لئونارد کوهن و باب دیلان ، شعر و ترانه – ۴ - گفتگوی هارمونیک

Facebook X

در ترانه ”The Gates Of Eden” دیلان نوعی دوگانگی میان آنچه در
زمین ممکن است و آنچه در ابدیت امکان دارد را تصویر میکند همانطور که سنگینی و سختی
صخر ها را در برابر رهایی و سبکی ابر ها و دریا قرار داده و خود را در میان آ ن دو
توصیف کرده.

صداهای بی معنا، مالکیت و استثمار، پادشاهی، زمان، متا
فیزیک، دادگاه، دانش و رویای بهشتی زمینی و همه عناصر و اجزای تصویر های دیلان،
تنها در بیرون دروازه های بهشت وجود دارند.

تعداد ترانه های لئونارد کوهن به فراوانی ترانه های باب دیلان
نیست و تمام ترانه های منتشر شده از او تا به امروز به بیست ترانه نمیرسد. تعدادی
که اگر سطحی به آن نگاه کنیم با اهمیت و استقبالی که پیدا کرده اند بی تناسب می
نماید. این ترانه ها بر خلاف دیلان اغلب مضامینی عاشقانه دارند، و همچنین اغلب آنها
به اهمیت معنایی معنایی قابل توجه، صداقت شاعرانه بی نظیر و بینش هوشمندانه ای بی
همتا دست یافته اند.

With a time rusted compass blade	زمانی میان تیغه های زنگ زده پر گار
Aladdin and his lamp	علا الدین و چراغش
Sits with Utopian hermit monks	همراه با موبدان گوشه نشین آرمانشهر
Sidesaddle on the Golden Calf	بر روی زین زنانه گوساله طلایی نشسته بودند
And on their promises of paradise	و هیچکس به وعده بهشت آنها نمی خندید
You will not hear a laugh	هیچکی در بیرون دروازه های بهشت
All except inside The Gates of Eden.	و در روز موعود،پس از باران سخت، شاید پس از باران رادیو اکتیو بعد از جنگی اتمی، همه چیز تمام خواهد شد،همه چیز در بیرون دروازه های بهشت

O the time will come	آه، آن زمان خواهد رسید
When the winds will stop	زمانی که باد ها خواهند ایستاد
And the breeze will cease to be breathin’	و نسیم از نفس کشیدن میایستد
Like the stillness in the wind	مانند مکثی در باد
When the hurricane begins	وقتی که طوفان آغاز میشود
The hour when the ship comes in.	زمانی که کشتی نجات می آید
O the sea will split	آه،دریا خواهد شکافت
And the ship will hit	و کشتی برخورد خواهد کرد
And the shoreline sands will be shaking	و ساحل و ماسه ها خواهند لرزید
Then the tide will sound	و جزر و مد به صدا خواهد آمد
and the wind will pound	و باد فرو خواهد کوفت
And the morning will be breaking	و صبحگاه فرو خواهد شکست

با این وجود، رستاخیز و پایان جهان در ترانه و
اندیشه کوهن مانند دیلان جایی ندارند.کوهن جهانی ترسناک و مهلک را تصویر می کند که
انسان در آن نا امیدانه می کوشد سرنوشت محتومش را به تا خیر بیندازد. تنها دو ترانه
کوهن “Stories Of The Streets” و”The Old Revolution” مضمونی مستقیما اجتماعی دارند
ولی انتقاد تلویحی و ضمنی او به وضعیت اجتماع در تمام ترانه های او حضور دارند.
شاید سیاسی ترین ترانه کوهن تا این زمان “Stories Of The Streets” باشد که اینگونه
آغاز می شود.

The stories of the street are mine	داستان خیابانها از آن من است
The Spanish voices laugh	صدای خنده اسپانیایی ها می آید
The cadillacs go creeping down	کادیلاک ها روی زمین
Through the night and the poison gas	میان شب و گاز سمی می خزند
I lean from my window sill	و من از آستانه پنجره
In this old hotel I chose	هتل قدیمی که بر گزیده ام خم شده ام
Yes, one hand on my suicide	آری،یک دستم به سوی خود کشی ام می رود
And one hand on the rose	و دست دیگرم به سوی گل سرخ

در
ادامه ترانه، جامعه ای رو به فرو پاشی تصویر می کند. جامعه ای رو به انحطاط و
نابودی با مردمی طمع کار و شهوتران که ریشه جامعه را می درند.

I know you’ve heard it’s over now	می دانم که شنیده اید همه چیز تمام شده
And war must surely come,	و جنگ ناگزیر خواهد آمد
The cities they are broke in half	شهر ها نیمه خرابند و
And the middle men are gone.	مردان میانه حال همه گریخته اند
But let me ask you one more time	ولی بگذارید یکبار دیگر از شما سوالی بپرسم
O children of the dust	ای فرزندان غبار
All these hunters who are shrieking now	آیا تمام این شکارچیان که فریاد میکشند
Do they speak for us?	به دنبال مایند؟
And where do all these highways go	و این بزرگراهها به کجا میروند
Now that we are free?	که آنجا آزاد و رها باشیم؟
Why are the armies marching still	برای چه ارتش هاهنوز سرود می خوانند
That were coming home to me?	که به خانه به دنبال من می آیند؟
O lady with your legs so fine	آه.خانوم ساقهای شما بسیار ظریف است
O stranger at your wheel	اوه!غریبه ای همراه شماست
You are locked into your suffering	شما در رنج خود زندانی شده اید
And your pleasures are the seal	و شادی،مهر و کلید آن است
The age of lust is giving birth	زمان شهوترانی به باروری نشست
And both the parents ask the nurse	و پدر و مادر از دو طرف شیشه
On both sides of the glass	از پرستار سوال میکنند
Now the infant with his cord	و نوزاد با بند نافش
Is hauled in like a kite	مانند کایتی در آسمان می چرخد
And one eye filled with blueprints	با یک چشم پر از سرمشق
One eye filled with night	و یک چشم پر از شب