محمدعلی پورخصالیان
جایی که خیابان هایش نامی ندارد
ژانویه سال ۱۹۸۶ قرار است که کار بر آلبوم جدید گروه ایرلندی «یو تو» شروع شود تا این آلبوم، در اواخر همان سال روانه بازار شود. نصف شب است و یک روز مانده به ضبط آلبوم در استودیو. دِیوید اِوانس معروف به «اِج»، گیتاریست گروه بی خواب است و در اتاق زیر شیروانی خانه ای که تازه خریده، چند ساز و یک دستگاه ضبط کاست چهار لایه ای دارد.
او توالی ای از یک ریتمی شش هشتم و یک ریتم ساده چهار چهارم را در دستگاه الکترونیکی موسوم به ریتم ماشین، برنامه ریزی و آن را روی نوار کاست ضبط می کند. سپس دو لایه گیتار روی این بستر ریتمی می نوازد و در آخر با استفاده از سینتی سایزر، پس زمینه ای ملایم به آن اضافه می کند. پس از پایان این ضبط خانگی، او مطمئن است که این آهنگ که کاملا بداهه زده شده، بهترین آهنگش است و از شادی شروع به پایکوبی می کند. طبق روال گروه، شعر را به زمانی موکول می کند که بدنه اصلی آهنگ توسط گروه زده شود و آنوقت خواننده گروه شعر آن را بر موسیقی سوار کند.
فردای آن شب، گروه برای اولین بار این ضبط خانگی را می شنود. اعضای گروه از آهنگ خوششان نمی آید ولی حاضر می شوند برای آن وقت صرف کنند. سختی کار برای گروه تمیز اجرا کردن آهنگی است که پیچیدگی های خاص خود را داردو در ضبط خانگی، کاملا تصادفی به خوبی جفت و جور شده. گروه برای چسباندن دو قطعه با ریتم شش هشتم و چهار چهارم وقت زیادی صرف می کند و نهایتا تهیه کنندگان به این نتیجه می رسند که آهنگ را در فرآیند میکس، مرتب کنند. اما این تک آهنگ چند هفته وقت تهیه کننده و دستارش را می گیرد.
«بریان اینو» تهیه کننده این آلبوم که از این آهنگ حسابی حوصله اش سر رفته، در اقدامی عجیب سعی می کند تا تنها نوار موجود از آن را نابود کند تا گروه مجبور شوند آهنگ را م تمیز و بدون اشکال جددا اجرا و ضبط کند که دستیارش از راه می رسد و با زور جلوی او را می گیرد و کار به درگیری فیزیکی می رسد. برایان اینو در این باره می گوید او قصد داشته به صورت نمایشی آهنگ را نابود کند تا گروه برای ضبط مجدد آن انگیزه داشته باشند. به هر حال این آهنگ با نام «جایی که خیابان هایش نامی ندارد»، نهایی سازی و منتشر می شود و یک جایزه گرمی هم برای گروه به ارمغان می آورد.
گروه یوتو، در ۲۷ مارس ۱۹۸۷ بر پشت بام یک فروشگاه در شهر لوس آنجلس تعدادی از آهنگ‌های خود به همراه آهنگ «جایی که خیابان هایش نامی ندارد» را به سبک کنسرت پشت بام گروه بیتلز اجرا می کند که در مدت برگزاری این کنسرت ۱۰۰هزار تماشاگر در کوچه‌های اطراف فروشگاه جمع می شوند. یوتو از تصویرهای این کنسرت برای ساخت نمآهنگ این ترانه استفاده می کند و جایزه گرمی بهترین نمآهنگ سال را به چنگ می ورد.
۱ نظر