گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

نوازنده و تمرین (۲)


در مطلب قبل به پنج مورد از
نکاتی که برای تمرین کردن باید به آنها توجه کرد اشاره کردیم، در این قسمت توجه شما
را به ادامه نکات جلب می کنیم.



۶- حداقل چه مقدار تمرین
کنیم؟

بطور کلی، کمترین میزانی که برای تمرین لازم است که (البته منجر به
حداقل پیشرفت نیز می گردد)، تمرین نواختن روزی یک ساعت است. کمتر از این مقدار تمرین
روزانه عملا نتیجه بخش نبوده و در دراز مدت موجب عدم پیشرفت و یا کنار گذاشتن ساز توسط
هنرجو می گردد.

۷- چگونه به حداکثر تمرین روزانه برسیم؟
رسیدن به
میزان حداکثر تمرین روزانه بایستی مانند حرکت روی شیب نرم یک منحنی باشد. رسیدن به
حداکثر ساعت تعداد تمرین نبایستی بصورت یک حرکت شتابزده انجام گردد، زیرا در اینصورت
به علت عدم آمادگی مجموعه ذهن و جسم نوازنده، اینگونه تمرین ها نمی تواند مستمر
باشد. در واقع با افزودن روزانه چند دقیقه تمرین به نسبت تمرین روز قبل کم کم بر
میزان توانایی ها افزوده شده، بدن برای تمرین بیشتر آماده می شود. حتی همین چند
دقیقه تمرینی که به حجم تمرینات اضافه می گردد، در هر مقطع بایستی چند روز ثابت
بماند تا بدن به آن عادت کند. زیرا نکته مهم “پایدار ماندن و استمرارداشتن در تمرین
ها”ست.

۸- حداکثر چه مقدار تمرین روزانه کافی است؟
بطور کلی نمی
توان یک حکم کلی برای این امر داشت، ولی برای کسانی که بصورت حرفه ای قصد دنبال
کردن نوازندگی را دارند، حداقل روزانه چهار ساعت تمرین می تواند بسیار مفید باشد.
تمرین بیش از این میزان بستگی به توانایی ذهن و جسم فرد دارد و نیاز به آماده ساختن
آنها دارد. به هر حال، هر چه تمرین بیشتر، بهتر!

نکته با ارزشی که با حجم
تمرین روزانه ارتباط زیادی دارد، آموزش دیدن و یادگیری در مسیر صحیح و متد های درست
نزد معلمان با اطلاعات است، که با تمرین کافی منجر به پیشرفت مطلوب می گردد.

۹- در تمرینات چه نکاتی لحاظ شود؟
داشتن حداکثر تمرکز در زمان
تمرین مطلوب ترین وضعیت است، برای رسیدن به این وضعیت باید از برخی کارها که از
میزان تمرکز می کاهد، دوری کرد، مانند موردی که در اینجا می آید:

متاسفانه
بسیاری از نوازندگان به غلط، برای نشان دادن روحیات و احساساتشان، اقدام به تکان
دادن بیش از اندازه سر و بدن و یا ایجاد میمیک های خاص در صورتشان می نماید. باید
دانست، این گونه به اصطلاح ژستها و رقصیدن ها در هنگام تمرین و نوازندگی، موسیقی را
زیبا تر نمی سازد؛ بلکه این صدای ساز و نحوه نوازندگی هنرمند است که موسیقی را زیبا
تر می کند. انجام اینگونه حرکات برای بازیگران هنرمند باله و اپرا، بر روی سن، تعریف
شده و مناسب است و جزو یکی از مسائل هنری که در هنگام اجرا باید لحاظ شود، به حساب
می آید.

بعضی معتقدند رقصیدن با ساز، باعث نرمی بیشتر بدن نوازنده شده و
بدن او را منعطف تر می سازد، ولی باید دانست تمرین های نرمش بصورت بسیار کامل تر از
رقصیدن با ساز، می تواند جداگانه صورت پذیرد تا از میزان دقتمان در هنگام اجرا
نکاهد.

در هنگام اجرا با ساز بهتر است احساسات و روحیاتمان را در جهت بهتر به
صدا در آوردن ساز و بالا تر بردن توجه مان صرف نماییم و در آنجا با اجرای بهترین
نوانس ها، موسیقی را زیباتر سازیم. در یک کلام، بهتر است نوانس ها را به ساز دهیم،
نه به بدن خودمان! زیرا برای انجام هر گونه از اینگونه حرکات غیر مفید، درصدی از
ناخودآگاه ذهنمان معطوف به اجرای بی وقفه این حرکات شده و از تمرکز و نیروی ذهن
برای انجام عمل اصلی می کاهد.

۱۰- آیا تمرینات نوازندگی صرفا فیزیکی و با
ساز است؟

به علت آنکه ذهن و جسم هر دو، در نواختن درگیرند و ذهن مسئولیت
کنترل تمامی مسائل را بر عهده دارد، تمرینات صرفا فیزیکی و با ساز نبوده و شامل
تمرین های ذهنی نظیر آنچه در مقالات :

– اهمیت شنیدن
– نت خوانی و اجرا

حفظ قطعه برای اجرا

آمده می باشد. مطالب این مقالات می تواند کمک به حل گره های ذهنی کند.

علی نوربخش

علی نوربخش

متولد ۱۳۵۵ تهران
نوازنده و کارشناس آموزش ویولون
لیسانس مهندسی عمران

Date and place of birth 1977 Tehran
Violinist and Violin Instructor
B.Sc. Civil Engineering

۱ نظر

بیشتر بحث شده است