Posts by کامیار صلواتی
تقلای یافتن راهی نو (۲)
“چه”، که متشکل است از یک مصوت کوتاه و یک صامت، برخلاف خوانش درست وزنی شعر (با توجه به اینکه “سخنی نیست” از اشعار موزون شاملوست)، بیش از “بِ” (که مشابه هجای اول است) و “گو” (که کشیدهتر از دو هجای پیشین است) کشیده میشود و عملاً تناسبات وزنی شعر به هم میریزد. به عبارت دیگر، اگر فرض کنیم که این شعر، با نگاه ریتمیک علی قمصری، بدون هر گونه ملودی خوانده شود، شعر از روانی و وزن خود به حالتی معوج تغییر میکند. این بیدقتیها باز هم به چشم میخورند: خواننده (هاله سیفیزاده)، بیجهت بر روی کلمهٔ “دراند” در مصرع “جز ز موشی که دراند کفنی نیست”، تشدیدی میگذارد که وزن شعر را به هم میریزد. در قطعاتی چون “آنکه مست…” نیز این مساله در اجرای مصرعی چون “دل تنگش سر گل چیدن از این باغ نداشت” ا (با کشش غیر عادی “دلِ”) مشاهده میشود.
تقلای یافتن راهی نو (۱)
علی قمصری آهنگسازی است که در بیست و یک سالگی با آهنگسازی آلبوم ˝نقش خیال˝ به خوانندگی همایون شجریان، نظرها را به خود جلب کرد. از آن پس و در حدود ده سال، آثاری گوناگون از قمصری به همراهی هنرمندان و خوانندگان مختلف منتشر شده است، و “سخنی نیست”، یکی از آخرین این آثار است.
آن هنگام که گریه میدهد ساز
˝باده تویی˝، از جهاتی، در مقایسه با آن دسته از آثار علیزاده که در سالهای اخیر با آنسامبل و به صورت آهنگسازی شده ضبط شده، یک نقطهی عطف به شمار می رود. از جهاتی دیگر امّا، چیزی جز تکرار ایدههای پیشین آهنگساز به صورت بستهای منسجم و پرداخت شدهتر نیست. به همین دلیل است که همانقدر که میتوان سخن تکراری ˝آن روزهای خوب˝ علیزاده را در نقد این کار بازگو کرد، میتوان بر ارزشهای فراوانِ این اثر، به عنوان یک ˝آلبومِ خوب˝ نیز تاکید کرد.
عشقبازی میکنم با ˝نام˝ او (۲)
آیا عنوان “مثنوی در موسیقی دستگاهی” به معنای معرفی و سپس بسط این گوشه در موسیقی دستگاهی نیست؟ و اگر پاسخ سوال پیشین مثبت است، این اتفاق چگونه رخ داده؟
عشقبازی میکنم با ˝نام˝ او (۲)
آیا عنوان “مثنوی در موسیقی دستگاهی” به معنای معرفی و سپس بسط این گوشه در موسیقی دستگاهی نیست؟ و اگر پاسخ سوال پیشین مثبت است، این اتفاق چگونه رخ داده؟
متعهد بر انگاره ردیف
آلبوم “نقش بندان” ، آنگونه که در دفترچهی سی دی نیز نوشته شده است، مشتمل بر دو بخش است: بخش اوّل، دستگاه ماهور و بخش دوم، دستگاه (آواز) اصفهان. برای ارزیابی بهتر این اثر، رجوع به اظهارات نوازنده حیاتیست. مریم تژده در مورد آلبوم چنین مینویسد: “اجرای آن [بخش اوّل] برخاسته از برداشت شخصی نوازنده از دستگاه ماهور است… بخش دوم بر اساس اجرای ایشان [علیاکبر شهنازی] … ادامه مییابد و به تدریج تا پایان بخش دوم به برداشت شخصی نوازنده نزدیکتر میشود.”
عشقبازی میکنم با ˝نام˝ او (۱)
پیش از آنکه به بررسی این اثر بپردازیم، لازم است مروری کوتاه بر “مثنوی” و “مثنویخوانی” در موسیقی کلاسیک و ردیفی ایران داشته باشیم. “مثنوی”ها، نام گوشههایی هستند که در برخی دستگاهها اجرا میشوند و همانطور که از نام آن بر میآید، بر روی شعری در قالب مثنوی خوانده میشوند. مثنوی اصفهان، مثنوی افشاری (مثنوی پیج) و مثنوی بیات ترک از این دستهاند.
بررسی ساختار و نقش دانگهای مورد استفاده در گوشههای راک ردیف میرزاعبدالله (۱۳)
ساختار و سیر حرکت دانگی گوشههای راک هندی، راک کشمیر، راک عبدالله و صفیر راک را میتوان با یکدیگر مقایسه کرد.
بررسی ساختار و نقش دانگهای مورد استفاده در گوشههای راک ردیف میرزاعبدالله (۱۲)
صفیر راک حسنختامی است معنادار؛ در درجهی اول، برای گوشههای راک و در درجهی دوم، برای دستگاه ماهور. در این گوشه، دانگهایی با خصوصیّات مشابه سه دستگاه بهطور مستقیم در کنار یکدیگر قرار میگیرند: شور، همایون، و ماهور. از اینرو، تعداد دانگهایی که در این گوشه تعریف میشود یک دانگ بیشتر از گوشههای پیشین، یعنی پنج دانگ، است.
بررسی ساختار و نقش دانگهای مورد استفاده در گوشههای راک ردیف میرزاعبدالله (۱۱)
گذشته از موارد پیشین، مدت زمان تأکید بر این دانگ در گوشه چندان زیاد نیست و میتوان از نقش دانگِ مورد بحث تاحد زیادی چشمپوشی کرد و آن را جزو پیکربندی اصلی گوشه ندانست. بااینحال، برای احتیاط بیشتر بهتر است که به نقش آن، هرچند کوتاه، توجه شود.