گفتگوی هارمونیک

فصل هفتم به بررسی مکتب قدیم و دو گروه منشعب از آن (سنّت‌گرایان و مدرنیست‌های سدۀ بیستم)، فصل هشتم به بررسی مکتب جدید، و فصل نهم به بررسی نوازندگان گروه منفرد اختصاص دارد.

در فصل پنجم، «ساختار بداهه در موسیقی ایرانی»، نویسنده پیش‌نیاز بداهه‌نوازی را تحصیل، درونی‌سازی و به‌خاطرسپردن نظام دستگاه عنوان کرده اظهار می‌کند نظام دستگاه ساختار بداهه‌نوازی را با استفاده از واریاسیون‌های ملودیک، گسترش، دِوِلوپمان و تزئین تعیین می‌کند و در ادامه به بررسی ساختار مُدال دستگاه چهارگاه در ردیف چپ‌کوک فرامرز پایور می‌پردازد.

فصول اول و دوم بنا بر سنّت نگارش رسالۀ دانشگاهی در خارج از ایران و نگارش کلیاتی دربارۀ تاریخچۀ موسیقی کشور موردِبحث و ساختار موسیقایی آن نگاشته شده‌اند که برای موسیقی‌دان خبرۀ ایرانی آشناست و درعین‌حال، جُنگی از مطالب آموزنده پیشِ‌روی هنرجویان و علاقه‌مندانی که به این موضوعات اشراف ندارند می‌گذارد.

کتاب «مکاتب سنتورنوازی در ایران از قاجاریه تا کنون» به قلم کیومرث پیرَگلو، با ترجمۀ فاطمه نکونام و ویراستاری شهاب منا به‌تازگی توسط نشر خُنیاگر منتشر شده است‌.