علیرضا میرعلی نقی
درباره نقش استاد خالقی لطفاً بیشتر برایمان بفرمایید.
استاد خالقی فقط مدیر هنرستان نبودند، بلکه حکم پدر و راهنمای اخلاقی را برای ما داشتند. واقعاً از جان مایه می‌گذاشتند و قصدشان از تأسیس هنرستان، نفع مادی و شهرت‌طلبی نبود. از خیلی امتیازهای اداری و مالی به‌خاطر عشق به هنرستان صرف‌نظر کرده بودند. از صبح زود تا غروب در هنرستان کار می‌کردند و همه چیز را زیر نظر داشتند. در رادیو هم مشغول بودند و آهنگسازی و عضویت در شوراها و تدریس هم می‌کردند. هرچند وقت یک‌بار ما را به گردش علمی و طبیعت‌گردی می‌بردند و تربیت اخلاقی هنرجویان برایشان خیلی اهمیت داشت. هر ازگاهی برای هنرجویان کنسرت‌هم می‌گذاشتند تا جامعه موسیقی بیشتر با ما آشنا شوند.
تا جایی که می‌دانم شما در تمام این دوره تحصیلی تا وقتی که در مراسم فارغ‌التحصیلی هنرجویان دوره اول، از دست استاد علینقی وزیری دیپلم گرفتید، از شاگردان ممتاز و از شاگرداول‌ها بوده‌اید. نسل امروز که گذشته شما را ندیده، چهره شما را بیشتر به‌عنوان یک معلم ممتاز می‌شناسد و از سابقه کار حرفه‌ای شما خبر ندارد. لطفاً بگذارید از تدریس شروع کنیم. تدریس را ازکی شروع کردید؟
از همان سال‌های اواخر تحصیل و تا حالا هم ادامه می‌دهم. بیش از ۶۰ سال است که درس می‌دهم. عاشق این کار بودم، ولی کار حرفه‌ای‌ام در جنبه‌های مختلفی بود. در ارکسترهای رادیو همراه خوانندگان و ارکسترهایشان، همنوازی وتک نوازی می‌کردم. این‌‌ها از اواخر دهه ۱۳۳۰ است. از آن افراد، آقای امین‌الله رشیدی هنوز هستند که نام مرا می‌توانید در بروشور سی‌دی‌هایشان کنار نام نوازندگان دیگر ببینید. البته در آن‌زمان کمتر از تک‌تک اعضای ارکسترها نام می‌بردند. برای همین، خیلی از برنامه‌ها هست که در آنها ساز زده‌ام ولی خودم به یاد نمی‌آورم.
بعداز فارغ‌التحصیلی از هنرستان چه می‌کردید؟
ما بلافاصله بعداز فارغ‌التحصیلی، استخدام می‌شدیم. بیشتر در وزارت آموزش‌وپرورش (آن موقع وزارت فرهنگ) و بیشتر معلم بودیم. من، آقای هوشنگ ظریف و…، معلم سرود و موسیقی در مدارس تهران بودیم. بعداً اداره هنرهای زیبا گسترده‌تر شد و به وزارت فرهنگ و هنر (فرهنگ و ارشاد فعلی) منتقل شدیم. موسیقی رادیو که برقرار بود، تلویزیون هم تأسیس شد و از ما که اولین فارغ‌التحصیلان هنرستان دوره آقای خالقی بودیم، خواستند برای برنامه‌های موسیقی سنگین در تلویزیون، اجرا بگذاریم. کار زیاد بود و من با ارکسترها و خوانندگان مختلفی کار کردم. برنامه‌ها متأسفانه ضبط نمی‌شدند و حتی یک دقیقه از آن اجرا‌ها را ندارم.
با هنرمندان دوستی و مراوده داشتیم و نزدیک‌ترین دوست و همکارم، خانم خاطره پروانه بودند که بیش‌از ۴۰ سال را با هم زندگی کردیم. داغ خاطره عزیز هنوز برایم تازه است.
۱ نظر