آرشیو دسته‌ها: فیزیک و مهندسی موسیقی
میکس و مستر به زبان ساده تحت برنامه کیوبیس (V)
چهارشنبه ۲۲ آبان ۱۳۹۸
میکس و مستر به زبان ساده تحت برنامه کیوبیس (IV)
جمعه ۱۷ آبان ۱۳۹۸
میکس و مستر به زبان ساده تحت برنامه کیوبیس (III)
شنبه ۱۱ آبان ۱۳۹۸
میکس و مستر به زبان ساده تحت برنامه کیوبیس (II)
دوشنبه ۶ آبان ۱۳۹۸
میکس و مستر به زبان ساده تحت برنامه کیوبیس (I)
پنج شنبه ۲ آبان ۱۳۹۸
ریتم و ترادیسی (IX)
جمعه ۲۹ شهریور ۱۳۹۸
ریتم و ترادیسی (VIII)
دوشنبه ۲۵ شهریور ۱۳۹۸
آخرین ارسال‌ها
- گفت و گو با جان کیج (II)
- اختتامیه دومین جشنواره صبا برگزار شد
- یادداشتی بر موسیقیهای انتخابیِ فیلمِ «رضا»
- واکاوی نظری موسیقی امبینت (I)
- گفت و گو با جان کیج (I)
- مروری بر آلبوم «تار و عود»
- ریتم و ترادیسی (XV)
- فرشاد سنجری و مرگ در آتش؛ درگذشت موسیقیدان ایرانی در وین
- چند گام… در امتداد راه علینقی وزیری (III)
- مروری بر کتاب «تاریخ موسیقی غرب»
- جان کیج و ذن بودیسم (VI)
- یادداشتی بر موسیقی متن فیلم «متری شیش و نیم»
از روزهای گذشته…
متنوع و پر شتاب (II)
این قطعه هم جزو قطعاتی است که بجای آرپژ با ملودی آغاز می شود. بعد از اورتور هم مجددا جمله ی پر مغزتری را می شنویم که شنونده را در انتظار شنیدن ادامه قطعه نگه می دارد. روند کلی قطعه هم با متانت و وقار پیش می رود. بنظر من این قطعه جزو قطعات خوب این آلبوم بود.
نگاهی به موسیقی Jazz در آذربایجان ، قسمت دوم
واقف مصطفی زاده در اواخر دهه ۶۰ اولین مفسر مقام جز (jazz mugam) به شمار میرود. البته واضح است که قبل از او بسیاری از موسیقی دانان به شباهت بین این دو نوع موسیقی پی برده بودند و بر پایه آن آثاری به وجود آورده بودند
ادوارد الگار، آهنگساز انگلیسی (IV)
الگار، نیاز به سکوت و سرخوشی ِدهکده داشت و در سال ۱۸۹۸ شروع به یافتن کلبه ای در خارج از شهر کرده تا از فشارهای شهری خانه ی قبلی خود رها شود. خانه ای که آنها در چهار مایلی فورلی یافتند، خانه ای با نام بیرچوود بود. الگار این خانه را، از تمام خانه های دیگر خود، به استثنای خانه ی زادگاهش، بیشتر دوست می داشت. نامه های او به دوستش جاگر بیانگرِ میزان آرامش الگار در این خانه است.
موریکونه و اولین تجربه رهبری در ۷۸ سالگی
انیو موریکونه Ennio Morricone که در زمینه ساخت و اجرای موسیقی سابقه فعالیتی ۶۰ ساله دارد، به هالیوود میرود تا پس از مدتها جایزه اسکاری که همه اهل فن سالهاست آنرا حق این موسیقیدان کهنه کار میدانند، دریافت کند. وی در این سفر برای اولین بار دست به رهبری ارکستر زده است.
نقش گم شده‌ی ویراستار (III)
در بقیه‌ی قسمت‌های کتاب نیز همین بی‌دقتی‌ها به چشم می‌خورد. نام‌های خاص (به ویژه نام آثار آهنگسازان) با چنان برگردان‌های غریبی جانشین شده که حتا خواننده‌ی آشنا به موسیقی نیز باید مدتی تامل کند تا بتواند بفهمد منظور کدام اثر شناخته شده‌ی آهنگساز است. در ترجمه‌ی متون تخصصی گاهی دیده شده که مترجمی بنا به دلایلی که معمولا به آن اشاره می‌کند، اصطلاحات و اسامی آن حوزه‌ی کاری را با معادل‌هایی جز آنچه تا پیش از آن مرسوم بوده جایگزین کرده است.
ژرف‌اندیشی درباره موسیقی مردم‌پسند (II)
کتاب «پیدایش موسیقی مردم‌پسند در ایران» تالیف ساسان فاطمی که چند ماهی است توسط انتشارات ماهور چاپ شده گویی در پی برطرف کردن همین کمبودها و ابهامات است. نخستین نکته‌ی جالب توجه در کتاب مسلم فرض نگرفتن موضوعات ظاهرا معلوم (از قبیل وجود از پیش پذیرفته شده ی گونه‌های مردم‌پسند) و ارائه‌ی پژوهشی تاریخی-موسیقایی با کمک مدارک باقی‌مانده از دوران قاجار (و گاه قدیم‌تر) برای پاسخ به این پرسش است که؛ آیا موسیقی ایرانی گونه‌ای «سبک» هم‌سنخ با خودش داشته است یا خیر؟ از دیدگاه فاطمی پاسخ به این پرسش مثبت است. از همین رو تعریف و کاربرد اصطلاحاتی مانند مردم‌پسند، مردمی و کلاسیک برای مطالعات موسیقی در ایران نیاز به تامل بیشتر و شفاف‌سازی نظری دارد.
طراحی سازها (V)
Herodotus، پدر تاریخ باستان، داستانی را درباره زایش هندسه و ارتباط آن با طغیان فصلی رود نیل، نقل می‌کند. به دنبال تقسیم اراضی میان مردم توسط شاه Sesostris در قرن ۱۴، باید شیوه‌ای برای محاسبه میزان زمین‌هایی که به علت طغیان نیل دچار خسارت می‌شدند در نظر گرفته می‌شد تا برحسب آن مالیات صاحبان این اراضی به تناسب مشخص گردد. این روند به یک سیستم مدون برای اندازه گیری زمین‌ها منجر شد و در آن geo به معنی زمین و metron به مفهوم اندازه بود، در نتیجه geometry یا هندسه را می‌توان «هدیه نیل» دانست.
نقدی بر اجرای کنسرت ارکستر ملل (I)
مطمئنا تشکیل چنین ارکستری با این حجم کمی از لحاظ تعداد نوازنده و تعدد سازها، کاریست دشوار و طاقت فرسا و شاید در تفکر عمومی جامعه ما امری نا ممکن؛ چراکه عدم حمایت های مادی و معنوی مسئولین دولتی از چنین تشکلاتی همچنین عدم همکاری و هماهنگی های سایر ارگانهای دولتی بر مشکلات اینگونه فعالیت های فرهنگی، هنری می افزاید.
مصاحبه ای با دیلنا جنسون (II)
زمانی که دیلنا آغاز به نواختن ویلن کرد، روش تدریس موسیقی سوزوکی (Suzuki movement) ویلنیست بزرگ ژاپنی، در آمریکا در اوج خود بود. آنچه دیلنا را از سن بسیار پائین به سوی موسیقیدان شدن پیش برد، اصرار مادر بود.
نوازندگان شاخص تاریخ کمانچه نوازی
نوشته ای که پیش رو دارید متن کامل سخنرانی سجاد پورقناد است در نشست پژوهشی”سازها و شیوه ها” ویژه ساز کمانچه که به همت خبرگزاری مهر برگزار شد؛ این سخنرانی به علت کمبود وقت نیمه تمام ماند.