ترانه‌ای برای همبستگی: چگونه موسیقی می‌تواند شهروندانی فعال بسازد؟ (۴)

این تجربه و وجود چنین فضاهایی برای همکاری‌هایی در زمینه‌ی ترانه‌سرایی، نه تنها به رشد استعداد‌های فردی در بستر همکاری با دیگری منجر می‌شود، بلکه در تجربه‌های دیگری از اقدامات اجتماعی، از چنین کارگاه‌هایی برای گسترش و اجتماعی‌سازی مفاهیم ارزشمند که برای رشد آن جامعه مناسب باشد نیز بهره برده می‌شود.

مثلا در بعضی جامعه‌های محلی، در بستر گردهمایی‌هایی که بین اهالی جامعه برگزار می‌شود، افراد با گفتگو با یکدیگر موضوعی را انتخاب می‌کنند که به نظرشان لازم است افراد محلۀ ‌آنها بیشتر و عمیق‌تر به این موضوع بیندیشد و ویژگی‌هایی را در روابط اجتماعی نهادینه کند.

سپس با همکاری هم شعری برای آن موضوع می‌سرایند و با کمک افرادی که کمی حس موسیقایی بیشتری دارند، ملودی ساده‌ای برای آن ترانه می‌سازند. ساخت ترانه به صورت جمعی، منجر به ایجاد حس تعلق در بین افرادی که این کار را کرده‌اند می‌شود و این ترانه در این محله و بین ساکنان گسترش می‌یابد، اکثرا آن را حفظ می‌شوند، زمزمه می‌کنند یا در فضاهای جمعی در محله آن را هم‌خوانی‌ می‌کنند. افراد محله نیز از شنیدن آن ترانه که در بستر جامعه خودشان شکل گرفته احساس خرسندی می‌کنند.

تجربه دیگری از سباستین روث و کارهای موسسۀ موسیقی جامعه‌ (CMW) نشان می‌دهد که موسیقی می‌تواند کمک کند که افراد از اتفاقاتی که در پیرامون آنها رخ می‌دهد آگاه شوند و نسبت به آنها حساس باشند. یکی از ویژگی‌های شهروند در جوامع مدنی این است که نسبت به آنچه در آن جامعه رخ می‌دهد خنثی و بی‌تفاوت نباشد و بتواند با افرادی که در معرض آن اتفاق بوده‌اند حس همدلی و همراهی داشته باشد.

سباستین تعریف می‌کند: «زمانی آنسامبل ما برای شرکت در گردهمایی جامعه در تالار شهر پراویدنس دعوت شده بود. در این گردهمایی نمایشگاهی از عکس‌های آرامگاه‌های کودکان قربانی خشونت نیز به نمایش گذاشته شده بود. بعد از سخنرانی از جانب موسسات فعال در مبارزه با خشونت علیه زنان و کودکان، از ما دعوت شد تا به اجرای موسیقی بپردازیم. چند موومان آهسته از یکی از آثار بتهوون را انتخاب کردیم. این موسیقی بدون نیاز به زمینه‌سازی و اشاره‌های تاریخی، توانست با موضوع این نمایشگاه ارتباط برقرار کند. در این لحظه‌ی غم‌انگیز، حتی زمانی که قربانیان را نمی شناختیم، احساس سنگین عجیبی وجود داشت که چطور مردم می توانستند با این موضوع کنار بیایند؟ برای ما به عنوان نوازنده، این فرصتی احساسی بود تا بتوانیم فضایی برای ایجاد همدلی بیشتر با این موقعیت ایجاد کنیم، که به نظرمان بهترین کاری بود که توانستیم انجام دهیم. نواختن یک موومان آهسته از یک قطعه از بتهوون، همان موسیقی‌ای بود که می توانست با قلب ها ارتباط برقرار کند.»

از مزیت‌های دیگر برنامه‌های آموزش موسیقی برخاسته از جامعه این است که این برنامه برای عموم افراد علاقمند در سطح آن جامعه، در دسترس است و افراد فرصت دارند که فارغ از توان مالی٫ پیشینه یا موقعیت اجتماعی خود موسیقی بیاموزند، در آنسامبل یا ارکستر بنوازند، در گروه کر آواز بخوانند و به کنسرت‌های متعدد در جامعه همسایگی خود بروند.