گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

پرتی ینده، الماس جدید اپرا (۱)

چندی پیش، فصل اپرای ملی پاریس در کاخ گرنیه (Palais Garnier) با نسخه جدید لا تراویاتا (la Traviata) اثر جوزپه وردی (Giuseppe Verdi) به کارگردانی سیمون استون (Simon Stone)، کارگردان استرالیایی، آغاز شد. این اپرا تا ۱۶ اکتبر ۲۰۱۹ در کاخ گارنیه بر روی صحنه است.

ویولتا، پاریس هیلتون و یا کیم کارداشیان: همان مبارزه. ویولتا، خانمی جوان است که در شبکه های اجتماعی حضور فعال دارد. برای کارگردان سیمون استون، ویولتا که در نسخه کلاسیک مبتلا به آسم است در نسخه قرن بیست و یک سرطان دارد؛ او یک ستاره وب است که تصاویر خود را در شبکه های اجتماعی به اشتراک می گذارد و آن ها را برای تبلیغ به فروش می رساند. مانند اثر قبلی خود مِده (Médée) کارگردان از ابزار تدوین سینمایی بهره می جوید و با استفاده از یک دکور چرخشی مکان های متفاوتی ایجاد می کند؛ او همچنین به خوبی از قطعه های ویدیویی به عنوان دکور استفاده می نماید.

قهرمان مشهور وردی از خانم کاملیای قرن نوزدهم که در دربار رفت و آمد دارد تبدیل به تاثیرگذار شبکه های اجتماعی و حتی «دختر اینستاگرامی» (Insta-girl) می شود. بر روی دو دیوار بزرگ روی صحنه صحفه اینستاگرام ویولتا با ۱۴۷ میلیون مشترک و هزاران هزار “لایک” و صفحه سایت او Beauty.com، عکس ها، سلفی ها و پوستر تبلیغاتی برای یک عطر دیده می شود.

خواننده سوپرانو، پرتی ینده (Pretty Yende)، به عنوان ویولتا (Violetta) در این اپرا ایفای نقش می نماید. چشم های پرتی ینده در ابتدای هر پرده ی اپرا بر روی صفحه های بسیار عظیم حضار را نظاره می کند.

پرتی در مورد نقش خود این چنین می گوید: «من فکر می کنم که او یکی از شیک ترین زنان زمان خود است، با تربیتی عالی. او می دانست که از زندگی چه می خواهد و در زمانی که برای زنان دیگر این امکان فراهم نیست، برای زندگی خود تصمیم می گیرد. طراوت و سرزندگی او را دوست دارم چون در حالی که می داند که بیمار است و وقت زیادی برای زندگی کردن ندارد سرزندگی خود را حفظ می کند.»

در راستای کارهای قبلی خود در تئاتر با قرار دادن نمایشنامه های اوریپید (Euripide)، ایبسن (Ibsen) یا چخوف (Tchekhov)، در زمان معاصر، سیمون استون نسخه ۲۰۱۹ تراویاتا را به نمایش می کشد. الکساندر دومای پسر (Alexandre Dumas fils) از ماری دوپلِسی (Marie Duplessis) الهام می گیرد تا شخصیت مادام کاملیا (La Dame aux camélias) را بیافریند. مادام کاملیا به نوبه خود الهام بخش وردی می شود تا شخصیت ویولتا وَلری (Violetta Valéry) را خلق کند. همان گونه که ماری دوپلِسی با محفل بازی و دلربایی زندگی می گذراند، تراویاتای مدرن نیز همان کار را در قرن بیست و یکم انجام می دهد: او با به نمایش گذاشتم و به فروش رساندن جذابیت خود در تصویرهای دیجیتال زندگی می گذراند.

در پیش نمایش این اثر که برای افراد پایین تر از ۲۸ سال در نظر گرفته شده بود پرتی به صورت ایستاده و بیش از کارگردان مورد تشویق حضار قرار می گیرد؛ این بدان معنی است که پرتی به خوبی از پس نقش خود برآمده است.

پرتی ینده برای اولین بار در سال ۲۰۱۶ در اپرای ملی پاریس با بازی در آرایشگر سویل (Barbiere di Siviglia) بر روی صحنه رفت. پس از آن در نقش های کلیدی لوسیا دو لَمِرمور(Lucia de Lammermoor) وترزا در بنوِنوتو چلینی (Benvenuto Cellini) بازی کرد.

این هنرمند سیاه پوست، حرفه خود را با نقش ریگا (Riga) در میکالا (Micaëla) اثر کارمن (Carmen) آغاز می کند. او اولین هنرمندی است که در تاریخ کنکور بِلوِدِره وین (Belvedere) در سال ۲۰۱۰ موفق می شود جایزه اول در دو بخش اپرا و اپرت را به خود اختصاص دهد. سال ۲۰۱۱، برنده کنکور اپرالیا پلاسیدو دومینگو (Operalia Placido Domingo) می شود و مدرک خود را از آکادمی برای هنرمندان جوان لا اسکالا دو میلان (la Scala de Milan) دریافت می کند.

منیره خلوتی

منیره خلوتی

۱ نظر

بیشتر بحث شده است