Posts by سجاد پورقناد
بزرگداشت محمود کریمی
Published on ۸ دی ۱۳۸۳
محمود کریمی (۱۳۰۶- ۱۳۶۳) در موسیقی ایران شخصیت بی نظیر و استثنایی است؛ او سالها به تدریس ردیف آوازی موسیقی ایران پرداخت و هنوز هم ردیف آوازیش، بهترین ردیف برای آموزش آواز و مرجع خوانندگان است.
حنانه و هزاردستان
Published on ۵ دی ۱۳۸۳
همانطور که در مطلب قبل گفته شد، “آتشی در سینه دارم جاودانی” که از آثار با ارزش مرتضی نی داوود است، در اجرای جدیدش صرفنظر از آواز، اجرایی بی نقص نبود!
جواهری: از دوره باستان گروه نوازی داشتیم
Published on ۱ دی ۱۳۸۳
بدنبال تهیه مطلب علیرضا جواهری با علیرضا جواهری موسیقیدان معاصر مصاحبه ای انجام دادیم که در این مطلب قسمت اول آنرا میخوانید.
شبدیز و سارنگ
Published on ۲۶ آذر ۱۳۸۳
همانطور که گفته شد، از خصوصیات قطعات فرامرز پایور و اردوان کامکار این است که قطعاتشان دقیقا” مخصوص سنتور است. مثلا” اگر به شیوه ساخت قطعه “فانوس” توجه کنید، متوجه می شوید که ساخت این قطعه در واقع چیدمان مینیاتور گونه الگوهای مضرابی روی ملودیهایی از گوشه های اصفهان است.
آتشی در سینه دارم جاودانی (۲)
Published on ۱۹ آذر ۱۳۸۳
همایون شجریان این قسمت را (قسمت ابوعطا) مانند دیگر قسمت‌های تصنیف پخته و استادانه اجرا می‌کند که شاید تابحال چنین اجرایی از او نشنیده بودیم. مخصوصاً قدرت همایون در اجرای «کی نهی بر سرم پای ای پری از وفاداری، شد تمام اشک من بس در غمت، کرده ام زاری» اوج تسلط خود را به حالت‌های موسیقی ایرانی نشان داده است.
اردوان کامکار و سنتور نوازی معاصر
Published on ۱۴ آذر ۱۳۸۳
اردوان کامکار که کوچکترین عضو گروه خانواده کامکار است، در زمانی که هنوز پا به دهه دوم زندگی خود نگذاشته بود به همراه برادرش هوشنگ کامکار کنسرتو سنتوری تصنیف کرد که در کاستی به نام “بر تارک سپیده” (همراه با یک کنسرتو کمانچه از برادرش) به بازار عرضه شد.
درباره علیرضا جواهری
Published on ۶ آذر ۱۳۸۳
مهمترین گروهی که اوایل انقلاب در زمینه تولید موسیقی انقلابی فعالیت می کرد گروه چاووش بود که ترکیبی بود از گروهای عارف و شیدا.
آتشی در سینه دارم جاودانی (۱)
Published on ۱ آذر ۱۳۸۳
سریال «رسم عاشقی» که از سریالهای مخصوص ماه رمضان بود، بخاطر تصنیف اول سریال که خوانندگی آن را همایون شجریان به عهده داشت؛ اهل موسیقی را به شدت شگفت زده کرد!
دئو برای سنتور
Published on ۲۸ آبان ۱۳۸۳
قطعه دیگری که تقریبا” همزمان با “گفتگو” تصنیف شد “دوئو برای سنتور” در سه گاه نام داشت که توسط حسین دهلوی حدود سال ۱۳۳۲ ساخته شد و توسط فرامرز پایور و داریوش صفوت اجرا و در ۱۳۳۶ منتشر شد.
موسیقیِ انقلاب
Published on ۲۳ آبان ۱۳۸۳
پس از ورود خط نت به ایران و تحصیل هنرجویان موسیقی، ارکسترهای کوچک با سازهای غربی فعالیت خود را آغاز کردند و مردم ایران برای اولین بار موسیقی چند صدایی را به صورت زنده دیدند.
