“چیزی به نام موسیقی طنز آمیز وجود ندارد. این موقعیت طنز
آمیز است که موسیقی گاه در آن قرار می گیرد.”
این چکیده نظرات سید علیرضا میرعلینقی، مورخ و روزنامه نگار شناخته شده موسیقی ایرانی است. اولین مقاله به زبان
فارسی درباره جلوه های طنز در موسیقی ایرانی به قلم اوست که در شماره سوم نشریه
دانشگاهی “رهپویه هنر” (۱۳۷۵) چاپ شده است.
بنا به دعوت دفتر طنز در حوزه
هنری، هشتمین جلسه از نشستهای پزوهشی با عنوان “حکمت شادان” (اصطلاحی از نیچه
فیلسوف آلمانی)، سید علیرضا میر علی نقی، حضور می یابد و درباره موقعیت طنز در
موسیقی، سخنرانی می کند. وی تصریح کرده است: “در این گفتار کوتاه، به جنبه های خالص
و محض در موسیقی خواهم پرداخت، یعنی موسیقی بی کلام و موقعیت طنز. ترانه های فکاهی،
طنز و هجو از این حوزه خارج هستند، زیرا به زعم من، در این ترانه ها، القای طنز به
عهده کلام است نه موسیقی و بحث درباره آن، کار شاعران است. دقیق شدن و مفهوم پردازی
در حوزه موسیقی بی کلام و جستجوی موقعیت طنز در آن دشوارتر است و برای همین هم هست
که موضوع صحبت خود را در ان متمرکز کرده ام”
علیرضا میرعلینقی، همراه با
سخنرانی به پخش نمونه های مورد نظر می پردازد و بخشی از برنامه به سئوال و جواب
اختصاص دارد.
وعده ما با دوستداران در حوزه هنری (تقاطع سمیه و حافظ)،
تالار اندیشه، سه شنبه ۱۵ شهریور ساعت ۴:۴۵ بعداز ظهر.
۱ نظر