال بود،
Vicenza از کاهای اپرایی بسیار معروف وی بود که در سال ۱۷۱۳ تهیه شد. او کارهای بسیاری برای bassoon، ویلن سل، ابوا و فلوت نیز دارد. از جمله افرادی بود که موسیقی
برنامه ای را – شاید نا آگاهانه – مطرح کرد، چهارفصل او که بر اساس حال و هوای فصول سال تهیه شده بود از این دسته کارهای وی بودند که در حدود سال ۱۷۲۵ تهیه شد.
از لحاظ سبک کاری ویوالدی به دوران پایانی باروک تعلق دارد یعنی حدودا” سالهای ۱۶۸۰ تا ۱۷۵۰. جالب است بدانید این دوره، دوره پیشرفت های بزگ در علوم ریاضی و فیزیک
بود چرا که بزرگانی چون پاسکال، نیوتن و لایبنیتز در این دوران می زیستند و گرایش به سبک جدید در علم رواج داشت و یقینا” دست آورد های باخ بی تاثیر از پیشرفت های علمی آن
زمان نبوده است. در هر صورت چیره دستی ویوالدی در نواختن ویلن و زیبایی بیش از حد برخی کارهای او باعث شد تا باخ برخی از کنسرتوهای او را برای سازهای جدید
دوباره تنظیم کند.
۱ نظر