وصال نایبی با اجرای قطعاتی از باخ، بتهوون، شوپن و لیست با پیانو در روز شنبه ۴ آذر ساعت ٨ شب در تالار رودکی به روی صحنه می رود. این چهارمین رسیتال پیانوی وصال نایبی است. بلیط این برنامه از سایت ایران کنسرت به فروش می رسد.
وصال نایبی در سال ۱۳۷۴ در تهران به دنیا آمد. در هشت سالگی آموزش موسیقی را شروع کرد و از ده سالگی زیر نظر امیر بیات به یادگیری و نواختن پیانو روی آورد.
وصال در ۱۳۸۶ در سن دوازده سالگی در دومین جشنواره تکنوازان شهر تهران مورد تحسین فراوان داوران متشکل از سیمون آیوازیان، امیر آهنگ، امیر علی حنانه و دیگر داوران قرار گرفت؛ به طوری که هیئت داوران با چشم پوشی از محدودیت سنی و سن کم او، عنوان نوازنده برگزیده ساز پیانو را به وی اعطا کردند.
وصال نایبی از سال ۱۳۹۳ رسیتال هایی از آثار آهنگسازان کلاسیک تا رومانتیک اجرا کرده که با استقبال رسانه ها و هنردوستان روبرو شده است. و این رسیتال چهارمین کنسرت اوست.
آثار زیر در این کنسرت اجرا خواهد شد:
پرلود و فوگ در ر مینور
باخ موسیقی دوران باروک را به اوج خود رساند. دوران باروک (۱۶۰۰ تا ۱۷۶۰) عصر شکوه اشرافیت و قدرت دربارهای اروپا و عظمت روحانی کلیسا است که در هنرهای این دوران و از جمله موسیقی بازتاب یافته است. آثار باخ سرشار از لطافت و عمق معنایی و تبحر فنی و زیبایی هنرمندانه و است و عموماً تم مذهبی دارد و پرابهت و پرصلابت است. پرلودها و فوگ های ارگ از آثار ارزشمند باخ است. فوگ قطعه کنترپوانتیک چند صدایی است و مبتنی بر تمی که از آغاز در گام های مختلف بیان می شود و در طول آهنگ مرتب تکرار می گردد. پرلود هم مقدمه فوگ است.
سونات مهتاب
از مشهورترین قطعات پیانو در تاریخ موسیقی است از سه قسمت تشکیل می شود. قسمت اول تمی آرام و حزن انگیز دارد که مبین تنهایی در فضایی تاریک و مه آلود است. دریاچه ای آرام و خلوت در شبی مهتابی. قسمت دوم تمی شاد دارد ولی رفته رفته دلهره آور و تشویش آمیز می گردد. قسمت سوم بسیار پرصلابت و سریع است و طوفانی است از احساسات و شوقی دیوانه وار به معشوقی بی وفا. درد و خشم عمیق جدایی است و شوری مفرط به وصل؛ یأس است و امید. سونات مهتاب بازتاب عشق شورانگیز بتهوون به جولیتا است که بدو درس پیانو می دهد. پرشور با هم به رقص و میهمانی های باشکوه می روند. شادکام در صحرا و جنگل گردش می کنند. غرق در راز و نیاز و مهرورزی عاشقانه در دریاچه های آرام و ساکت اطراف وین قایق سواری می کنند. بتهوون به دوستی می نویسد: «دوستم دارد و دوستش دارم». جولیتا اما دیری نمی پایدکه از بتهوون روی برمی تابد تا به وصلت کنتی ثروتمند درآید.
اتود انقلابی
این اتود به اتود انقلابی (Revolutionary Etude) یا اتودی درباره «گلوله باران ورشو» معروف است و از مشهورترین آهنگ های شوپن است. شوپن این قطعه را خلق کرد که آگاه شد لهستان در قیام علیه روسیه شکست خورده است. شوپن به خاطر ضعف بنیه قادر نبود در این قیام شرکت کند و زمانی که شنید قیام سرکوب شده فریاد برآورد «اینها روح مرا سخت آزرده می کند. چه کسی می توانست شکست قیام را پیش بینی کند». شوپن در این دوره برخی از تاریکترین و یاس انگیزترین آثار خود را خلق می کند از جمله این اتود را. در آغاز این قطعه بعد از آکوردی پرصلابتی دست چپ بی وقفه در حرکت است و ملودی به سوی دست راست بسط می یابد. آکورد آغازین را می توان به شلیک توپ تشبیه کرد و حرکت عنان گسیخته دست چپ و حرکت پر احساس دست راست را می توان به قهرمانی در نبرد تشبیه کرد. خاتمه این قطعه بعد از ملودی پرشور مانند ابتدای کار کاملاً پرآشوب و دراماتیک می گردد اما در دو ماژور و نمی توان فهمید که قهرمانمان پیروز شده یا شکست خورده است اما می دانیم که او شجاعانه با روح و تن خود جنگیده است.
بالاد شماره ۲
بالاد شماره ۲ بر پایه داستان «زائر» مایکیویتس از تهاجم خانه بدوشان و مقابله دوشیزگان است و دو تم متضاد دارد. تم اول در فا ماژور است و پیام ایام آرامش و گل و چمنزار است. موزیک ظریف و موزون است اما تک گویه نیست. تغییرگام به لا مینور و تکرار آن خبر از پایان آرامش می دهد. در تم پر تلاطم دوم طوفانی ناگهانی درمی گیرد. موج دو بار تکرار می شود و به تدریج با یک رشته ضرب های آرام دست چپ محو می شود. درونمایه تم اول در گام ماژور اول تکرار می شود اما آرامش آن کمتر است. بعد از کمی تردید طوفان دوم درمی گیرد که سنگین و طولانی تر از طوفان اول است و با صدای لرزش سرد و کوبنده همراه است. قطعه پایانی درخشان و دراماتیک پیام دوگانه و نهایی گردبادهای تند است. طوفان ناگهان آرام می گیرد و تم اثر برای آخرین بار ظاهر می شود اما این بار در گام لا ماژور که حاکی است فضای آرام و خوشبینی بازگشته است اما با خاطره ای حزن انگیز.
پولونز اپوس ۲۶ شماره ۱
پولونز اپوس ۲۶ شماره ۱ شوپن دارای سبکی غنایی و شعری و تنوعی وسیع است. این قطعه با مقدمهای کوبنده و حماسی که بیانگر روح سلحشور و سرکش شهسوران لهستانی است آغاز می شود و ناگهان به نوای غنایی لطیف تبدیل می شود که بیانگر لطافت و جذابیت و زیبای ظریف دوران قدرت و شکوه لهستان است. سپس تم دراماتیک غمانگیزی فرامیرسد که با اندوه و ابهام و هشدار خطری قریبالوقوع آغاز می شود و با اوج گرفتن ناگهانی یک رشته غرش و هارمونیهای خفیف دنبال میشود که بیانگر هیجانانگیز شوک ناگهانی تضاد و تقابل است. سپس تغییری کامل به سوی نوایی لطیف و دلانگیز سرشار از عشق و شور و شوق به سان درخشش برق آذرخشی ناگهانی در میان ابرهای تیره توفانی.
اسکرتزو شماره ۲
قطعه مسحور کننده اسکرتزو شماره ۲ معروفترین اسکرتزوی شوپن است. ویژگی مهم این قطعه که تداعیکننده مراسم تدفین است آغاز نجواگونه آن است که بیانگر نوعی پرسش و پاسخ است و شاید نوعی گفتگو با مرگ. آغاز رازگونه که بسیار آرام و کوتاه است و تقریباً محسوس نیست با بیان پرشکوه بسیار بلندی دنبال می شود. این تقابل (جهش های بزرگ و مکث های پر معنی
با گام های بلند و کوتاه) در طول قطعه تکرار می شود. در بخش دوم این فرایند آرامتر و متفکرانهتر است. گویی صدای پرسشآمیز اولیه با عبارتی طولانیتر بازمیگردد و با اعتماد به نفس بیشتری توأم است و بیان همدردانهتری دارد و به کودای پرشکوهی ختم می شود که از پرآشوبترین پایانبخشهای آثار شوپن است.
اون سوسپیرو
اون سوسپیرو (آه حسرت) یکی از افسونکنندهترین ملودیهای لیست است. اون اسپیرو مانند قطرات بارانی است که به دریا میریزد. آبشاری از قطرات باران که سقف آشیانه قایقی کوچک را زیر ضرب گرفته است. قایقی وارونه در آبهای نیلوفریی دریا. ملودی آرام در کنار ساحل با امواج مداوم دریا در ریزش گاه آرام و گاه تند باران. آمدن و رفتن امواج و بزرگ شدن موجها و اوج گرفتن هیاهوی امواج و سرانجام رسیدن موجی بزرگ که به شنهای ساحل میخورد و باران سیل آسا.
۱ نظر