در پایان این برنامه سام اصفهانی آهنگساز و نوازنده این آلبوم به روی صحنه آمد و گفت:
جا دارد از آقایان هومان اسعدی، بهنام ابوالقاسم، مانی جعفرزاده، حمیدرضا دیبازر، فردین خلعتبری و کارن کیهانی بابت صحبتهای پر مهرشان تشکر کنم و همچنین از استاد نادر مشایخی، علی صمدپور، مرتضی شیرکوهی، شهرام توکلی، مهیار علیزاده، هومن اتابکی و سایر عزیزانم که با وجود ترافیک کاری زیاد امروز حضور پیدا کردند.
از فرید عمران به عنوان کسی که به معنای واقعی کلمه، او را استاد نام می برم تشکر می کنم. شکل گرفتن این کار ها و در واقع انگیزه ی تولد مجموعه، نه به بهانه ی انتشار و فروش و کسب یک مقام خوب اجتماعی بلکه به معنی واقعی رها کردن و آزاد کردن کارهایی که در طول این سالها شکل گرقته و حالا باید آزاد شودتا فضایی ایجاد شود بوده است.
درباره ی انتخاب عنوان “ماندالای درون” باید توضیح دهم که ماندالا واژه ای است ژرف، کهن و کاربردی؛ می شود گفت که در هر مکتب و مذهبی کارکرد خود را از دیرباز تا کنون داشته است. از اقوام تبتی گرفته تا نقوش اسلیمی ایرانی کشورمان. در رقص سماع در گردش ادواری فصول، طواف کعبه و… اما آنچه که شاید مرا به این فکر انداخته که بتوانم از این واژه برای مجموعه استفاده کنم، شاید بر می گردد به مطالعاتی که از یونگ داشتم. این که هر ماندالایی که ترسیم می شود تجلی تصورات و حال و هوای درونی ترسیم کننده اش است که به اندازه ی فرد فرد انسانها روی زمین متفاوت است.
از رضا فرهادی عزیز به خاطر دلسوزی هایش و کار حرفه ای در صدا برداری و میکس، از بهنام ابولقاسم که خارج از کاراکتر ناظر ضبط در این مجموعه می توانم بگویم مثل یک برادر از روز شکل گرفتن کار تا روز انتشار قدم به قدم همراه من بود.
جا دارد از انتشارات ماهور و آقای محمد موسوی به خاطر فراهم آوری امکان نشر این اثر کمال تشکر را به جا آورم.
این مجموعه سوای نقدهای فنی و سلیقه ای، طبق متنی که در بروشور نوشته ام، یک به یک، صدای درونی و شخصی من هستند که با همه ی حال و احوال خوبش به پدرم تقدیم می کنم.
۱ نظر