فانتزی – امپرمپتو

امپرمپتو (Impromptu) فرم آزادی از موسیقی است که عمومآ برای یک ساز با اجرای سولو (بعنوان مثال پیانو) نوشته می شود و بیشتر بر روی مهارت های بداهه نوازی در آن تاکید می شود.

اولین قطعه از این فرم آزاد را به Jan Vaclav Hugo Vorisek آهنگساز چک نسبت می دهند. او در سال ۱۸۱۳ برای تحصیل حقوق به وین رفت اما یکسال بعد بطور اتفاقی با بتهوون ملاقاتی داشت، شیفته آهنگسازی شد و توانست اولین نوع از این فرم موسیقی را در سال ۱۸۱۷ تهیه کند.

به دلیل آزادی در تهیه موسیقی و ویژگیهای روحی آهنگسازان رمانتیک، این فرم از موسیقی طرفداران بسیاری میان آهنگسازان این دوره پیدا کرد. بطوریکه امروزه نام امپرمپتو با نامهای مشاهیر موسیقی رمانتیک چون شوبرت و شوپن همراه می گردد.

شوبرت دو مجموعه اپمپرومپتو دارد که اولی در سال ۱۸۲۷ تهیه شد و شامل هشت قطعه در دو اپوس جداگانه چهارتایی بود. دسته دوم که چند ماهی پیش از مرگ آهنگساز تهیه شد شامل سه قطعه و به سال ۱۸۲۸ بود.

Schubert – Impromptu In E flat

در مقابل شوپن تنها تعداد سه ایمپرمپتو بعلاوه یک فانتزی – امپرمپتو تهیه کرده است که فانتزی – امپرمپتو او شهرت بسیاری میان علاقمندان به موسیقی دارد.

امپرمپتو تا پایان قرن نوزدهم در میان علاقمندان به موسیقی و آهنگسازان مورد توجه بود اما بتدریج در قرن بیستم آهنگسازان توجه کمتری به این فرم از موسیقی نمودند.

جالب اینجاست که بدانید فردی مرکوری به همراه گروه Qeen در سال ۱۹۸۶ در استادیوم بزرگ و مملو از جمعیت ویمبلی لندن قطعه ای را با فرم و نام Impromptu اجرا کرد.

فانتزی – اپمپرومتو
اپوس ۶۶ از مجموعه کارهای فردریک شوپن (Frederic Chopin) آهنگساز بزرگ لهستانی قطعه بسیاری زیبایی بانام Fantaisie – Impromptu است، که نه تنها در میان کارهای این آهنگساز شاخص است بلکه در میان کلیه آثار کلاسیک نیز از موقعیت ممتاز و برجسته ای برخوردار است.

Fantaisie – Impromptu

قطعه در دو دیز مینور با تمپوی اغلب بالا (allegro agitato) تهیه شده است و از جمله ویژگیهایی این قطعه که زیبایی خاصی به آن می دهد آن است که آهنگساز از نوع حالت پلی ریتمیک در آن استفاده کرده است. دست راست به اجرای نتهای دولاچنگ می پردازد و دست چپ به اجرای تریوله های چنگ را بصورت آرپژ رفت و برگشتی اجرا می کند.

در قسمتی از قطعه مدولاسیون انجام می شود آهنگساز کار را به ر بمل ماژور برده و نوازنده باید آنرا با تمپوی آرام (Largo) اجرا کند.

با وجود شهرت و زیبایی خاص این قطعه، نقل می شود که شوپن شخصآ به این قطعه علاقه ای نداشته و به همین دلیل در مدت زمانی که او در قید حیات بود، این قطعه منتشر نشد. در واقع ظاهرآ این اولین ایمپرمپتویی او بود که در جوانی (۲۴ سالگی) تهیه شده و از آنجایی که در آن دوران خود را تازه کار و نابالغ می انگاشت از انتشار آن صرفنظر کرد.

دو میزان شباهت به مهتاب بتهوون
برخی از کارشناسان به شباهت بسیار زیاد میزانهای ۷ و ۸ این قطعه با پاساژی که در موومان سوم سونات مهتاب در میزان ۱۸۷ آن قرار داد اشاره می کنند و احتمال می دهند که این دو میزان دقیقآ کپی آن دو میزان از مهتاب بتهوون باشد.

شواهد و ظواهر امر نشان می دهد که شوپن به دلیل علاقه و احترام خاصی که برای بتهوون قائل بود به منشی و شاگرادن خود سپرده بود که حتمآ این کار او را از بین ببرند.