کاروان کنسرت های استاد حسین علیزاده و گروه ضربانگ به مادرید پایتخت اسپانیا رسید. “ضربانگ و علیزاده” از ۱۵ روز پیش یک تور اروپایی را از سالن فیلارمونی کلن آلمان آغاز کرده اند. این کنسرت سپس در مونیخ آلمان، سه شهر ایتالیا تکرار شد و سرانجام به مادرید رسید. هلند، ترکیه، اتریش و سوئد دیگر میزبانان این برنامه هستند.
کانون فرهنگی پرسپولیس میزبان این کنسرت بود که در محل سالن کالج ابیوسپو پریو Obispo Perello با حضور صدها نفر به اجرا در آمد.
این برنامه با دو نوازی سه تار استاد علیزاده و تنبک نوازی پژمان حدادی آغاز شد علیزده مایه اصفهان را برگزیده بود و با درهم آمیختن بداهه نوازی قطعات ساخته خود، مجموعه یی زیبا و پر تکنیک و در عین حال پر شور را به اجرا در آورد. پژمان نیز به شایستگی و با تکیه بر ویژگیهای تنبک نوازی خویش، استاد موسیقی ایران را همراهی می کرد.
آواز و ضرب مرشد مهرگان و همراهی دیگر اعضای گروه ضربانگ بخش دیگر این برنامه بود. مرشد مهرگان با شاهنامه خوانی و ریتمهای زورخانه یی آغاز کرد و سپس شعرهایی از فواد کرمانی و حافظ شیرازی را براساس ریتمهای خانقاهی اجرا کرد.
بهنام و رضا سامانی به همراه پژمان حدادی در این بخش دف نوازی داشتند و جاوید افسری راد نقاره می نواخت و حکیم لودین نوازنده سرشناس افغان با چند ساز کوبه یی دیگر، رنگ و صداهای گروه را تکمیل می ساخت.
در ادامه این کنسرت جاوید افسری راد به سنتور، ساز اصلی خویش بازگشت تا قطعه “نیایش ” ساخته خود در دستگاه نوا را اجرا کند. وی در مراحل گروه نوازیها، راه را برای تک نوازی دیگر اعضای گروه باز می ساخت تا دیگر هنرمندان توانایی خود و سازهای مختلف را آشکار سازند.
سپس بار دیگر استاد علیزاده به مجموعه ضربانگ پیوست و تصنیف “پرکن پیاله را…” را اجرا کرد این تصنیف به شکل همخوانی اجرا شد و چیرگی اعضا ضربانگ سبب آن بود تا ساخته استاد در فضایی زیبا شکل گیرد. علیزاده در این قسمت از ساز “شورانگیز” ابداعی خود بهره برد، تا رنگ و صدای تازه یی در گروه شکل گیرد.
تشویق حاضران در سالن علیزاده و ضربانگ را وادار ساخت تا قطعه یی را در چهارگاه اجرا کنند. با آنکه استاد علیزاده در بیشتر نقاط دنیا برنامه اجرا کرده، اولین بار بود که در مادرید نوازندگی می کرد. تکنیک، تسلط، ظرافت و حس و حال نوازندگی استاد به طور عمیقی حاضران را تحت تاثیر قرار داده بود.
علیزاده دو سال پیش نیز در یک کنسرت در سوئد مجموعه ضربانگ و دو نوازده هندی را همراهی کرده بود اما در این تور اروپایی به طور گسترده تر در اجراها مشارکت داشت. این استاد موسیقی ضربانگ را گروهی توانمند با نوازندگانی خوب می داند و از همراهی آنان خرسند است.
اساس کنسرتهای ضربانگ سازهای کوبه یی است و همین امر را استاد علیزاده از نکات جالب توجه آن توصیف می کند.
وی می گوید که این گروه از سازهای کوبه ای و ریتمهای مناطق و فرهنگهای مختلف ایران و حتی برخی دیگر از کشورها بهره می گیرد که امری مهم در غنی سازی موسیقی و ارتباط با شنونده است.
علیزاده از اینکه آموزش موسیقی در ایران و چگونگی اجرا به پایتخت و مرکز کشور محدود شده ابراز تاسف می کند و می گوید داشته های موسیقی و هنری نقاط مختلف ایران بسیار گسترده و عمیق است اما در آموزشها مهجور مانده است.
علیزاده تاکید دارد که شرایط و امکانات روز ایجاب می کند تا برای توسعه فرهنگی و هنری از دایره مرکز کشور فراتر رفت و همانگونه که گویشهای مختلف در کشور وجود دارد، زبان موسیقی نیز متفاوت است و باید از این سرمایه عظیم بهره گرفت.
وی می گوید هر نوازنده اگر به ریشه خاستگاه ساز خویش نگاهی عمیق اندازد، می تواند امکانات و تواناییها آن را بیشتر بشناسد و از آنها استفاده کند.
پرهیز از تکیه بر موسیقی آوازی از جمله ویژگیهای ضربانگ است که از نظر استاد علیزاده نیز دارای اهمیت است.
وی تصریح می کند که تاکید بیش از حد موسیقی آوازی مانع گسترش موسیقی است و ضرورت دارد تا در آموزشها و عرضه ها به موسیقی سازی توجهی عمیق تر شود.
salam
khoobe vali bishtar da bareye mosighie iran , rokhdadhaye an rooye site ghrar dahid.
say konid afradi ke moosighi kar mikonand ra motahed karde va alaihe vaziate moosighi dar iran name ya eterazati ra emza ya nazarat ra be gooshe masoolin be tore mostamar , ghavi eraee dahand.
mer30