آوای انتظار
۱۱۱ سال پیش تادیوس کاهیل (Thaddeus Cahill) با رویای تولید موسیقی بوسیله سازهای الکترونیکی، یکی از اولین سازهای الکترو مکانیکی را اختراع کرد. ساز او تله هارمونیوم یا دایناموفون نام داشت. در زمان حیات کاهیل و در کل سه ساز تله هارمونیوم ساخته شد. وزن اولین ساز ۷ تن و سازهای دوم و سوم ۲۰۰ تن بود. این ساز با ۱۲ ژنراتور تولید برق از توبین های بخار کار میکرد.
روشی که این ساز با آن تولید صدا میکرد، سنتز افزایشی صدا بود. کنترل نتها توسط کلاویه های پیانو صورت میگرفت که بسته به شدت ضربه، صدای نتها را کم و زیاد میکرد. تله هارمونیوم چندین نوع صدای مختلف تولید میکرد همچنین این ساز شگفتانگیز چندصدایی (پلی فونیک) بود.
تادیوس کاهیل در ۱۹۰۶ اولین اجرای موسیقی با این دستگاه انقلابی را در برادوی نیویورک به نمایش گذاشت. همچنین این کنسرت از طریق خطوط تلفن هم پخش شد. تادیوس کاهیل از همان ابتدا ایدههای بسیار پیشرو و انقلابی در مورد موسیقی الکترونیک، پخش سراسری و بازاریابی داشت. ایدههایی که هرکدام، چند دهه پس از مرگش، یک به یک، اجرا شد.
او در نظر داشت تا از این دستگاه در هتلها و رستورانها استفاده شود. همچنین پخش موفق کنسرت او در نیویورک برروی بستر خطوط تلفن ثابت او را مصمم کرده بود تا خدمت جدیدی علاوه بر مکالمه از طریق خطوط تلفن ارائه کند. خدمتی که هم اکنون با نام آوای انتظار به صورت رایگان در تلفن های ثابت و به صورت پرداختی در تلفن همراه یکی از منابع درآمد اپراتورهای تلفن همراه است.
حجم و وزن زیاد سازی که تادیوس کاهیل ساخته بود و همچنین مصرف زیاد برق، باعث شد تا این اختراع به دست فراموشی سپرده شود. تادیوس کاهیل در سال ۱۹۳۴ از دنیا رفت.
بهشت آنالوگ (۳) و تولد یک فرشته
در جهانی که هنوز آنالوگ بود، سازی متولد شد که برای نواختنش نیازی به هیچ واسط مکانیکی نبود. این ساز نه زهی بود، نه بادی، نه کوبه ای و نه کلاویه دار.
پس از اختراع لامپ های خلاء، در سال ۱۹۱۹ لئون ترمین دانشمند روس وقتی داشت با مدار رادیو کار میکرد متوجه صدایی شد که از دستکاری مدار رادیو تولید شده بود. او میدانست که این صدا از مدار رادیو تولید شده اما ابه هیچ کدام از برنامه های رادیویی تعلق ندارد. ترمین پس از این اتفاق، توانست این صدا را کنترل کند. ترمین در ابتدا نام ساز خود را Aetherphone گذاشته بود که به معنای «موسیقی اثیری» است اما چندی بعد، این ساز نام خود او را گرفت: «ترمین.»
پینوشت
۳- بهشت آنالوگ و جهنم دیجیتال اصلاحی مرسوم در جامعه علاقهمندان و موسیقیدانان موسیقی الکترونیک است. این اصلاح سرفصل یکی از کهنهترین بحث و جدلهای میان طرفداران فناوری آنالوگ و طرفداران فناوری دیجیتال در موسیقی است.
۱ نظر