گوستاو مالر (۱)

در سال ۱۸۷۵ مالر ۱۵ ساله در کنسرواتوری وین پذیرفته شد، جایی که تحت تعلیم جولیوس اسپتین (Julius Epstein) پیانو، از روبرت فوش (Robert Fuchs) هارمونی و آهنگسازی را از فرانز کرن (Franz Krenn) آموخت.

سه سال بعد به دانشگاه وین رفت جایی که آنتون براکنر (Anton Bruckner) در آنجا جلسه و سخنرانی برگزار می کرد.

مالر در آنجا تاریخ و فلسفه را در کنار موسیقی آموخت. در هنگام تحصیل به عنوان معلم موسیقی نیز کار می کرد و اولین اثر رسمی خود را به نام اشعار عزاداری (Das klagende Lied) ساخت.

این اثر در رقابت آهنگسازی راه یافت اما جایزه ای به دست نیاورد! در سال ۱۸۸۰ به عنوان رهبر کار خود را در تئاتر تابستانی در تالار باد (Bad Hall) در اتریش آغاز کرد. او در تالارهای بزرگ اپرا مقام رهبر را برعهده داشت و این نقش را با موفقیت ایفا نمود.

آغاز آن در لجیوبلیجان (Ljubljana) اسلوانی ۱۸۸۱ بود، اولوموک (Olomouc) چک، وین ۱۸۸۳ و کسل (Kassel) آلمان در سال ۱۸۸۳ که در آنجا شکست عشقی با خواننده سوپرانو؛ یوهانا ریشتر (Johanna Richter) داشت که انگیزه نوشتن مجموعه “اشعار از راه دور” را در او به وجود آورد. مالر پست رهبری اپرای پراگ را در سال ۱۸۸۵ و در لیپزیگ در سال ۱۸۸۶ و ۸۷ ادامه داد.

او به دلیل بیماری آرتور نیکیش (Arthur Nikisch) رهبری اجرای “حلقه نیبلانگن” اثر واگنر را بر عهده گرفت که هم مورد توجه حضار و هم منتقدین واقع شد. یک سال بعد اپرای نیمه تمام کارل ماریا فُن ویبر را رهبری کرد که موفقیت مالی و شهرت فراوانی برایش به همراه داشت. از سال ۱۸۸۸ تا ۹۱ رهبر و مدیر موسیقی اپرای رویال مجارستان در بوداپست بود، جایی که سمفونی شماره ۱ او برای اولین بار در سال ۱۸۸۹ اجرا شد. پستهای بعدی او در اپرای هامبورگ از سال ۱۸۹۱ تا ۱۸۹۷ بود.

در میان دوستان نزدیکش در هامبورگ میتوان از آهنگساز، روزنامه نگار و استاد، جوزف بوهسلاو فورستر (Josef Bohuslav Foerster) نام برد. مالر همچنین رهبری اپرای وین را بر عهده داشت.

در حالی که او در هامبورگ بود، برادش اُتو که او نیز آهنگساز بود در سن ۲۱ سالگی خودکشی کرد! در سالهای ۱۸۹۳ تا ۹۶ سمفونی شماره ۱ و ۲ و طرح سمفونی شماره ۳ را آماده کرد و بیشتر آهنگهای مجموعه اشعار “شیپور جادوی جوانی” را در این زمان ساخت که بیشتر بر اساس اشعار فولکلور بود.

در سال ۱۸۹۷ مالر در سن ۳۷ سالگی به مدیریت اپرای وین درآمد که یکی از مهمترین پستهای کشور اتریش و پست بسیار با شکوهی که هیچ یهودی قادر به داشتن چنین مقامی بر اساس قانون اتریش-مجارستان نبود.

مالر که هیچ گاه یهودی متعصبی نبود، مذهبش را به کاتولیک تغییر داد و آن تاثیر محسوسی بر موسیقی او گذاشت، برای مثال می توان از استفاده سرود مذهبی روح خالق (Veni Creator Spiritus) در سمفونی هشتمش نام برد. در سالهای ۱۸۹۹ و ۱۹۱۹ سمفونی ۲ و ۴ شومان را رهبری کرد.