گفتگوی هارمونیک

 گالوپی بود که شکوه را به اپرای کمدی وارد نمود -چیزی که پیش از آن، نمایش های کوتاه همراه موسیقی فاقد آن بودند- پیش از آن اپرا به دو یا سه پرده تقسیم نشده بود و در مضامین و شخصیت‌ها با آثار اوایل قرن هجدهم مشابه بود.

کستی خوش شانس تر از کاوالی بود، او در سال ۱۶۶۸ از طرف امپراطوری وین از او درخواست شد تا اپرایی بنویسد، این اپرا آنقدر طولانی بود که یک اجرا را در دو روز تقسیم کردند و موفقیتی بسیار بزرگ بود. در اواخر قرن هفدهم آهنگسازان آلمانی و انگلیسی سعی کردند سنت اولیه خود را […]

در این شهر بود که اولین خانه اپرا یعنی تئاتر «دی سن کازینو» در سال ۱۶۳۷ ساخته شد. موفقیت های این تالار، اپرا را از پشتیبانی اشرافیت به دنیای تجارت رساند. در ونیز نمایش همراه با موسیقی دیگر با هدف خوش آمد اشراف زاده ها و روشنفکران نبود بلکه در قالبی تفریحی و سرگرم کننده فرو رفت. به سرعت تالارهای اپرای بسیاری در شهر ساخته شد و برای عموم برنامه داشتند.

اپرای ایتالیایی هم هنر اپرا در ایتالیا و هم اپرا به زبان ایتالیای محسوب می شود. اپرا در سال ۱۶۰۰ در ایتالیا به وجود آمد و اپرای ایتالیایی نقشی اصلی را در تاریخ هنر تا به امروز ایفا کرده است. بسیاری از اپراهای مشهور دنیا به زبان ایتالیایی توسط آهنگسازان خارجی نوشته شده است همچون: هندل (Handel)، گلوک (Gluck) و موتسارت (Mozart). آثاری از آهنگسازان ایتالیایی زبان از قرن های نوزدهم و بیستم همچون: روسینی، بلینی، دونیزتی، وردی و پوچینی، در بین بهترین و مشهورترین اپراهایی که تا به حال نوشته شده جای دارند و تا به امروز نیز در تالارهای اپرای سراسر دنیا اجرا می شوند.