برگذشتن از صدای مسلط
برگذشتن از پرویز مشکاتیان امروز چه دشوار مینماید. همانگونه که روزگاری برگذشتن از حبیب و پایور دشوار مینمود. همانگونه که روزی این دشواری در صدای سنتور خود پرویز مشکاتیان بس جوان در اجرای چهارگاه بههمراه گروه حفظ و اشاعه و خوانندگی نورالدین رضوی سروستانی بازتاب مییافت. امروز نیز آن دشواری را کموبیش در آنچه کیارش داودی ساخته و به همراه کریم ابراهیمی نواخته میتوان شنید. عبور از صدای مسلط هر عصر دشوار است. میدانیم.
اما یک روزن امیدواری نیز گهگاه همپای دشواریاش سوسو میزند؛ به همان پایهی دشواری و شانه به شانهی آن توان برگذشتن نیز از در و دیوار پختهی کاری و ازجمله همین آلبوم رخنمون میشود و منتظر میماند تا آیا در پیچوخم روزگارِ هنوز نیامده به فعل برسد یا سربسته فرومیرد.
و آن کورسوی که از درون کار نوازندگان و آهنگساز انگاره فراق نوید میدهد چیست؟ نخست خودآگاهی که نشانههایش در دفترچهی آلبوم با قلم آهنگساز-سنتورنواز به چشم میخورد و خوشبختانه همچون خودستایی یا توجیههای موسیقایی مرسومِ دفترچهنویسی، روی کاغذ محدود نمیماند بلکه همهی آنچه گفتهاند از دگرگونی همبندی مدال و راهگردانی، آزادی متر و تاکیدات و تاحدودی محو مرز میان متریک و نامتریک، تا شالودههای خلاقیتشان که ردیف و موسیقی نواحی است و بیشترها با توانایی اجرایی و زیبایی موسیقایی در هم میآمیزد (اینجاست که میشود باور کرد سخن همسنگِ توانشان میگویند).
دوم سرگشتگی در پی شور و زیبایی موسیقای است و دقت و حساسیت بسیار به امکانات عملی کردن آن. از بخشی از امکانات گستردهی مضرابزدن، صدا و کوک ساز و صدایی که از ساز استخراج میشود گرفته تا لحظههای موسیقایی خلاقانه (مانند سکوت پیش از انتهای «ندای شب» یا ایستهای پایانی «رها») تا وامگیری و تنیدگی تماتیک یا همراهی پیشاندیشیدهی تنبک (و البته بیشتر نیازمند استقلال) همه و همه نشانههای جستجویی به هدف نشسته است.
بدین ترتیب فارغ از همهی طراحیها یا تفسیرهای نظری، مهارت موسیقایی حرف نخست را میزند و همین به همراه خودآگاهی، یعنی جوشش هنرمندانه با خِرد روزن امید را دستیافتنی میسازد. بدینسان تنها همتی بزرگ میطلبد حالا که تا اینجا آمدهاند بگذارند و بگذرند و عصر را از آن صدای خودشان کنند نه وارون.
نویز
***
گفتگوی هارمونیک
آلبوم «انگاره فراق» اثری است شامل هفت قطعه دو نوازی سنتور و تنبک که توسط کیارش داودی و کریم ابراهیمی نوازندگی شدهاند. این آلبوم را شرکت فرهنگی هنری خانه ی خنیای دلشدگان در سال ۱۳۹۷ منتشر کرده است.
۱ نظر