«دکتر امیرحسن ندایی» پژوهشگر موسیقی و استاد و عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس چهارشنبه ۲۲/۹/۹۶ در اکادمی موسیقی پوپیتر به سخرانی خواهد پرداخت. دکتر ندایی در این برنامه که چهارمین برنامه از سری «نشست های تخصصی و پژوهشی آکادمی موسیقی پوپیتر» است به ارائه یکی از پژوهش های خود با عنوان «بررسی ساختار ذهنی موسیقی دانان از دیدگاه عصب شناسی» خواهد پرداخت.
محمودی گلستانه مدیرهنری آکادمی موسیقی پوپیتر در مورد این برنامه گفت: موضوعی که در این برنامه از سری نشست های پژوهشی پوپیتر مورد بررسی قرار می گیرد می تواند برای علاقمندان حوزه های پژوهشی موسیقی و پزشکی و روانشناسان و روانکاوان مفید فایده قرارگیرد و امیدواریم با همراهی سایر پژوهشگران حوزه های موسیقی و پزشکی این موضوع را درجلسات آتی گسترش داده و با بسط و واکاوی موضوع مطرح در این سخنرانی به پاسخ هایی مناسب برای پرسش های موجود در این زمینه دست یابیم.
با مطالعه تاریخ موسیقی جهان و مداقه در زندگی و سرگذشت موسیقی دانان بزرگ، بعضاً مشاهده می شود که برخی از موسیقی دان ها در دوره ای از زندگی خود با نابسامانی های خلقی، روانی و شخصیتی مواجه شده وگاهی تسری و گسترش دامنه این مشکلات به جسم ایشان منجر به از کار افتادگی و مرگ ایشان شده است.
هرچند اینگونه تاریخ نگاری و روایت از زندگی بزرگان دنیای موسیقی می تواند با قلم رمانتیسیست هایی همچون رومن رولان به صورت اغراق آمیزی توصیف شده شده باشد و تقلید از سبک زندگی بزرگان موسیقی و رفتارهای ایشان را در بین اهالی موسیقی دامن زده باشد، اما با نگاهی به زندگی و شخصیت موسیقی دانان در طول تاریخ، گاهی برخی از سلوک نامتعارف و نابسامانی های خلقی را در زندگی اهل موسیقی مشاهده می کنیم.
پرداختن به ارتباط موسیقی و نابسامانی های خلقی و رفتاری از دغدغه های پژوهشی «آکادمی موسیقی پوپیتر» بوده است که «دکتر امیرحسن ندایی» پژوهشگر موسیقی که در یکی از پژوهش های خود به صورت بین رشته ای به واکاوی روانشناسانه زندگی موسیقی دانان پرداخته اند، برای پاسخ به پرسش های زیر پژوهش های خود را در قالب یک سخنرانی پژوهشی در آکادمی موسیقی پوپیتر به علاقمندان ارائه خواهند نمود:
۱- آیا نفس و ذات موسیقی باعث بیماری های روانی می شود؟
۲- آیا شکل خاصی از موسیقی باعث بیماری و اختلال روانی می شود؟
۳- آیا افراد غیر طبیعی به موسیقی روی می آورند و خلاقیت و سودا زدگی در هم آمیخته اند؟
۴- آیا موسیقی دان ها بیش از آن که به بیماری های روانی دچار باشند، برای درغلتیدن در فضای خلاقه و یا پاسخ به نیازهای خودنمایانه به روان پریشی، روان نژندی و سایر انواع تیپ های روانی خاص تظاهر می کنند؟
۵- آیا نمایان بودن سبک زندگی هنرمندان و الگو بودن زندگی نمایشی ایشان، بیماری های روانی که شاید افراد غیر موسیقی دان نیز به آن دچار می باشند را در جامعه پررنگ تر می کند؟
۶- آیا هدفی ژورنالیستی در پاسخ به نیاز و خواست مخاطبان عام در معرفی شخصیت موسیقی دان به عنوان فردی غیر طبیعی و سودایی وجود دارد؟
۷- آیا آراء متخصصان علوم دینی در مورد مضرات موسیقی فارغ از هرگونه مهندسی فرهنگی و تخریب شخصیت اهالی موسیقی اشاره به این بیماری ها و نمونه های آن دارد؟
۸- آیا می توان در آموزش های موسیقی به نوعی از بهداشت شنیداری در آیتم های تربیتی موسیقی دانان نوآموز پرداخت؟
این برنامه روز چهارشنبه ۲۲/۹/۹۶ در اکادمی موسیقی پوپیتر واقع در خیابان دکتر فاطمی، روبروی خیابان های کاج و هشت بهشت، پلاک ۱۱۸، طبقه دوم برگزار خواهد شد.
علاقمندان می توانند جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره ۸۸۹۵۱۸۱۵_۸۸۹۵۱۸۱۴ تماس حاصل نمایند.
بلیط این برنامه از طریق سایت تیوال قابل خریداری است.
۱ نظر