گفتگوی هارمونیک
ارکستر سمفونیک بوستون یکی از اولین ارکسترهای جهان است که ساختمان اصلی آن Symphony Hall در Boston, Massachusetts معمولا به عنوان یکی از سه سالن برتر کنسرت در جهان عنوان می شود. ارکستر سمفونیک بوستون در سال ۱۸۸۱ توسط Henry Lee Higginson تشکیل شد و در ادامه چندین رهبر برجسته داشت مانند Arthur Nikisch از سال ۱۸۸۹ تا ۱۸۹۳و Pierre Monteux از ۱۹۱۹ تا ۱۹۲۴ باعث شهرت ارکستر شدند، هرچند زیر نظر Serge Koussevitzky بود که ارکستر شناخته شده تر شد.
ارکستر تحت تسلط کوزویتسکی (Koussevitzky)، ارکستر اجراهای منظمی در رادیو داشت و محل تابستانیش را در Tanglewood تاسیس کرد، جایی که کوزویتسکی، مرکز موسیقی Berkshir-Berkshire Music Center را بنا کرد که امروز مرکز موسیقی Tanglewood می باشد.
برنامه هایی که از شبکه های رادیویی پخش می شد، از سال ۱۹۲۶ تا ۱۹۵۱ و دوباره از ۱۹۵۴ تا ۱۹۵۶ ادامه داشتند؛ ارکستر اجراهای زنده رادیویی خود را همچنان تا اکنون ادامه داده است. ارکستر بوستون در بوجود آمدن رادیو WGBH نیز تاثیر زیادی داشته است.
کوزویتسکی همچنین قطعات جدید بسیاری از آهنگسازان برجسته را با ارکستر اجرا کرد، که از جمله آنها سمفونی شماره ۴ پروکوفیف و سمفونی Psalms از استراوینسکی بود. همچنین کنسرتو برای ارکستر ساخته بلابارتوک موفقیت خوبی را برای ارکستر رقم زد. کوزویتسکی رسمی را شروع کرد که توسط ارکستر ادامه پیدا کرد، این رسم اجرای برنامه برای بزرگداشت موسیقیدانان بود.
در ۱۹۴۹ مونچ (Charles Münch) به جای کوزویتسکی به مقام رهبری این ارکستر رسید، کسی که برای اولین بار همراه با ارکستر به خارج سفر کرد و همچنین اولین ضبط های استریوشان را در فوریه ۱۹۵۴ برای RCA Victor ارائه داد.
لینسدروف (Erich Leinsdorf) در سال ۱۹۶۲ بعد از مونچ آمد. Leinsdorf به مدت ۷ سال تا ۱۹۹۶ به عنوان music director کار می کرد. بعد از او William Steinberg از سال ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۳ music director بود. در سال ۱۹۷۳ اوزاوا (Seiji Ozawa) ارکستر را در اختیار گرفت و تا سال ۲۰۰۲ به عنوان music director باقی ماند، که بیشترین مدت رهبری در ارکستر بوستون متعلق به او بوده است.
در ۲۰۰۴ ،لوین (James Levine) اولین رهبر آمریکایی بود که در ارکستر سمفونی بوستون music director شد! جیمز لوین از زمانی که به رهبری این ارکستر پذیرفته شده تا کنون برنامه های موفقی را به اجرا گذاشته که مورد تحسین منتقدان بوده است.
ارکستر سمفونیک بوستون (BSO)از نزدیکی New England Conservatory سود زیادی برد! چراکه محل ساختمان آن فقط یک چهار راه با سالن ارکستر سمفونیک فاصله دارد. دراین هنرستان چندین فارغ التحصیل امروزه صندلی های نوازندگان BSO را اشغال کرده اند.
یک شعبه ارکستر سمفونیک بوستون، ارکستر پاپ بوستون (Boston Pops Orchestra) است، که در سال ۱۸۸۵ تشکیل شد. برنامه های این ارکستر نوعی موسیقی کلاسیک عوام پسندانه و نمایشی تر است. درسالهای ۱۹۳۰ تا ۱۹۷۹فیدلر (Arthur Fiedler) آهنگسازی بود که بیشترین سعی را در ترقی Boston Pops داشت.
از ۱۹۸۰ تا ۱۹۹۳ویلیامز (John Williams) آهنگساز فیلم جانشین Fiedler شد به عنوان رهبر Pops فعالیت کرد و از ۱۹۹۵، رهبر این ارکستر، لوکارت(Keith Lockhart) است.
فهرست رهبرانی که با ارکستر سمفونیک بوستون به عنوان رهبر اصل همکاری کرده اند به این شرح است:
ارکستر پاپ بوستون بعد از اجرای
برنامه ای مربوط به کریسمس
۱۸۸۱-۱۸۸۴ George Henschel
۱۸۸۴-۱۸۸۹ Wilhelm Gericke
۱۸۸۹-۱۸۹۳ Arthur Nikisch
۱۸۹۳-۱۸۹۸ Emil Paur
۱۸۹۸-۱۹۰۶ Wilhelm Gericke
۱۹۰۶-۱۹۰۸ Karl Muck
۱۹۰۸-۱۹۱۲ Max Fiedler
۱۹۱۲-۱۹۱۸ Karl Muck
۱۹۱۸-۱۹۱۹ Henri Rabaud
۱۹۱۹-۱۹۲۴ Pierre Monteux
۱۹۲۴-۱۹۴۹ Serge Koussevitzky
۱۹۴۹-۱۹۶۲ Charles Münch
۱۹۶۲-۱۹۶۹ Erich Leinsdorf
۱۹۶۹-۱۹۷۲ William Steinberg
۱۹۷۳-۲۰۰۲ Seiji Ozawa
۲۰۰۴-present James Levine
گروه کری که این دو ارکستر (ارکستر سمفونیک بوستون و ارکستر پاپ بوستون) را همراهی میکند، گروه بزرک همسرایان تنگل وود می باشد. این کر در سال ۱۹۷۰ توسط جان اولیور تشکیل شده است و شامل ۲۵۰ خواننده داوطلب است. قبل از تشکیل همسرایان تنگل وود و کمی بعد از آن ارکستر سمفونیک بوستون مکررا همسرایان هنرستان نیوانگلند را استخدام می کرد که با رهبران مختلفی فعالیت میکردند.
درباره ملاقات گوستاو مالر و زیگموند فروید در سال ۱۹۱۰ بنویسید.