«باران! یعنی تو بر می گردی؟» نام آلبومی است که برای گیتار کلاسیک آهنگسازی شده است؛ آهنگساز و نوازنده گیتار تمام قطعات این آلبوم پیمان شیرآلی است. این آلبوم دارای ۲۶ قطعه است که برای نوازندگانی با سطح متوسط به بالا طراحی شد است.
پیمان شیرآلی این آلبوم را به صورت رایگان روی سایت شخصی خود «سایت رسمی پیمان شیرآلی» برای دانلود، قرار داده و در آینده روی سایت بیب تیونز نیز قرار خواهد داد.
پیمان شیرآلی درباره این آلبوم می گوید: «ضبط آلبوم «باران! یعنی تو برمی گردی؟!» بسیار اتفاقی انجام شد. من برای ضبط قطعات کتابِ «فراموشی» به استودیو رفته بودم؛ اما به یکباره نظرم عوض شد و در همان روز، در دو جلسه ی ۲ ساعته، این آلبوم را ضبط کردم. تمام قطعات این آلبوم نیز به صورت دشیفر اجرا شده است.
جالب است بدانید که قطعه ی “پرلود شماره ی یک” در این آلبوم، در همان روز تکمیل شد. این اثر از آخرین ساخته های من است که بخشی از آن را نوشته بودم و نیمه تمام مانده بود. بخش پایانیِ این اثر که ترمولو است را دقیقا در همان روز تکمیل کردم و همان لحظه ضبط کردم.
این آلبوم شامل ۲۶ قطعه است که ۲۳ قطعه ی آن از کتاب “سرزمین مادری” و ۳ قطعه ی بعدی از کتاب “مانی و مانا” است؛ که البته کتابِ “مانی و مانا” فعلا به مرحله ی چاپ نرسیده است.
در کل سعی کرده ام که در این آلبوم، مجموعه ای از قطعات کلاسیک غربی و همچنین قطعاتی با حال و هوای ایرانی و در دستگاه های ایرانی بگنجانم تا هرگونه سلیقه ای را پوشش دهد. از جمله قطعاتی که فضای ایرانی بر آنها حاکم است میتوان به افشاری، باران، والس چهل ستون و رنگِ خداحافظی، اشاره کرد و از جمله آثاری که رنگ و بوی کلاسیک غربی دارند می توان واریاسیون های چینی، سرنتا و لالایی را نام برد.
ما در این آلبوم شاهد تلفیق تکنیک ها و هارمونی های غربی با موسیقی ایرانی هستیم؛ به همین خاطر به نظر من میتوان گفت این آلبوم رنگ جدیدی به آهنگسازی گیتار کلاسیک در ایران داده است.
یکی از اسطوره هایی که چنین رویکردی را (مورد توجه قرار دادن موسیقی ایرانی) در من ایجاد کرد، استاد “حسین دهلوی” بوده است. من همیشه ایشان را از برجسته ترین اساتیدِ تاثیر گذار در بدنه ی موسیقی ایران میشناسم و همواره گفته ام که هرچه آموختم از ایشان و آثارشان بوده است.»
شیرآلی درباره ی قطعات این آلبوم می گوید:
– در قطعه ی “باران” از تکنیک چهار مضراب استفاده شده و قصدم استفاده از تکنیک های سازی موسیقی کلاسیک ایرانی بوده است.
– آلبوم، با یک سوئیت چهار قسمتی به نام “سوئیت فصلها” شروع شده که شامل ۴ والس با متر ۳/۸ است که به ترتیب در گام های لا ماژور، لا مینور، می مینور و دوباره برگشت به لا ماژور می باشد. انتخاب این گامها به نوعی نشان از ویژگی های هر فصل دارد و پیوستگی ریتمیک آنها، بیانگر وصل یک مجموعه و پیوستگی آنهاست.
– قطعه شماره ی ۱۳، قطعه ی “رومانس برای تو”، در همان گامِ قطعه محبوب “رومانس” (Romance de España)، (یعنی در گام می مینور و می ماژور) نوشته شده است. تفاوت اصلی فرمال این رومانس با رومانس محبوب اسپانیایی در این است که “رومانس برای تو” در چهار قسمت ولی رومانسِ محبوب اسپانیش در دو قسمت نوشته شده است.
– قطعه “مرگ شاپرک ها” برای نمایشنامه ای با همین نام ساخته شده و در آن از تکنیک ترمولو استفاده شده است. این اثر نمایانگر فضایی سرد و غم آلود است که این حس بوسیله کورد پایانی که به نوعی معلق و ناتمام است، به خوبی احساس می شود.
– قطعه ی “باران! یعنی تو برمی گردی؟!” که نام آلبوم هم از آن گرفته است، (با اندک تفاوتی در لحن بیان این عبارت)، الهام گرفته از کتاب شعری با همین نام، سروده ی “نزار قبانی”، شاعر سوری می باشد.
۱ نظر