ارکستر سمفونیک تهران با وجود تغییر سیاست های هنری در دولت جدید، همچنان در تعطیلی است و با اینکه بارها و بارها بر ضرورت فعالیت مجدد این سازمان فرهنگی با سابقه تاکید شده، هنوز هیچ اقدام موثری برای راه اندازی دوباره آن صورت نگرفته است. منوچهر صهبایی که قبل از بی سامانی ارکستر در دوره رهبری نادر مرتضی پور، رهبری ارکستر را به عهده داشته است، به تازگی در مصاحبه هایی از وضعیت فعلی ارکستر انتقاد کرده و عنوان کرده است که این مشکل را پیش از واقع شدن، حدس می زده و به نوازندگان ارکستر گوشزد می کرده است.
منوچهر صهبایی چند ماهی پس از سفر جنجال برانگیز ارکستر سمفونیک به اروپا، از سمت رهبری ارکستر کنار گذاشته شد و پس از برکناری او، ارکستر بیش از پیش دچار اغتشاش و بی برنامگی شد.
در سال ۸۸ نگارنده با منوچهر صهبایی گفتگویی داشتم که تاکنون به انتشار نرسیده است؛ این گفتگو از این نظر اهمیت دارد که می توان با مطالعه آن، تصویری از آخرین روزهای ثبات ارکستر را ثبت و ضبط کرد.
از وقتی که رهبری ارکستر سمفونیک تهران را به عهده گرفتید تا کنون چه مشکلاتی داشته اید؟
از دی ماه سال ۱۳۸۶ مسئولیت رهبری ارکستر سمفونیک تهران به من سپرده شده است. در ابتدای کار وضعیت بسیار نا مرتب و بی نظمی های نوازندگان، ارکستر را شدیدا مشوش کرده بود و رهبران مختلفی که برای مدتی کوتاه مسئولیت ارکستر را به عهده گرفته بودند نیز نتوانسته بودند نظم خاص و آرامش را به ارکستر بازگردانند. این مشکل به حدی جدی شده بود که حتی مسئولین منحل شدن ارکستر سمفونیک تهران را بهترین راه حل می دانستند.
پیشنهاد شده بود تنها برای برنامه های خاص تعدادی از نوازندگان را به صورت قراردادی جمع کرده و برنامه را اجرا کنند. از زمانیکه من به عنوان رهبر ارکستر آغاز به کار کردم بخشی از این مشکلات حل شده اند بعنوان مثال قراردادها سر موقع بسته و دستمزد نوازندگان، عیدی و پاداش آنها سر موعد پرداخت شد. تعداد نوازندگان قراردادی ارکستر ۴۹ نفر بود و ما آنها را به ۸۳ نفر افزایش دادیم.
برای اینکه آینده ی ارکستر از نظر سازهای بادی تامین شود، نوازندگان جوانی را در ارکستر وارد کردیم که در کنار نوازندگان قدیمی تر بنشینند و تجربه پیدا کنند. تمام کنسرتها طبق برنامه ریزی های انجام شد ه سر موقع اجرا شد و کنسرتی لغو نگردید. مسائل انضباطی برای نوازندگان تقریبا جا افتاده و کمتر بی انظباطی دیده میشود.
طبقه سوم که از ابتدای بنیان گذاری تالار وحدت حدود سال ۱۳۴۵ مقر دائم و محل تمرین های ارکستر سمفونیک تهران است به مخروبه ای تبدیل شده بود که امروزه با تغییر کلی مواجه است و در کل میتوان گفت که اتفاقات بسیار خوبی رخ داده که این مهم با پیگیری های بنده و همکاری دفتر موسیقی و بنیاد رودکی در این مدت کوتاه به انجام رسیده است و خیلی کارهای اصلاحی دیگر که اگر بخواهم به همگی اشاره کنم صحبت به درازا کشیده خواهد شد.
تا وقتی که موسیقی ما جیره خوار دولت است همین است.
دائما گشنه و دائما سیاست زده
هر کسی نغمه ی خود نمی خواند نغمه ای می خواند که منابع دولتی حاضر به تامین منابع مالی آن باشد.
نا گزیر همه باید از صحنه روند و متاسفانه این صحنه ی قالب گون پیوسته بجاست
براستی که خرم آن نغمه که مردم بسپارند بیاد