نماد‌شناسی عود (VII)
پنج شنبه ۳ خرداد ۱۳۹۷
مغالطات ایرانی – اجرای جهانی
چهارشنبه ۲ خرداد ۱۳۹۷
تور اروپایی کر فلوت تهران منتشر می شود
سه شنبه ۱ خرداد ۱۳۹۷
نقد تاریخ نگاری موسیقی ایرانی (XIII)
دوشنبه ۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۷
«توانایی یا دانایی»
یکشنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۷
اجرا و تحلیل سه اثر پیانویی در دانشگاه هنرهای زیبا
شنبه ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۷
گزارش مراسم رونمایی «ردیف میرزاعبدالله به روایت مهدی صلحی» (I)
جمعه ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۷
آخرین ارسال‌ها
- در جستجوی موسیقی سنتی (II)
- برنامه ریزی بخش های تمرین (I)
- معرفی یک اپلیکیشن میکروتونال تحت سیستم عامل اندروید (I)
- آگاهی بی پایان (I)
- گزارش مراسم رونمایی «ردیف میرزاعبدالله به روایت مهدی صلحی» (VIII)
- بررسی برخی ویژگی های ساختاری آثار پرویز مشکاتیان (V)
- مرور آلبوم «سه اثر برای پیانو»
- در جستجوی موسیقی سنتی (I)
- مهرداد دلنوازی: سعی می کنم با ارکستر های مختلف ذوق آزمایی کنم
- دسته بندی و زمان بندی: ادراک متر (V)
- نقد تاریخ نگاری موسیقی ایرانی (XVI)
- گزارش مراسم رونمایی «ردیف میرزاعبدالله به روایت مهدی صلحی» (VII)
از روزهای گذشته…
گاه های گمشده (VIII)
مرتضی حنانه در تحقیقات خود، وجود یک گام به عنوان واسط و ارتباط دهنده بین گام ها و مقام های موسیقی ایرانی را ضروری می داند. از این رو با بیان اینکه «نت برجسته پایه به شاهد گام دیگری اشاره دارد»، گام راست را معرفی و با این توضیح عنوان می کند که «گام راست بم ترین گام یا مقام موسیقی ایران است» (صفحه ۹۱)
شماره‌ی ششم مهرگانی منتشر شد
ششمین شماره دوفصلنامه پژوهشی مهرگانی ویژه بهار و تابستان ۱۳۹۲ منتشر شد و در وبسایت این نشریه قابل دسترسی است.
کارایندرو، بانوی موسیقی لایت (I)
خانم النی کارایندرو (Eleni Karaindrou) در روستایی کوهستانی تیچیو در مرکز یونان به دنیا آمد و در آتن بزرگ شد، در آنجا او به تحصیل پیانو و تئوری در هلنیکن اُدین (Hellenikon Odion) پرداخت. از سال ۱۹۶۹ تا ۷۴ در رشته اتنوموزیکولوژی (ethnomusicology) در پاریس تحصیل کرد. در بازگشت به یونان در مرکز فرهنگی ORAلابراتواری برای سازهای سنتی یافت، از آن پس به نمایندگی از موسیقی یونان موسیقیدانی فعال بود.
ز صبا رحمتی از روی بداعت آمد
صبا کوچولوی دهه های سی – چهل حال دیگر خود صبای زمانه و براستی صدایی از جنس زمان شده است. صبا و صدای زمانه ما «رحمتاله بدیعی» است که اکنون بهارانهوار هفتاد بهار را به چشمان هنرمند خویش دیده است. صبا کوچلو اکنون بقول «افلاطون» چنان بر شانه غولها، پیکره موسیقی [ما] را با آرشههای با صلابت و سلامتش نقش داده که هر آیینه با بزرگان هنر این سرزمین هماورد می کند.
فراخوان مقالات سیمف ۱۳۹۶
انجمن اسیمس و موسسه فرهنگى هنرى شهر آفتاب در آذرماه سمیناری را در شیراز برگزار می‌کنند. علاقه‌مندان می‌توانند مقالات خود را حول محورهای پیشنهادی زیر یا موضوعاتی غیر از آنها در رابطه با موسیقی معاصر ارسال نمایند:
سعیدی: در ابتدا سبک نوازندگی ایرانی ها عربی بود
نوازندگان ایرانی قانون تحت تاثیر شیوه نوازندگی اعراب دوباره نواختن قانون را در ایران از سر گرفتند مانند رحیم قانونی و جلال قانونی و بعد از آن استاد خودم زنده یاد مهدی مفتاح و خانم سیمین آقارضی همه اینها به همان سبک و شیوه‌ی تکنیک موسیقی عربی با نوای موسیقی ایرانی می نواختند. یکی از این اساتید هم که هنوز هستند ولی به دلیل کهولت سن نوازندگی نمی کنند آقای اکبر صدیف هستند که الآن در تگزاس زندگی می کنند. از نواخته های آقای صدیف هم فایل شنیداری دارم.
بررسی اجمالی آثار شادروان
روح الله خالقی (قسمت بیست و ششم)
در تاریخ همداستانی عاطفی انسانها که برای امروزیها امری کمابیش فیصله یافته و مختوم محسوب میگردد، نادر دوستی هائی هم یافت میشوند که تنها بر ارزشهای سطحی زمانه مبتنی نبوده اند.
نوربخش: برای یادگیری دیر نیست!
برای رسیدن به یک پاسخ مناسب و قانع کننده به این سئوال لازم است که این پرسش را از چند زاویه مختلف مورد بررسی قرار دهیم. این سئوال از این بابت جالب است که دغدغه فکری بسیاری از کسانی است که به صدا و نوازندگی ویولون علاقمندند ولی نمیدانند که در سنی که در حال حاضر قرار دارند، مناسب یادگیری است؟ و آیا دیر نشده؟ برای من جالب بوده است که خیلی از کسانی که در سایت گفتگوی هارمونیک نظراتشان را بیان می کنند، این مسئله را مورد پرسش قرار میدهند، در طی سالهای مختلفی که در سایت فعالیت داشته ام و همینطور از دوستانی که در بیرون از فضای سایت دیده ام، این مسئله رو مورد سوال قرار داده اند.
طهرانیان: فضای گیتار کلاسیک ایران مجازی است!
فرزین طهرانیان – گیتاریست، پداگوگ و استاد دانشگاه- متولد سال ۱۳۵۶ در تهران است و از سال ۱۳۷۵ به فراگیری موسیقی پرداخته است. وی موسیقی را با نوازندگی گیتار کلاسیک نزد علیرضا تفقدی شروع کرده و در ادامه از کلاسهای گیتار فلامنکو شاهین علوی نیز بهره برده است. در سال ۱۳۸۱ به آکادمی ملی موسیقی اوکراین راه پیدا کرده در کلاس پروفسور میخایلنکو به تحصیل پرداخت. در سال ۱۳۸۷ با مدرک کارشناسی ارشد در رشته نوازندگی گیتار کلاسیک از این آکادمی فارغ التحصیل گردید. در این مدت به صورت فعال در مسترکلاسهای: آنیلو دیزدریو، هاپکینسون اسمیت و نیکیتا کوشکین شرکت کرده است. همچنین دوره کارگاه گیتار جز استاد مالاتکوو از اوکراین را به پایان برده است. وی دو دوره در فستیوال موتیوهای اسپانیایی در شهر کی یف شرکت داشته و به اجرای موسیقی پرداخته است.
به زبان ایرانی (III)
برای او ایرانی ساختن امری نیست که باید از جایی وارد کرد، او لاجرم این گونه می‌سازد. یک بعدی کردن را به رسمیت نمی‌شناسد و در هم می‌ریزد. برای ارکستر چنان می‌نویسد که انگار نوازنده‌ای تار به دست، آزاد می‌نوازد. نوازنده‌ای که ویژگی‌ها و روابط درونی موسیقی ایرانی را کاملا درونی کرده و اکنون بی‌زحمتی آنها را به سر پنجه می‌آورد.