پس از ترانه Only Yesterday که مقام چهارم را کسب کرده بود، محبوبیت گروه رو به کاهش نهاد و در نیمه آخر دهه ۷۰، آنها با مشکلات خانوادگی و خصوصی درگیر بودند. ریچارد معتاد به داروهای مسکن و تخدیر کننده شد و در سال ۱۹۷۸ با بستری شدن در یک کلینیک ترک اعتیاد، به رفع مشکل خود پرداخت. در این حین کارن به بیماری بی اشتهایی عصبی (anorexia nervosa) دچار شد و این بیماری تا آخر عمر با او همراه شد.

در اوج مشکلات سلامتی این دو، تک ترانه های آنها دیگر به مقامهای بالا صعود نمیکرد و در سال ۷۸، آنها حتا در فهرست ۴۰ تایی نیز جایی نداشتند.

در نتیجه کارن تصمیم گرفت که به تنهایی کار کند و در سال ۷۹ آلبوم سولویی را با فیل رامون Phil Ramone آغاز کرد که هرگز تکمیل نشد و او در اواخر همان سال دوباره به کارپنترز پیوست.

Sing a Song

آنها آخرین آلبوم خود به نام Made in America را با اشعاری تازه در سال ۱۹۸۰ منتشر کردند. این آلبوم نوعی بازگشت تجاری به شمار می آمد و ترانه Touch Me When We’re Dancing به رتبه ۱۶ رسید. اما شرایط بیماری کارن رو به وخامت میرفت و در ۴ فوریه ۱۹۸۳، کارن را بیهوش در منزل والدینش پیدا کردند. او همان روز در اثر ایست قلبی ناشی از بی اشتهایی عصبی، درگذشت.

مرگ کارن موجب از بین رفتن شهرت و محبوبیت کارپنترز نشد و در اواخر سال ۸۳، یک آلبوم جدید به نام Voice Of The Heart که شامل ترانه های منتشر نشده ای از پروژه قبلی آنها بود منتشر شد.

این آلبوم با فروش بالایی مواجه شد و در بریتانیا به مقام شم رسید.آلبوم دیگری از ترانه های قبلی گروه به نام Yesterday Once More، منتشر شده در سال بعد نیز با موفقیت مشابهی روبرو شد.

انتشار آثار کارپنترز در سال ۱۹۸۴ با آلبوم An Old Fashioned Christmas ادامه یافت که با شش ترانه از صدای کارن که برای آلبوم Christmas Portrait ضبط شده و تکمیل نشده بود، همچنین ترانه Santa Claus Is Coming To Town مربوط به سال ۷۴ و چند موسیقی بدون کلام، یک ترانه بدون موسیقی با صدای ریچارد تکمیل شده بود.

در سال ۱۹۹۰، آلبوم Only Yesterday که مجموعه بیست ترانه برگزیده کارپنترز بود، ۹ هفته در مقام اول باقی ماند و دومین آلبوم پر فروش سال شناخته شد.

We’ve Only Just Begun

شهرت کارپنترز در ژاپن از سال ۱۹۷۱ آغاز شده بود اما در سال ۱۹۹۵، برای این خانواده سالی پر از موفقیت بود. یک نویسنده مشهور برنامه های تلویزیونی ژاپن به نام شینجی نوجیما Shinji Nojima، ترانه های I Need To Be In Love و Top Of The World را برای عنوان بندی سریال ۱۳ قسمتی خود انتخاب کرد و ترانه های دیگر آنها مانند For All We Know نیز در طی ماجرای سریال استفاده شد. این سریال که Miseinen به معنای “کوچکترها” نام داشت، گروه سنی ۱۳ تا ۲۱ سال را مخاطب قرار داده بود که شاید تنها نام کارپنترز را از والدین خود شنیده بودند.

این سریال و موسیقی آن به شهرتی ورای تصور همه دست یافتند و CDاین دو تک ترانه موفق به دریافت صفحه پلاتین چهارگانه quadruple platinum شد. آلبوم Twenty-Two Hits of the Carpenters که توسط ریچارد انتخاب شده بود، پر فروشترین آلبوم خارجی در تاریخ ژاپن شناخته شد.