آمریکای لاتین دنیای ریتم های پر انرژی و زیبا می باشد و Nova Bossa یکی از آشناترین این ریتم ها برای ما ایرانی ها است. بوسا نوا ریتمی است که معولا” با سرعت معتدل – نه
کند و نه تند – اجرا می شود، این ریتم که ریشه در فرهنگ غنی برزیل دارد در حدود سالهای ۱۹۵۰ هنگامی که تغییرات سیاسی وسیعی در کشور برزیل رخ داد و اقتصاد این کشور رو
به شکوفایی گذاشت، به تدریج جایگزین ریتم قدیمی تر Samba شد.
Bossa Nove که به زبان پرتقالی به معنی راه جدید (new way) می باشد بیتشر مورد توجه طبقه متوسط و بالای جامعه در برزیل قرار گرفت. به این قطعه بوسانوا با صدای
فرانک سیناترا گوش کنید :
به تدریج Bossa Nova از حالت ریتم خارج شد و به فرم موسیقی تبدیل شد، فرمی از موسیقی که در سواحل ریو دو ژانیرو توسط مردم خوشگذران اجرا و مورد استقبال قرار گرفت،
به همین علت این سبک از موسیقی اغلب توسط اقشار کم درآمد مورد انتقاد قرار می گیرفت. اگر به متن ترانه هایی که در موسیقی به سبک Bossa Nova در آن مقطع زمانی اجرا می
شد توجه کنیم خیلی ساده می توان موضوع آنها را به چند دسته تقسیم کرد؛ عشق، زنان زیبا و سواحل دریا.
موضوعاتی که بیشتر نمایش دهنده یک زندگی مرفه می باشند تا زندگی مردم عادی. درست در نقطه مقابل، Samba قرار دارد که به موضوعات مربوط به زندگی مردم متوسط جامعه
می پردازد.
قطعه The Girl from Ipanema که جزو استانداردهای Jazz نیز می باشد نمونه ای از این سبک از موسیقی می باشد که آوازه آن به خارج از مرزهای برزیل نیز کشیده شد.
موضوع این ترانه راجع به دختر زیبایی است که در سواحل ایپانیما قدم می زند و دلبری میکند. این ترانه از اولین نمونه های Bossa Nova بود که با هارومونی Jazz ترکیب شد و
ریتم آن بیشتر به Samba نزدیک می باشد.
هنگامی که در سال ۱۹۶۴ در برزیل کودتای نظامی شکل میگیرد، مردم از سبک ترانه های Bossa Nova برای کنایه زدن به وضعیت اقتصادی رو به بجران و وضعیت بد اجتماعی
برزیل استفاده میکردند. به این سبک از موسیقی، بوسانوای نسل دوم گفته می شود.
از حدود سالهای ۱۹۶۰ به بعد بوسانوا بطور رسمی وارد موسیقی Jazz شد بگونه ای که امروزه این سبک موسیقی (یا ریتم) بیشتر در محدوده Jazz مطرح میشود. نسل دوم Bossa
Nova تغییرات اساسی کرد، مظامین آن بیشتر حالت ملی گرایی پیدا کرد و اغلب ترانه های آن سعی در اعلام تنفر از حکومت نظامیان داشت. در این نوع جدید از موسیقی Bossa
Nova استفاده از سازهای محلی بیشتر رواج پیدا کرد تا به نوعی خود را به تاریخ برزیل – و نه به نشانه های فرهنگ غربی یا آمریکایی – بیشتر وابسته نشان دهد (بعنوان مثال استفاده
بیشتر percussions و سازهای بادی کوچک مانند فلوت). به این ترتیب مشاهده میکنید که چگونه شرایط اجتماعی می تواند بر روی هنر تاثیر گذاشته و مظامین هنری را تغییر دهد.
۱ نظر