نیکلای ریمسکی کورساکوف (N.R. Korsakov) آهنگساز بزرگ روس فقط سه روز از عمر خود را بعنوان یک افسر نیروی دریایی در بندری بنام کادیز در اسپانیا گذراند و سالها بعد وقتی کاپریچیو اسپانیول (Capriccio Espanola) را تصنیف کرد نشان داد که سفر سه روزه او به اسپانیا خیلی بیشتر از یک سفر ساده نظامی در او تاثیر گذاشته است. فرهنگ و موسیقی محلی اسپانیا برای بسیاری از آهنگسازان بعنوان یک منبع عظیم موسیقایی از دیرباز مورد استفاده قرارگرفته است. در این میان می توان به آثاری چون راپسودی های اسپانیایی از فرانتس لیست (F.Listz)، کارمن از بیزه (G.Bizet)، سمفونی اسپانیول از لالو (E.Lalo) و … اشاره کرد.
با وجود این غنای هنری در اسپانیا بسیاری از منتقدان موسیقی معتقدند که قطعات ساخته شده توسط موسیقیدانان خارجی که از تم های موسیقی اسپانیایی در آنها استفاده شده بمراتب زیبا تر
قطعات ساخته شده توسط موسیقیدانان بومی اسپانیایی هستند.
از جمله این افراد می توان به “Carl Van Vechten” اشاره نمود که در سال ۱۹۱۶ طی تحقیقی به صورت قطعی اظهار نظر کرد که :
“چنین به نظر میرسد بهترین موسیقی اسپانیایی توسط اسپانیایی ها نوشته نشده است.”
یا منتقدی دیگر بنام “Martin Bookspan” آورده که:
“ریمسکی کورساکف (R.Korsakov)، موریس راول (M. Ravel) و ژرژ بیزه را نمی توان در زمره موسیقیدانان اسپانیایی انگاشت اما در عین حال این نکته جالب توجه است که
بهترین موسیقی سبک اسپانیولی در ادبیات سمفونیک توسط همین آهنگ سازان از هر حیث غیر اسپانیایی و هنرمندان نظیر آنها تصنیف شده است.”
یقینآ این تفسیرها در محدوده زمانی خاصی صورت گرفته و مشخصآ بطور قطع نمی توان گفت که آهنگ سازان اسپانیایی توانایی های لازم برای خلق آثار جاودانه را ندارند. چرا که در
غیر اینصورت اسپانیا دارای منابع ریتمیک و ملودیک در موسیقی نبود.
۱ نظر