پیش درآمد زیبای سه گاه از حسین خان اسمعیل زاده (نوازنده بنام کمانچه که از وی رنگها و پیش درآمدهای زیبایی از جهت تنوع ملودی و ریتم باقی مانده) مزین کننده این شماره از برنامه گلها است.
پس از این پیش درآمد، نوای تار استاد شهناز با قطعه ای ضربی با متر ۴/۲ آغاز می شود که بسیار زیباست. درآمد آواز سه گاه، برخلاف عرف از اکتاو بالا با تحریرهای سریع و قوی با بیان خود شعر آغاز می شود:
من نگویم که مرا از قفس آزاد کنید
قفسم برده به باغی و دلم شاد کنید
فصل گل می گذرد هم نفسان بهر خدا
بنشینید به باغی و مرا یاد کنید
یکی از بخشهای بسیار بارز این آواز در گوشه زابل است که ایرج زابل را بسیار قدرتمند در اوج در دو حالت خوانده؛ جالب اینکه استاد شهناز نیز قطعه ای ضربی کوتاهی در زابل اجرا می کند، البته می دانیم که از خصایص موسیقایی جلیل شهناز، تخصص او در جواب آواز و جملات بدیعی است که در لحظه خلق می کند و اگر زمان برنامه اجازه دهد، او همچنان از خلق جمله سازی (که البته ماهیت آنها اکثرا آوازی است) ابائی ندارد.
واقعا گفته شجریان که: دوست دارد تار شهناز را بدون تنبک گوش دهد، در این برنامه مصداق پیدا می کند.
یاد از این مرغ گرفتارکنید ای مرغان
چون تماشای گل و لاله و شمشاد کنید
بخش مخالف آواز که معمولا از بالا شروع می شود، از اکتاو پایین آغاز شده که خواننده آنرا با ملاحت خاصی اجرا کرده است.
آشیان من بیچاره اگر سوخت چه باک
فکر ویران شدن خانه صیادکنید
شمع اگر کشته شد از باد مدارید عجب
یاد پروانه هستی شده بر باد کنید
در ادامه بخش مخالف، آواز اوج گرفته و در اوج (که اجرای آن واقعا مشکل است) صدای ایرج می گیرد ولی با مهارت در تحریر بعدی مشکل را جبران می کند و احتمالا به دلیل حس اجرا، مجریان این اثر متفق القول، تصمیم به ضبط مجدد نگرفته اند!
پی نوشت
* بخشهای این برنامه:
پیش درآمد سه گاه از حسین خان اسمعیل زاده
(اجرا گروه سماعی به سرپرستی فریدون ناصری)
تار: استاد جلیل شهناز
آواز: ایرج
اشعار: ملک الشعرابهار
رنگ: استاد علی اکبر خان شهنازی (اجرای گروه سماعی)
۱ نظر