شیما مفید (فعال محیط زیست و مدیر موسسه ابرسین) که از حامیان معنوی این نشست بود در سخنرانی خود خاطرنشان کرد: «جامعه محیط زیست و جامعه هنرمند باید در خدمت یکدیگر باشند، هنرمند تمام عصاره کارش را از طبیعت برمیدارد و اهالی طبیعت و محیط زیست هم احتیاج دارند به زبان هنر، یک عکس از هزار کلمه بهتر است و جایی که کلام از بیان باز میماند موسیقی شروع میشود…» وی همچنین اشاره کرد: «ریشه کلمه هنر و هنرمند در کتاب خرد…»
آروین صداقت کیش (موسیقیدان و رهبر ارکستر) با عنوان «مختصری درباره محیط زیست» به سخنرانی پرداخت و در ابتدا اشارهای کرد: «من موسیقیدان هستم ولی به دلیل اینکه موسیقی تاثیر مستقیمی بر تشویق به حفظ محیط زیست ندارد، امروز در مورد یک کتاب که ویراستاریاش را کردهام با عنوان اخلاق محیط زیست صحبت میکنم… و در ادامه این کتاب را معرفی کرد.
همچنین در این برنامه اجرای پرفورمنس موسیقی و تصویر با همکاری روزبه محمدی (پیانو)، امیر علی توحیدی (فیکس مدیا) و امیر حسین مهروانی (تصویر) و چیدمانی تعاملی اثر سید علی کسایی در محوطه گالری فرهنگسرا به اجرا درآمد.
در بخش دیگری از این نشست عرفان خسروی، (دیرینه شناس و زیست شناس) با سخنرانیای با عنوان «هنر، علم و دوباره هنر»، درباره پایههای تکاملی درک زیبایی شناسی ما در هنر صحبت کرد و گفت: شناخت زیباییشناسانه ما ریشه در موضوعات تکاملی دارد و مثلا اگر ما به زیبایی گل اعتقاد داریم به این دلیل است که اجداد ما در انواعی از گلها تغذیه میکردند.
او با نمایش تصویری از یک پرنده که با تکههای پلاستیک رنگی لانهاش را تزئین کرده بود گفت: این پرنده در گذشته با مواد رنگی طبیعی مانند برگ و گل درختان و پر پرندگان، لانهای متناسب سلیقه جفتاش میساخته، پس آنها نیز سلیقه زیبایی شناسی دارند؛ اما امروز آنها گاهی دسترسی به رنگهای غیر طبیعی دارند، از آنها نیز استفاده میکنند.
خسروی در پایان گفت: علم در ذات خودش از همان چیزی منشا گرفته که هنر منشأ گرفته، علم در ذات خودش امر زیبایی است.
در پایان این برنامه مخاطبان در یک گفتگوی دوطرفه با مجریگری دکتر ابوالفضل وطنپرست به مناظره پرداختند. در این بخش بحثی میان مجری برنامه و میهمانان درباره امید به بهبود وضعیت محیط زیست و ناامیدی از آن شکل گرفت. در این بخش عرفان خسروی اعتقاد داشت باید با مردم درباره ناامیدی از وضعیت محیط زیست صحبت کنیم ولی سایر میهمانان از جمله سجاد پورقناد با این نظر کاملاً مخالف بودند؛ پورقناد در این بخش با یادآوری خاطرهای از یکی از دوستانش که سالها پیش در زمینه محیط زیست بسیار حساس و مطلع بود، گفت: این دوست من امروز ناامید شده است و دیگر برایش مسئله محیط زیست اهمیتی ندارد. او خودش یک مخرب محیط زیست است چون اعتقاد دارد، وضعیت به قدری وخیم است که نیازی نیست خودمان را به زحمت بیاندازیم، ما در حال سقوط هستیم و این سقوط قطعی است.
۱ نظر