– به مشکلات آکوستیکی اشاره فرمودید اما بگویید برای رسیدن به صدای حقیقی در سازهای اصیل ایرانی تا کنون چه اقدام فنی دقیقی صورت گرفته؟ کدام ساز اصیل ایرانی غیر از سنتور هارمونیکهای بالا را به خوبی نشان میدهد؟ هیچکدام از نظر فیزیک صوت صدای کاملی ندارد. هیچ ساز اصیل ایرانی صدا دهی درستی ندارد و از نظر شفافیت با ویلن قابل قیاس نیست. حتی نوازندگان ویلن ایرانی هم از سیم های زه استفاده نمی کنند و اغلب یک پارچه ی بزرگ به ویلن وصل می کنند تا شفافیت صدا را کم کنند و صدای ویلن را از حالت اصلی خود به صدای تودماغی کمانچه نزدیک کنند میدانید چرا؟ چون ساز زدن با این سیمها مشکل است چون فالش نزدن با این سیمها مشکل است و فالشی ها به بهترین شکل شنیده میشود در حالیکه وقتی شما با کمانچه فالش میزنید مردم خوششان هم می آید!
– مقایسه ویلن با پشتوانه ای چند صدساله با سازی تازه متولد شده مثل این است که بگوییم چون برزیل فوتبال بازی می کند پس تیم ملی ایران باید تعطیل شود!
– لطفا توضیح بدهید منظورتان از اینکه فرمودید روی کاسه ی سه تار یا عود هم اگر پوست بکشیم صدای ویژه ای خواهیم داشت چیست؟ یعنی آیا این صدای ویژه چگونه صدایی خواهد بود خوب؟ بد؟ شفاف؟ تودماغی؟ کثیف؟ زیبا؟ زشت؟
– اذعان دارید که هیچ حرکت نوگرایانه ای بی اشکال نیست ولی آیا با منکوب کردن، موسیقی ما پیشرفت می کند؟ کدام ساز اصیل ایرانی راه چند صد ساله نمیروم همین سی سال اخیر که اینهمه توجه به این سازها شده به من بفرمایید کدام یک از این سازها از نظر آکوستیکی پیشرفت کرده اند؟
– هر کس آمده ابتکاری به خرج داده همه ی موسیقیدانان او را مورد حمله قرار داده اند … چرا باید سنتور ابداعی استاد قنبری مهر را برویم در موزه تماشا کنیم؟