گفتگوی هارمونیک
در سال ۱۹۳۹، استراوینسکی به آمریکا مهاجرت کرد و در ۱۹۴۵ رسما به تبعیت آمریکا درآمد. در این دوران او علاوه بر کار آهنگسازی و تورهای اروپا، در دانشگاه هاروارد
و ماساچوست، شش سخنرانی درباره موسیقی ایراد کرد و همچنین به نوشتن موسیقی برای فیلم مشغول شد که تلاشی ناموفق بود.
او در سال ۱۹۶۰، تحت تاثیر جلوه های تصویری سینمای ، دست به اقدام جدیدی زد و قطعه Flood را نوشت. استراوینسکی در سال ۱۹۶۳، قطعه Elegy را به یاد و افتخار جان
اف کندی John F. Kennedy رئیس جمهور فقید آمریکا نوشت.
استراوینسکی در ۱۹۶۵ طی اجرایی در واتیکان، نشان افتخار را از پاپ پل (Pope Paul) دریافت کرد و در همین زمان بود که کار بر روی آخرین اثر عظیم خود Requiem
Canticles را آغاز کرد.
او تا سالهای آخر عمر خود نیز به آهنگسازی ادامه داد و در ۸۰ سالگی به طور مداوم به کار رهبری ارکستر در اجراهای زنده و ضبط استودیویی مشغول بود. این صفحه ها، مدارک
ارزشمندی درباره ایده های ناب او در باره اجرای موسیقی خودش هستند.
“من میدانم که دوازده نت موجود در هر اکتاو و تنوع ضرباهنگ، به من فرصتهایی داده اند که تمام نبوغ بشری برای استفاده کردن از آنها کافی نیست.”
سالهای آخر
در سالهای آخر استراوینسکی باز هم سبک خود را تغییر داد و از شیوه های twelve-tone و تنظیمهای پیاپی استفاده کرد. نتیجه این دوره آثار قابل توجهی مانند باله Agon و تعداد قابل
توجهی موسیقی مذهبی بود.
در تمام این آثار، کیفیتهای خاصی همچنان ثابت باقی ماند. اولین و مهمترین آنها وضوح صدا بود، نوعی بافت شفاف صوتی که با استفاده استادانه او از ارکستراسیون به بهترین شکل
تجسم می یافت. در کنار آن میتوانیم به نوع نگاه او به ضرباهنگ اشاره کنیم که با نوعی فاصله گذاری خاص در ملودیهایش به وضوح صدا می افزود. در نهایت، استفاده مختصر و مفید
او از فرم هم موردی مثال زدنی است و خصیصه ای است که ریشه در سبک موسیقی سالهای ۱۹۲۰ او دارد و در طی سالهای فعالیتش به عنوان نشانه اصلی آثارش همواره حاضر بوده
است.
استراوینسکی آخرین کنسرت خود را در سال ۱۹۶۷ در تورونتو Toronto برگذار کرد. او در این برنامه رهبری اجرای پولچینلا را بر عهده داشت و اولین باری بود که ناگزیر بود در
طول اجرا بنشیند. در آن زمان استراوینسکی ۸۷ ساله بود.
ایگور استراوینسکی در ۶ آوریل ۱۹۷۱ درگذشت. در مراسم تدفین او که در ونیز انجام شد، قطعه Requiem Canticles اجرا شد و تابوت او در جزیره سن
میشل (San Michele) در نزدیکی دوست قدیمش سرگئی دیاگیلف، به خاک سپرده شد.
۱ نظر