آلبوم «رومنس بی پایان» با آهنگسازی و نوازندگی بهداد بهرامی منتشر شد

آلبوم دوم بهداد بهرامی با عنوان فارسی «رومنس بی پایان» منتشر شد. بهرامی پیش از این آلبوم سولو پیانوی «آخرین لبخند تو» را با آهنگ‌سازی خودش و نوازندگی پیانوی «رضا تاج‌بخش» در سال نود منتشر کرده بود.

آلبوم دوم او فضایی متفاوت با اثر قبلی او دارد و گذشته از قطعه‌های پیانوی سولو (که در این آلبوم، خود بهرامی نوازندگیش را به عهده دارد) در بعضی از قطعه‌ها، مخاطب با تنظیم‌های متنوع‌تر و استفاده از سایر سازهای ارکستر و هم‌چنین بهره‌گیری آکوستیک از سینتی سایزر و موسیقی الکترونیک مواجه می‌شود. در آلبوم رومنس بی پایان، گذشته از «بهداد بهرامی» که علاوه بر آهنگسازی و تنظیم، نوازندگی پیانو و کیبورد را بر عهده داشته، نوازندگانی مانند «مازیار ظهیرالدینی» و «بابک شهرکی» (ویولن) ، «کریم قربانی» و «غزاله شیرازی» (ویولنسل) «حسام صدفی‌نژاد» (ابوا) و «نیما قهرمانی» (گیتار الکتریک) با وی همکاری داشته‌اند و همچنین کار میکس و مسترینگ آلبوم نیز به عهدۀ «نیما قهرمانی» بوده است.

بهرامی درباره این آلبوم می گوید: «شاید بارز‌ترین مشخصه آلبوم برای مخاطب در بازخورد اول، نام‌گذاری آلبوم و قطعه‌های کار است. آلبوم «رومنس بی پایان» در کل شامل شانزده قطعه است که در ده قطعۀ اول، نام هر قطعه با کلمۀ «رومنس» آغاز می‌شود: مانند رومنس بارانی، رومنس گمشده و… این قطعه‌ها (که در میان آن‌ها هم قطعه‌های پیانوی سولو و هم کارهایی با هم‌راهی دیگر سازها وجود دارد، آثاری هستند با مدت‌زمان‌های کوتاه که در عین حال که هر یک هویتی جداگانه دارند، هم‌زمان به‌نوعی به هم مربوط هستند و در واقع در نظر گرفتن هر ده قطعه به عنوان یک اثر واحد از سوی شنونده، رومنس کاملی را شکل می‌دهد که ده رومنس کوتاه و البته از نظر موسیقایی مستقل، عناصر تشکیل دهندۀ آن هستند. سایر قطعه‌های آلبوم، آثاری هستند که شاید در نگاه اول در زمینه‌های مختلفی از جمله نوع تنظیم‌ها، شیوۀ آهنگسازی آثار که بر خلاف فضای کاملا ملودیک رومنس‌ها بعضا قطعه‌هایی هستند با حال و هوای مدرن‌تر و بهره‌گیری از هارمونی و آکوردهای پیچیده و فضاسازی هایی که در بعضی قطعه‌ها به آثار مدرن و انتزاعی موسیقی جهان نزدیک می‌شود، از رومنس‌های ده‌گانه آلبوم منفرد و متفاوت به نظر برسند، اما در کل و باز با در نظر گرفتن کلیت آلبوم به عنوان یک قطعۀ واحد، هم‌چنان نخ‌های اتصال ظریفی با رومنس‌ها دارند.»

بهداد بهرامی می افزاید: «در این قطعه‌ها سعی داشتم از فضای کلاسیک و ملودی‌ محور کمی فاصله بگیرم و به همین دلیل فضاهای مختلفی را برای این قطعات در نظر گرفتم و از تکنیک‌های مختلف، از بداهه نوازی گرفته تا فضاسازی‌های کاملا غیر ملودیک، مدرن و خطی در ساخت و تنظیم قطعه‌ها استفاده کردم.»

آلبوم رومنس بی پایان با نام انگلیسی “۱۰ Short Romances & Other Stories” هم اکنون در تمام پلتفرم های جهانی قابل دسترسی است و در ایران نیز امکان دانلود آن از طریق سایت سانگ سرا(https://songsara.net/62445/behdad-bahrami-endless-romance.html) وجود دارد.

بهداد بهرامی در سال ۶۴ در تهران متولد شد. موسیقی را به صورت خودآموز از سن هشت سالگی با ساز کیبورد شروع نمود و پس از چند سال زیر نظراساتیدی چون« نیما وارسته» و «چیستا غریب» به فراگیری پیانو و فعالیت جدی تر در زمینه موسیقی پرداخت. وی در این دوران علاوه بر فراگیری نوازندگی پیانو، به آموختن آهنگسازی و تنظیم در سبک های جز، راک و کلاسیک پرداخت و تعدادی از قطعات پیانو سولوی خود را در سال ۸۹ در آلبوم پیانو سولوی “آخرین لبخند تو” با نوازندگی رضا تاجبخش ضبط کرد که آلبوم فوق در سال ۹۰ منتشر شد و در رادیوی “Whisperings” کاندید دریافت عنوان بهترین آلبوم سال ۲۰۱۱ گردید. بهرامی همچنین در اواخر سال ۹۰ وارد دانشگاه هنر تهران در رشته آهنگسازی شد و زیر نظر اساتیدی همچون محمد رضا تفضلی، امین هنرمند و حمید‌رضا دیبازر به تحصیل پرداخت.