در سال های اخیر بیش از هر زمان، شاهد برگزاری مسابقات و همایش های موسیقی در زمینه نوازندگی بوده ایم. این مسابقات هنوز نتوانسته اند موافقت همه هنرمندان و دست اندرکاران موسیقی را با خود همراه کنند؛ انتقاداتی از این دست که: “نمی توان همه را با یک سنگ، محک زد”؛ “سلیقه داوران تاثیری انکار نشدنی در انتخاب برندگان دارد” و “کسانی که شایستگی کسب رتبه دارند اما حائز رتبه نمی شوند” بر این مسابقات وارد شده است. با این همه، کسب رتبه در مسابقات معتبر، تاییدی است بر کیفیت کار نوازندگان.
توضیح آن که ممکن است هنرمندی با وجود شایستگی از این عناوین بی بهره بماند اما غالبا همه برندگان دارای سطح بالایی در نوازندگی هستند. از مرسوم ترین معیارهای انتخاب برای علاقه مندان موسیقی در سرتاسر دنیا توجه به موفقیت های نوازندگان در مسابقات بین المللی است.
کسب ۱۸ جایزه از مسابقات معتبر بین المللی گیتار کلاسیک در عرض ۷ سال، از سال ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۶ و سرانجام خداحافظی از مسابقات گیتار در سال ۲۰۰۷، با دریافت مدال طلای مسابقه بین-المللی بنیاد گیتار آمریکا (GFA)، از مارسین دیلا چهره ای جهانی در عرصه گیتار کلاسیک ساخته است. منتقدان، نوازندگان و دوست داران موسیقی، همه در این موضوع اتفاق نظر دارند که دیلا نوازنده ای اثرگذار با بیانی منحصر به فرد است.
در ۳۰ سالگی، تبحر دیلا به حدی بود که چیچیلیا رودریگو، دختر و مدیر برنامه های خواکین رودریگو را بر آن داشت تا اولین اجرای جهانی Toccata، اثری که در سال ۱۹۳۳ برای گیتار نوشته اما مفقود شده بود، را به وی محول کند. این قطعه در سال ۲۰۰۶ در مادرید نواخته شد.
مارسین دیلا متولد ۱۹۷۶در شهر کورزو واقع در کشور لهستان است؛ از ۸ سالگی گیتار کلاسیک نواخته، همچنین تحصیل موسیقی و نوازندگی را از کنسرواتوار Ruda Slaska آغاز کرده است. واندا پالاچ (Wanda Palacz) در فاصله سال های ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۰ مربی دیلا در آکادمی موسیقی کاتوویس (Katowice) بود؛ این سالها مصادف است با اولین حضور مارسینِ جوان در مسابقات معتبر گیتار و کسب رتبه اول در آن ها.
روند رو به رشد دیلا، وی را برای یادگیری بیشتر راهیِ دیگر کشور های اروپا کرد. پروفسور اسکار گیلیا (Oscar Ghiglia) و پروفسور سونیا پرونبا ( Sonja Prunnbaue) و پروفسور کارلو مارکیونه (Carlo Marchione) به ترتیب معلمان وی درآکادمی های موسیقی بازل سوییس، فرایبورگ آلمان و ماستریخت هلند بودند. اسکار گیلیا تا کنون شاگردان زیادی را تربیت کرده که در عرصه جهانی دارای شهرت هستند. او خود از شاگردان آندرس سگوویا است.
بشنوید قسمتی از “Junto al Generalife” اثر خواکین رودریگو با نوازندگی مارسین دیلا
علاقه دیلا به حضور در همایش ها و مسابقات موسیقی، به خصوص گیتار، از او چهره ای فعال در این عرصه ساخته است؛ تعدادی از برنامه هایی که دیلا در آن ها به عنوان مهمان حضور داشته، بدین شرح است: فستیوال بین المللی Settimane Musicali di Stresa ایتالیا، Don Quijote Music Festival فرانسه، Burghofspiele Eltville آلمان، فستیوال بین المللی الیمپوس روسیه و فستیوال موسیقی اروپای مرکزی در کشورلتونی.
در فوریه سال ۲۰۰۷، همراه با ارکستر Hermitage State در همایش سنپطرزبورگ به اجرای گیتار پرداخت. علاوه بر این در کارنامه دیلا همکاری با رهبران ارکستری از جمله جووان فالتا، الکساندر رهبری (علی رهبری) و ماریوش اسمولی و ارکسترهای: فیلارمونیک تورینو، سنفونیک رادیو و تلویزیون اسپانیا، فیلارمونیک بوفالو و فیلارمونیک سنپطرزبورگ دیده می شود. رپرتوار ارکسترال دیلا در بردارنده قطعات مشهوری مانند: کنسرتو گیتار آرانخوئز و فانتزی برای یک مرد متشخص اثر رودیگو، کنسرتو del sur اثر مانوئل ماریا پونسه، دوبل کنسرتو پیاتزولا، کنسرتینو یرزی باوئر و کنسرتو گیتار ویلالوبوس است.
بابک ولی پور عزیز
مرسی از معرفی مارسین دیلا برای علاقمندان . کنسرتو Del Sur و فانتزی جنتلمن را با اجرای ایشان شنیدم. برداشتهای منحصر بفرد از موسیقی امپرسیونیست از خصیصه های خوب نوازندگی دیلا می باشد. موضوع همکاری او با علی رهبری هم جالب بود.
ثابل ذکر است این نوازنده در سایت تخصصی گیتار برای اولین بار معرفی شده است بهتر است به نوازندگان جدید بپردازید و از کپی برداری از دیگر سایتها خودداری نمایید !!!
تشکر از بابک ولیپور و سایت
خیلی مقاله جالبی بود
ممنون
ایمان رفیعی و رامین منصفی، سپاس برای لطف و تشویقتان.
برایم جالب است.. آقایی می آید من را متهم به کپی کاری از سایت آقای فتحی می کند. متن منتشر شده در آن سایت را خواندم، ترجمه ای بود از بیوگرافی که در سایت دیلا موجود است؛ البته دستشان درد نکند بابت انتشار؛ اما متنی که در سایت هارمونی تاک منتشر کردم اطلاعاتی بیش از آن نوشته دربر دارد. برای انتشار این متن حتی با خود دیلا هم تماس گرفتم و از ایشان بابت استفاده از فایل های صوتی اجازه گرفتم.در ضمن چطور است که متن کپی شده بیش از ۲ برابر متن اصلی درازا دارد و حاوی اطلاعات دیگری است؟
نمی دانم کی آزادی بیان را با حرمت توام می کنیم…این نحوه توهین آمیز بیان عقیده(!) را معلول نوعی انحطاط می بینم که دامن هنر را در این دیار گرفته. نه دوستی ها قابل اعتمادند نه دشمنی ها لایق اعتنا.
خیلی خوب و آموزنده است این نوشته.دستتان درد نکند.اصلا هم کپی برداری نیست. آقای رحیمی شما اصلا این را خوانده اید؟آخه این چه رفتاریه که دنبال مچ گیری هستید؟ سایت تخصصی گیتار که انحصار نوشتن درباره دیلا را ندارد، دارد؟
بابک خان، از این نیش و کنایه ها ناراحت نشو، باز هم به معرفی ادامه بده.
سپاس از این مقاله گرانقدر که این روزا کمتر شاهد هستیم البته بطور خاص مقصودم در ارتباط با موضوع های پیرامون گیتار کلاسیک.
بابک جان برات آرزوی بهروزی میکنم
مارسین دیلا باروح و روان ادم بازی میکنه رو قطعه stand chen مرررررررد تو محشری فدای اون انگشتان زیبات و با اون تحرکاتش رو دسته