گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

رابرت ویلیام گری مور متولد چهارم آوریل سال ۱۹۵۲ در بلفاست، از شهرهای شمالی ایرلند، نوازنده گیتار و خواننده موفق دهه شصت که با گروههایی چون Thin Lizzy ، Colosseum II و Skid Row همکاری داشته است.

او نوازندگی را از سن هشت سالگی با گیتار آکوستیک آغاز کرد، Peter Green چهره سرشناس سبک بلوز که همواره مور با تحسین از او یاد می کند، در زمره اشخاصی است که در پیشرفت زندگی هنری مور تاثیربسزایی داشته است. زمانی که Green از گروه Fleetwood Mac کناره گرفت و موسیقی حرفه ای را برای همیشه ترک کرد، گیتار معروف Gibson Les Paul 1959خود را به مور فروخت. این گیتار درضبط آهنگ هایی از آلبوم های Still Got the Blues، After Hours و Blues For Greeny به کار گرفته شد.

مور در اجراهای خود از گیتارهای متفاوتی استفاده کرده که از میان آنها می توان به گیتارهای

Gibson Les Paul 1959 و Fender Stratocaster 1961 متعلق به Peter Green و

Paul Junior Gibson Les 1950s اشاره کرد. او همچنین از گیتار های Charvel, Jackson و Heritage نیز استفاده نموده است.

گروه Skid Row آلبوم های متعددی به بازار عرضه کرده که از آن جمله می توان آلبوم Skid در سال ۱۹۷۰ و نیز ۳۴ Hours در سال ۱۹۷۱ را نام برد، این گروه علی رغم تورهای متعددی که در اروپا و آمریکا برگزار نمود، به موفقیت تجاری دست نیافت، مور در سال ۱۹۷۲ این گروه را ترک کرد. پس از آن او در کنار درامری به نام Pearse Kelly و bassist ای به نام John Curtis ” گروه گری مور” را تشکیل داد، مور در این گروه علاوه بر نوارندگی به خوانندگی نیز می پرداخت.

در سال ۱۹۷۳ مور مجددا به Lynott هم گروهی سابقش در Thin Lizzy برخورد، ازآن پس به کارهای استودیویی مشغول بود تا سال ۱۹۷۷ که به دعوت Thin Lizzy در یک تور دور آمریکا شرکت کرد.

سال ۱۹۷۸ سال بسیار پرکاری برای او بود، با افراد مختلفی همکاری کرد از جمله با Andrew Lloyd Webber در آلبوم Variations، با Rod Argent در آلبوم Moving Home و با Gary Boyle در Electric Glide. در همان سال مور دومین آلبوم انفرادی اش Back on the Stree را منتشر کرد. در اوایل دهه هشتاد او مجددا به همکاری با Greg Lake پرداخت، به علاوه در آلبوم Octopuss. که در سال ۱۹۸۳ توسط Cozy Powell به بازار عرضه شد، نیز شرکت داشت. در همین دهه بود که مور آلبوم های heavy metal اش را منتشر کرد. تنها اتفاق ناگواری که در زندگی مور در دهه هشتاد رخ داد، مرگ دوست گرانقدرش Lynott درسال ۱۹۸۶ بود، مور با تاثر فراوان آلبوم “Wild Frontier” را به او تقدیم کرد.

در دهه ۹۰ مور خسته از فضای موسیقی متال و آلبوم های انفرادی اش، مجددا به سبک اصلی اش، بلوز بازگشت و آلبوم Still Got the Blues را منتشر کرد که پرفروش ترین آلبوم دوران هنری مور به شمار می رود و افرادی چون Albert Collins,، Albert King و George Harrison در آن حضور داشتند. از آن پس مور به سبک بلوزی که موفق به کشف مجدد آن شده بود ادامه داد و در سال ۱۹۹۲ آلبوم After Hours و متعاقب آن در سال ۱۹۹۳ آلبوم Blues Alive را، پیش از شکل گیری گروه BBM روانه بازار کرد.

در این گروه که دوامش بیش از یک آلبوم نبود، Jack Bruce در مقام bassist و Ginger Baker به عنوان درامر به فعالیت مشغول بودند و آلبوم Around the Next Dream که در سال ۱۹۹۴ منتشر شد، حاصل کار این گروه است. در سال ۱۹۹۵ او آلبوم Blues for Greeny را در ستایش Peter Green تنظیم کرد. او در اواخر دهه ۹۰ با دو آلبوم Dark Days in Paradise در سال ۱۹۹۷ و A Different Beat در سال ۱۹۹۹ به نوعی به تست سبک های مختلف موسیقی پرداخته است.

audio file
” Still Got The Blues” را با اجرای Gary Mooreبشنوید.

اولین آلبوم او در قرن ۲۱، با عنوان Back to the Blues بازگشتی دگرباره به سبک بلوز است. گری مور آثار تالیفی بسیاری دارد که از آن میان می توان به آلبوم Best of the Blues در سال ۲۰۰۲ اشاره کرد. آلبوم The Very Best of Gary Moore او نیز نیمی متال و نیمی بلوز بود. در همین سال او به راک آلترناتیو پرداخت و ماحصل کارش در این عرصه انتشار آلبوم Scars در سال ۲۰۰۲ بود. در سال ۲۰۰۴ آلبوم nothing but the blues در سال ۲۰۰۶ نیز آلبوم Old New Ballads Blues را روانه بازار کرد.

گری مور نوازنده گیتار و آهنگساز برجسته ممکن است در آمریکا به اندازه کافی شناخته شده نباشد، اما در دیگر نقاط جهان، خصوصا اروپا چهره بسیار مشهور و محبوب سبک راک به شمار می رود.


en.wikipedia.org

سحر افشانی

سحر افشانی

دیدگاه ها ۱۴

بیشتر بحث شده است