صفحه نخست
موضوعات
موسیقی کلاسیک ایرانی
موسیقی کلاسیک
نقد و بررسی
اخبار موسیقی
مطالب عمومی
ساز و نوازندگی
موسیقی معاصر
مصاحبه و گفتگو
دانستنی های موسیقی
ارتباط باما
نویسندگان
قوانین ما
درباره ما
English
جستجو
صفحه نخست
موضوعات
موسیقی کلاسیک ایرانی
موسیقی کلاسیک
نقد و بررسی
اخبار موسیقی
مطالب عمومی
ساز و نوازندگی
موسیقی معاصر
مصاحبه و گفتگو
دانستنی های موسیقی
ارتباط باما
نویسندگان
قوانین ما
درباره ما
English
جستجو
جستجو
برچسب -حامد پورساعی
پورساعی: سونوریته مهمترین اصل در نوازندگی است
سجاد پورقناد
۲۶ خرداد ۱۳۹۳
کریمی: مشکل نوازندگان ما عدم آشنایی با آناتومی است
sadjad,najafi
۱۹ خرداد ۱۳۹۳
پورساعی: استاد نباید شاگردش را محدود کند
sadjad,najafi
۱۱ خرداد ۱۳۹۳
کریمی: هیچ استادی نمیتواند همه چیز را بیاموزد!
نازیلا کشاورز
۴ خرداد ۱۳۹۳
درباره آلبوم «باد و گندم زارها» (II)
سجاد پورقناد
۴ اردیبهشت ۱۳۹۳
درباره آلبوم «باد و گندم زارها» (I)
سجاد پورقناد
۲۷ فروردین ۱۳۹۳
انتشار دو نوازی ها با گیتار
سجاد پورقناد
۲۶ تیر ۱۳۹۱
کریمی: نوازندگان باید سیستم تنفسی ماهی و خورشیدی را بدانند
گفتگوی هارمونیک
۳۰ مهر ۱۳۸۷
پورساعی: نمی توان بدون ایده قوی قطعه مدرن ساخت
گفتگوی هارمونیک
۲۲ مهر ۱۳۸۷
پورساعی: با تغییر کوک با گیتار عادی ربع پرده می نوازم
گفتگوی هارمونیک
۱۲ مهر ۱۳۸۷
بارگذاری بیشتر
صفحه نخست
موضوعات
موسیقی کلاسیک ایرانی
موسیقی کلاسیک
نقد و بررسی
اخبار موسیقی
مطالب عمومی
ساز و نوازندگی
موسیقی معاصر
مصاحبه و گفتگو
دانستنی های موسیقی
ارتباط باما
نویسندگان
قوانین ما
درباره ما
English
دسته بندی ها
موسیقی کلاسیک
1465
موسیقی کلاسیک ایرانی
3854
موسیقی فیلم
84
موسیقی ملل
396
موسیقی معاصر
874
فیزیک و مهندسی موسیقی
161
مصاحبه و گفتگو
454
مطالب عمومی
851
نقد و بررسی
1426
اخبار موسیقی
895
مبانی نظری موسیقی
306
تاریخ موسیقی
240
دانستنی های موسیقی
371
ساز و نوازندگی
672
بایگانی همه نوشته ها
7004
محبوب ترین مطالب
موسیقی سریال میشل استروگف
رابرت وایز کارگردان فیلم “آوای موسیقی” درگذشت
افسانه ۱۹۰۰
ناصری و موسیقی متن فیلم ناخدا خورشید
یادداشتی بر موسیقی متن فیلم «متری شیش و نیم»
دوره آموزشی «مبانی موسیقی برای موسیقی فیلم» برگزار می شود
اگر نمی توانی مشهورترین باشی، بدنام ترین باش
سکانسی به نام موسیقی فیلم (II)
میکلوش روژا
درگذشت جری گلد اسمیت
پدرخوانده (۱۹۷۲)
انیو موریکونه – ۱
بیشتر بحث شده است