نوشته ای را که می خوانید، نامه ای است از هنرمند قدیمی، عباس خوشدل که به بهانه برگزاری جشنواره سایتها و وبلاگهای موسیقی، منتشر شده است. این آهنگساز و نوازنده پیش کسوت، مدتی است که اقدام به تاسیس وبلاگی کرده است و در محیط مجازی از آثار گذشته و وقایع موسیقی پیش از انقلاب می نویسد و این اقدام را تنها وسیله موجود در برابر وضعیت تاسف انگیز موسیقی در عضر حاضر می داند.
اینترنت در خدمت موسیقی
در شرایطی که موسیقی و ترانه های بسیار ضعیف و سست و تقلیدی از برنامه های موسیقی ماهواره ای و برداشت از ملودی های خوانندگان کاباره ای قبل از سال ۱۳۵۸ با صدای خوانندگان کم مایه و کم تجربه، به صورت مستمر در ۲۴ ساعت، از شبکه های صدا و سیما پخش می شود، جای بسی خوشحالی و امیدواری است که موسیقی و ترانه های برگرفته از موسیقی سنتی، چون گذشته {از طریق رادیو} برای علاقمندان آن، در اینترنت در دسترس قرار می گیرد.
از آنجا که موسیقی و ترانه های ضبط شده در صدا و سیما، در فضای غیر عاطفی و غیر شنیداری و غیر تخصصی به صورت یکبار مصرف تهیه می شود، این سازمان هم ناگزیر برای جبران کمبود تولید موسیقی و پر کردن برنامه ها، از ترانه ها و موسیقی هایی ضعیف و بی هویت، با صدای خوانندگان موسیقی زیر زمینی و اخیرا از صدای هنرپیشگان سینمایی استفاده می کند!
در این شرایط اسف انگیز، لازم است با کارشناسی، از موسیقی و ترانه های موسیقی سنتی چون آثار برگزیده نغمه پردازان، آهنگسازان و خوانندگان، سالهای قبل از ۱۳۵۸ برای علاقمندان موسیقی و هنر برنامه هایی ضبط و در {فضای} اینترنت در دسترس قرار دهیم.
متاسفانه در حال حاضر، قطعات موسیقی و ترانه های ضبط شده، با کم تجربگی {سازندگان}، بدون رعایت رنگ و وسعت (اتاندو) صدای خوانندگان و تلفیق شعر و موسیقی و استفاده ناآگاهانه و در بازسازی آهنگهای قدیمی قبل از سال ۱۳۵۸ ضبط و پخش می شود؛ در این شرایط انتخاب قطعات موسیقی اصیل برای انتشار در اینترنت کار بس دشوار و پر مسئولیت خواهد بود.
ما در برابر جوانان و شنوندگانی هستیم که متاسفانه سالهاست موسیقی لوس آنجلسی شنیده اند. انتخاب قطعات در اینترنت باید ضمن حفظ اصالت، دارای نوگرایی و ارکستراسیون لطیف و زیبایی برای جذب علاقمندان موسیقی سنتی، بویژه جوانان باشد.
ضمن تبریک و خدا قوت برای این هدف فرهنگی در این شرایط تاسف بار، افتخار دارم در این خدمت فرهنگی سهمی داشته باشم.
با احترام
عباس خوشدل
۱ نظر