سارا ندافیان
سباستین روث در مقاله خود با عنوان «موسیقی و عدالت اجتماعی» سال ۲۰۰۹ اشاره می‌کند: «ما در مورد فرصتی آموزشی صحبت می کنیم که قابلیت‌های فرد را توسعه می‌دهد، به آنان همدلی می آموزد و آنها را با مفهوم شهروند بودن آشنا می‌کند. اگر موسیقی یکی از بهترین بستر‌هایی باشد که آنها این را بیاموزند، آیا بی عدالتی نیست که فقط قشر خاصی به این فرصت دسترسی داشته باشند؟ با طرح این سوال، امیدوارم با این تفکر قدیمی که موسیقی کلاسیک فعالیتی برای افراد ممتاز است، به شدت مخالفت کنم. با فوایدی که تا این حد برای تجربه انسانی اساسی است، بدون شک باید پذیرفت که یادگیری موسیقی باید یک عنصر اساسی در آموزش باشد.»
مسئلۀ دیگری که این برنامه‌های آموزش موسیقی برخاسته از جامعه در حال تجربه و یادگیری آن هستند، این است که آیا فقط موسیقی کلاسیک می‌تواند شهروندی برای جامعه‌ی مدنی پرورش دهد؟ سباستین روث در صحبت‌های خود در پایان سمپوزیوم این نکته را مطرح کرده، می‌گوید: «یکی از سوال‌های پیش‌ِ روی موسسۀ ما این است که آیا باید فقط به موسیقی کلاسیک بپردازیم، چون این همان چیزی است که نوازندگان ما می‌دانند و دوست دارند، همان چیزی است که به آن علاقه دارند؟ یا باید انواع دیگری از موسیقی هم وجود داشته باشد که از سنت‌ها و فرهنگ افرادی که اینجا ساکن هستند سرچشمه گرفته باشد؟ موسیقی‌ای که نشان‌دهنده پیشینۀ آنها باشد. از بعضی از موسیقی‌های محلی در کارگاه‌های ترانه‌سرایی استفاده شده است، اما باید افراد بیشتری که در آن موسیقی‌ها مهارت و شناخت دارند به همکاری با موسسه دعوت شوند تا بتوانیم در اینجا تنوعی از موسیقی را داشته باشیم. باید بتوانیم تعامل بین فرهنگی و فرصتی برای ایجاد همبستگی در بین افراد از فرهنگ‌های مختلف را نیز تجربه کنیم. ما باید این کار را بیشتر یاد بگیریم.»
سباستین روث عنوان می‌کند که: «بعد از برگزاری سمپوزیوم تصمیم گرفتیم نشریه‌ای از یادگیری‌ها، ایده‌ها و مطالبی که در سمپوزیوم مطرح شد را منتشر کنیم. این نشریه، خوانندگان را دعوت می کند تا به گفتگو ادامه دهند. آنها را دعوت می‌کند به خواندن، تجربه کردن، کاوش در منابع بیشتر و مشارکت فعالانه‌تر در یک گفتمان در حال گسترش در مورد نقش موسیقی در پرورش شهروندانی بهتر برای جوامع امروز. هدف نگارنده از جمع‌آوری این تجربیات و تلفیق آن با تجربه‌های شخصی نیز ادامه همین مسیر یادگیری می‌باشد.» امید است که علاقمندان، مربیان، هنرجویان و موسسات آموزش موسیقی، در جهت خلق تجربه‌هایی متناسب با واقعیت جوامع خود، گام‌هایی بردارند.
بخش‌هایی از متن ترجمه و تلخیصی است از نشریه:
MUSIC & CIVIL SOCIETY: A SYMPHONY IN THE MAKING, February 2012
A PUBLICATION OF COMMUNITY MUSICWORKS. https://communitymusicworks. org/
۱ نظر