احمد پژمان درگذشت!

احمد پژمان آهنگساز و مدرس موسیقی پس از چند هفته بیماری در روز هفتم شهریور در لس آنجلس آمریکا درگذشت. متاخرترین اثر سمونیک او که در ایران به اجرا رسید، اثری با عنوان «سرزمین دلاوران» بود که در سال ۱۳۹۶ با همکاری ارکستر سمفونیک تهران به روی صحنه رفت. بنابر تصمیم خانواده پژمان، پیکر این هنرمند در آمریکا به خاک سپرده می‌شود.

احمد پژمان متولد ۱۸ تیر ۱۳۱۴ در شهر لار استان فارس ٬آهنگساز و موسیقیدان ایرانی بود. پژمان در سنین کودکی و نوجوانی با ریتم ها و آهنگ های جنوب ایران آشنا شد. در دوران دبیرستان به فراگیری ویولن نزد حشمت سنجری و تئوری موسیقی را نزد حسین ناصحی فراگرفت. پس از چندی به عنوان نوارندهٔ ویولن به ارکستر صبا به رهبری حسین دهلوی و ارکستر سمفونیک تهران راه یافت و در دورهٔ رهبری حشمت سنجری و هایمو تویبر در ارکستر حضور داشت. در سال ۱۳۴۲ تحصیلات دانشگاهی خود را در رشتهٔ زبان و ادبیات انگلیسی در دانشسرای عالی به اتمام رسانید.

در سال ۱۳۴۳ با اخذ بورسیه راهی اتریش شد و در آکادمی موسیقی وین نزد اساتیدی چون: توماس کریستین داوید (Thomas Christian David)، آلفرد اوول (Alfred Uhl)، هانس یلینک (Hans Jelinek) به تحصیل آهنگسازی پرداخت.

در سال ۱۳۴۷ بعد از پایان تحصیلات به ایران بازگشت و به عنوان آهنگساز تالار رودکی و استاد موسیقی دانشگاه تهران به کار مشغول شد. از آثار او در این دوره می‌توان به: اپرای جشن دهقان (برای افتتاح تالار رودکی)، اپرای دلاور سهند و اپرای سمندر اشاره کرد که قبل از انقلاب در تالار رودکی اجرا شدند.

در سال ۱۳۵۴ برای ادامه تحصیلات در مقطع دکترای آهنگسازی راهی دانشگاه کلمبیا (نیویورک) شد و به آموزش موسیقی الکترونیک مشغول شد. از استادان او در این دوره می‌توان به ولادیمیر اوساچوسکی (Vladimir Ushachevsky)، جک بیسن (Jack Beeson)، بولانت آرل (Buelant Arel) اشاره کرد.

پژمان از سال ۱۳۷۰ به طور پراکنده به تدریس هارمونی، کنترپوان و آهنگسازی در دانشکده موسیقی دانشگاه هنر تهران مشغول بود.

آثار
• در کنار جویبار و ترانه روستایی و … (آثار تصنیف شده پیش از تحصیلات آکادمیک)

• کنسرتو برای ۹ ساز (اولین اثری که در ابتدای ورود به آکادمی موسیقی وین نوشته و اجرا شد)

• راپسودی برای ارکستر (۱۹۶۵)

• سونات برای ویولا و پیانو (۱۹۶۶)

• اورتور پارسیان (۱۹۶۶)

• اپرای جشن دهقان برای افتتاح تالار رودکی (۱۹۶۷)

• اپرای دلاور سهند (بر اساس زندگی بابک خرمدین) (۱۹۶۸)

• باله روشنایی (۱۹۶۹)

• اپرای سمندر: آخرین اپرا قبل از انقلاب (۱۹۷۰)

• بابا برفی: موسیقی برای کودکان (۱۹۷۱- ۱۳۵۰)

• گل اومد بهار اومد: موسیقی برای کودکان (۱۹۷۱-۱۳۵۰)

• موسیقی برای اشعار نیما یوشیج (۱۹۷۲-۱۳۵۱)

• امپرسیون باله (۱۹۷۳-۱۳۵۲)

• عیاران برای باله فولکلوریک (۱۹۷۴- ۱۳۵۳)

• طرح های سمفونیک (۱۹۷۵-۱۳۵۴)

• حماسه: مجموعه‌ای از آثار پیش از انقلاب (۱۹۷۶-۱۳۵۵)

• هفت قطعه کوچک (۱۳۵۷)

• همه شهر ایران: موسیقی فولکلور (۱۳۵۸)

• خرمشهر (۱۳۷۱)

• همسرایی مختار / تکسوار عشق: موسیقی برای نمایش موزیکال (۱۳۷۲)

• سراب (۱۳۸۰)

• هفت خوان رستم (۱۳۷۵)

• ناگهان رستخیز (۱۳۸۶)

• خاطرات فردا (۱۳۸۱)

• سایه های خورشید (۱۳۸۹)

• سمفونی نوروز در ۵ موومان (۱۳۹۰)

• دیوِرتیمِنتو / خانه خرد در ۴ موومان برای ارکستر زهی (۱۳۹۵)

• پارس آوا / پرسو: ۵ موومان برای پیانو (۱۳۹۵)

• سرزمین دلاوران (۱۳۹۶)

• موسیقی برای اشعار سهراب سپهری (۱۳۹۶)

موسیقی فیلم
• مستندی درباره ایران (منوچهر عسگری نسب ۱۳۵۰)

• دلیران تنگستان (همایون شهنواز ۱۳۵۰)

• سمک عیار (محمدرضا اصلانی ۱۳۵۳)

• شازده احتجاب (بهمن فرمان آرا ۱۳۵۳)

• سایه‌های بلند باد (بهمن فرمان آرا ۱۳۵۸)

• ساخت ایران (امیر نادری ۱۳۵۹)

• شاهراه تمدن (دیوید فراست ۱۳۵۹)

• هدید (سیروس نورسته ۱۳۶۵ )

• هنرپیشه (محسن مخملباف ۱۳۷۱)

• زینت (ابراهیم مختاری ۱۳۷۲)

• کیمیا، (احمدرضا درویش ۱۳۷۳)

• روسری آبی، (رخشان بنی اعتماد ۱۳۷۳)

• مستندی درباره ایران (مصطفی رزاق کریمی ۱۳۷۵ )

• عشق گمشده (سعید اسدی ۱۳۷۶)

• وسوسه (جمشید اکرمی ۱۳۷۷)

• بوی کافور، عطر یاس (بهمن فرمان آرا ۱۳۷۸)

• باران (مجید مجیدی ۱۳۷۹)

• سفر به فردا (محمدحسین حقیقی ۱۳۸۰)

• خانه ای روی آب (بهمن فرمان آرا ۱۳۸۰)

• همراه باد در دل تنهایی کویر (منوچهر طیاب ۱۳۸۰)

• آستان قدس رضوی (منوچهر طیاب ۱۳۸۲)

• بید مجنون (مجید مجیدی ۱۳۸۳)

• یک بوس کوچولو (بهمن فرمان آرا ۱۳۸۳)

• دریای پارس (منوچهر طیاب ۱۳۸۴)

• البرز (منوچهر طیاب ۱۳۹۰ )

• سرزمین کهن (کمال تبریزی ۱۳۸۷)