در میان ترانههای این فهرست برخی از آنان واقعا شامل محتوای نامناسب بود و آنطور که بعدا مشخص شد برخی از آنان ناشی از «برداشت اشتباه» پی اِم آر سی از محتوای شعر بود. تمام این موارد و شکست این نهاد در تهیه یک فهرست قرص و محکم برای تایید و صحه گذاشتن بر نظریه آنان باعث شد تا اقدامهای این نهاد با مخالفت بسیار تند و بی سابقه اهالی موسیقی در آمریکا مواجه شد و کار تا جایی بالاگرفت که پی اِم آر سی مجبور شد در جلسهای که در آگوست سال ۱۹۸۵ با حضور تعدادی از حامیان این نهاد برگزار شد به صحبت منتقدان عملکرد این نهاد هم گوش دهد. به این منظور سه موسیقیدان برای سخنرانی در این نشست دعوت شد.
«فرانک زاپا» (Frank Zappa)، آهنگساز و نوازنده نابغه ساز گیتار، «جان دِنوِر» (John Denver) خواننده و آهنگساز موسیقی کانتری و «دی اسنایدر» (Dee Snider)، آهنگساز، خواننده و نوازنده و عضو موسس گروه راک «تویستِد سیستِر» (Twisted Sister). ترکیبی جالب و به ظاهر محتوم به شکست در برابر سناتورهای کهنه کار آمریکایی و همسرانشان.
شاید تصور برگزار کنندگان جلسه بر این بود که موسیقی دانها، خصوصا موسیقی دانهای راک با آن کلیشه معروف سبک زندگیشان وقتی در مقابل تعدادی سیاستمدار کارکشته قرارگیرند آنقدر خراب کاری می کنند که خود تیشه به ریشه خود می زنند اما آن چه در جریان برگزاری جلسه رخ داد کاملا برعکس بود.
گذشته از این که آیا وجود چنین نهادی لازم است یا نه و این که آیا حساسیت دولت آمریکا و سایر دولتها در مورد موسیقی بیشتر از صنعت سینما و بازیهای رایانهای است که در سالهای آتی به بازار آمد، نقص عملکرد پی اِم آر سی در تشخیص محتوای نامناسب زنگ خطری را برای اقدامهایی از این دست به صدا در آورد. به همین منظور خلاصهای از بیانیهها و دفاع سه معترض به عملکرد پی اِم آر سی در ادامه این نوشته آورده شده است. در آخر این نهاد توانست سیستم چسباندن برچسبی را که به «برچسب توصیه والدین» (Parental Advisory Sticker) مشهور است که در آن به پدر و مادرها هشدار می دهد که محتوای اثر برای کودکان مناسب نیست، پیاده سازی کند. این میراث پی اِم آر سی تا به امروز در صنعت موسیقی پابرجا است.
دفاع فرانک زاپا
فرانک زاپا پس از معرفی خود با اشاره به یکی از بندهای قانون اساسی آمریکا در مورد آزادی بیان تصریح کرد که گفتههایش نظر شخصی خو او است و او از جانب هیچ شخص و گروه و سازمانی سخن نمی گوید. او بیانیه خود را اینگونه آغاز میکند: «پیشنهادهای پی اِم آر سی مشتی مزخرفگویی است که تنها حقوق شهروندی بزرگسالان را محدود کرده و نه تنها هیچ سودی برای کودکان و نوجوانان ندارد بلکه تنها یک سال یا بیشتر وقت دادگاه را گرفته و باعث بروز مسائل مختلفی میشود.»
۱ نظر