گفتگوی هارمونیک
کاوه عابدین (صدابردار اثر):
در این پروژه آقای رضا فرهادی و خانم مرجان معصومی هم بعنوان صدابردان این مجموعه مشارکت داشتند. در شرایط فعلی ساخت و ضبط چنین آثاری با موانع و مشکلات زیادی همراه است و به واسطه‌ی این مشکلات در این پروژه بخش اعظم نوازندگی به دوش پدرام فریوسفی بود که ویولن اول، دوم و آلتو را جداگانه جوری نواخت که وقتی امروز به این اثر گوش می‌دهیم طوری شنیده میشود که یک کوارتتِ خیلی هماهنگ همزمان آن‌را اجرا کرده و حضور خانم آتنا اشتیاقی بعنوان نوازنده‌ی ویولنسل که متاسفانه دیگر در ایران نیستن و جزو سرمایه‌هایی محسوب می‌شوند که دیگر نداریمشان.
در طِی سال‌هایی که در محیط موسیقی رشد کردم و بزرگ شدم، صوت و موسیقی سوایِ لذت، به یکی از اجزای تحلیل کننده‌ی ذهن من تبدیل شده و بنظرم از نوع آهنگسازی افراد میتوان به پیشینه‌ی فکری، مطالعاتی و هنری او پِی برد. در شرایط فعلی بارِ کیفی موسیقی باکیفیت‌مان بر دوش افراد محدودی‌ست که متاسفانه روز به روز تعدادشان به واسطه‌ی مهاجرت کم میشود. امیدوارم شرایط به سمتی رود که بتوانیم این سرمایه‌را حفظ کنیم.
پدرام فریوسفی (نوازنده‌ی ویولُن اول، دوم و آلتو اثر):
از سام اصفهانی عزیز بواسطه‌ی اعتمادش به من برای ضبط این مجموعه و همچنین همکاری بهنام ابوالقاسم ممنونم. خوشحالم که سه قسمت از این کوارتت (ویولُن اول، دوم و آلتو) را در این مجموعه اجرا کردم اما امیدوارم شرایط ضبط کارهایی این‌چنین پرحجم و کیفیت را، بصورت یک کوارتت همزمان با همدلی، حوصله و البته صرف زمان مناسب تمرین، بیشتر فراهم شود.
بهنام ابوالقاسم (مشاور هنری و ناظر ضبط اثر):
گفتنی‌ها و رویکردهای فنی رو اساتید عزیز یادآور شدند و بیشتر از آنچه در مورد این مجموعه صحبت کنم، تمایل دارم راجع به نقش هنرمند واقعی خصوصا با توجه به اتفاقات این یک سال صحبتی کنم؛ که واقعا نقش درست هنرمند واقعی در این شرایط این است که صرفا به ارتزاق‌ش فکر کند، یا اینکه سعی کند کنش‌گر باشد و یا ارتقاع فرهنگ یا اجتماع را برعهده بگیرد؟ شخصا باور دارم هیچ‌کدام. بلکه هنرمند اگر در شرایط بحرانی‌ش چه فردی چه اجتماعی کار نکند، می‌میرد. و در شرایط و روزگاری خودِ ما هنرمندان، به غلط خودمان را محکوم و مجبور به این سکوت کردیم، سام اصفهانی با این شرایط سخت این مجموعه را می‌نویسد، ضبط می‌کند و منتشر می‌کند. این یک تاثیرگذاری بزرگ برای اجتماع ما هنرمندان محسوب میشود و ما به این واسطه به وجود افرادی مثل سام احتیاج داریم.
سام اصفهانی (آهنگساز اثر):
از همه‌ی اساتید و دوستانم بابت حضور، مهر و صحبت‌هایشان صمیمانه متشکرم. برای من حضور این جمع تداعی و مثابه مهرِ یک خانواده‌‌ست.
برخی قطعات از دو آلبوم قبلی من «ماندالای درون» و «مانترا» برای کوارتت زهی تنظیم و ری‌کامپوزد شد و قطعاتی هم صرفا برای این آلبوم از ابتدا با نگرش کوارتت زهی نوشته شد. به واسطه‌ی شروع پاندمی کرونا، مشکلات اجتماعی و اقتصادی ضبط را در شرایط بسیار عجیب و سختی تقریبا اواخر سال ۹۸ آغاز کردیم و امروز در اردیبهشت۱۴۰۲ به رونمایی رسید.
به دلیل پاندمی حتی امکان ضبط آنسامبل را نداشتیم و حتی اولین تجربه‌های ضبط آنلاین برای شخص من رقم خورد و در چنین شرایطی پدرام فریوسفی عزیز واقعا بعنوان بهترین گزینه برای ویولن اول، دوم و آلتو افتخار همکاری با ما را دادند و آتنا اشتیاقی عزیز پارت ویولنسل را نواختند. بدونِ شک، بدون حضور و همدلیِ برادرانه‌ی بهنام ابولقاسم از نگارش تا ضبط و اجرای این پروژه به سرانجام نمی رسید.
انتشار موسیقی جدی در این روزگار کوچکترین توجیه منطقی یا اقتصادی ندارد؛ متاسفانه آرتیست مستقل باید هزینه‌های مالی و زمانی را از شروع تا پایان، خودش یکه و تنها تقبل کند تا کاری منتشر کند که اقلیت مخاطب را دارد که علی‌رغم پتانسیل‌های فراوان، این پروسه سال به سال سخت‌تر میشود.
۱ نظر