گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

آواهای تابو (۷)

اگر چیزی نامناسب باشد خودبه خود طرد می‌شود چرا که ما جامعه‌ای بالغ و با فرهنگ‌های متنوع داریم. از سوی دیگر آن چه که مورد سانسور و نادیده انگاشتن قرار می گیرد، به صورت مخفیانه مورد توجه قرار می گیرد. انرژی و هزینه زیادی صرف این می‌شود که چه چیز از مردم مخفی شده. کشور و ملت شایسته چنین ابطال انرژی و هزینه‌ای نیست. من از پی اِم آر سی برای گوشزدکردن مسئله اخلاقیات در صنعت موسیقی و جامعه تشکر می کنم.

اما توجه شما را نه به مسئله بلکه به پیامدهای آن جلب می کنم. آن چه از نظر پی اِم آر سی محتوای خشن و جنسی و ترویج مواد مخدر و الکل و سیگار در موسیقی نامیده می‌شود تفاوت زیادی با آن چه در تلویزیون و سینما شاهد آن هستیم ندارد. ما این محتواها را در سریال‌ها و حتی اخبار، هرروز و هرروز می بینیم و می‌شنویم. مسئله، مسئله والدین است و توجه ایشان به تربیت فرزندان.

ما به عنوان پدر و مادر و به عنوان یک شخص، تاثیر بیشتری بر خود و فرزندانمان داریم تا هرچیز دیگری. آقایان و خانم‌ها، من دو فرزند دارم که هردوی آن‌ها را به فرزندی قبول کرده ام. من اهمیت زیادی برای تربیت فرزندانم قائل هستم و برای همین هم هست که اکنون اینجا و در حضور شما هستم. یکی از خصوصیات فوق العاده موسیقی این است که با دانستن اینکه یک شخص چه موسیقی‌ای گوش می کند می توان به ذهن او راه یافت. می توان او را درک کرد. من در مدت فعالیت‌های حرفه‌ای خودم در موسیقی جوانان و نوجوانان زیادی را دیده ام که تعدادی از آن‌ها در زندگی خود از مسئله‌ای رنج می بردند. آن‌ها از عدم درک توسط والدین، ترس از آینده، جنگ سرد وعدم ثبات اقتصادی رنج می بردند. این‌ها تعدادی از دلایلی است که جوانان را به افسردگی می کشاند. ما باید به واقعیت ناراحتی جونانمان فکر کنیم. من احساس می کنم دغدغه پی اِم آر سی ناشی از «ترس» است. ما باید از خود ترس هراس داشته باشیم.

پس از اتمام بیانیه جان دِنوِر، سناتور ال گور همچون روند قبلی ابتدا از جان دِنوِر تمجید کرده و خود را یکی از طرفداران موسیقی او معرفی می کند و امور خیریه و بشردوستانه این خواننده را مورد ستایش قرار می دهد و از او می پرسد که آیا از شیوع محبوبیت موسیقی هِوی مِتال و خود این موسیقی مطلع است و نظر جان دنور را در مورد اینکه چرا موسیقی هِوی متال در آمریکا مورد توجه جوانان قرار گرفته جویا می‌شود. جان دنور پاسخ می دهد: من معتقدم آن چه در موسیقی می گذرد و آن چه در طرفداری از نوع خاصی از موسیقی وجود دارد انعکاسی است از آن چه در ذهن مردم و جوانان وجود دارد و نه الزاما آن چه ما به خورد آنان می دهیم. من معتقدم تنها در صد کمی از موسیقی با محتوای نامناسب نباید باعث تصویب قوانینی شود که تولید سالانه ۱۵۰ هزار آلبوم را تحت اشعاع قرار دهد.

محمدعلی پورخصالیان

محمدعلی پورخصالیان
متولد ۱۳۵۷ تهران
نویسنده، مترجم، نوازندۀ پیانو، کیبورد و سینتی‌سایزر و طراح صدا

۱ نظر

بیشتر بحث شده است